Karol Bachura
| ||
 (c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl | ||
| Data i miejsce urodzenia | 4 czerwca 1964 Warszawa | |
| Ambasador RP w Macedonii | ||
| Okres | od 9 grudnia 2007 do 15 sierpnia 2011 | |
| Poprzednik | Andrzej Dobrzyński | |
| Następca | Przemysław Czyż | |
| Ambasador RP w Albanii | ||
| Okres | od września 2016 do 31 stycznia 2021 | |
| Poprzednik | Marek Jeziorski | |
| Następca | Monika Zuchniak-Pazdan | |
Dariusz Karol Bachura (ur. 4 czerwca 1964 w Warszawie) – polski dyplomata, ambasador Polski w Macedonii Północnej (2007–2011) oraz Albanii (2016–2021). Od września 2011 do września 2013 Zastępca Wysokiego Przedstawiciela dla Bośni i Hercegowiny i szef Biura Wysokiego Przedstawiciela w Banja Luce.
Życiorys
W 1982, kiedy miał 18 lat, został zatrzymany, osadzony i skazany oraz przedstawiony w Dzienniku Telewizyjnym jako reakcjonista. Ukończył studia w zakresie filologii angielskiej i pedagogiki na Uniwersytecie Budapeszteńskim oraz studia podyplomowe z dziedziny stosunków międzynarodowych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych[1].
Początkowo zatrudniony w Biurze Wolnych Wyborów KBWE w Warszawie, które później zostało przekształcone w Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR OBWE). Pracował również w ramach programu pomocowego PHARE oraz w konsulacie ambasady Kanady w Warszawie. W 1993 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Przez trzy lata był ekspertem w Wydziale Europy Środkowej w Departamencie Europy MSZ. Od 1996 do 1998 pełnił funkcję I sekretarza ambasady RP w Lublanie. Przez rok pracował w ambasadzie w Budapeszcie, gdzie pełnił funkcje kierownika Wydziału Politycznego i zastępcy kierownika placówki. Od 1999 do 2001 był zatrudniony na analogicznych stanowiskach w Zagrzebiu. Po powrocie do kraju przez sześć lat pracował w centrali MSZ. Najpierw jako specjalista w Departamencie Zagranicznej Polityki Eksportowej, a w latach 2002–2007 jako I radca w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa. 12 grudnia 2007 objął kierownictwo polskiej placówki dyplomatycznej w Skopje. Odwołany został 15 sierpnia 2011[2][1].
Od września 2011 do września 2013 pełnił, w randze ambasadora tytularnego, funkcję zastępcy Wysokiego Przedstawiciela ds. Bośni i Hercegowiny oraz szefa Biura Wysokiego Przedstawiciela (Office of the High Representative – OHR) w Banja Luce[3]. W latach 2013–2016 zatrudniony w Departamencie Wschodnim MSZ RP. Od września 2016[4] do 31 stycznia 2021[5] ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Republice Albanii.
Żonaty z Małgorzatą Bachurą[6]. Włada biegle językiem angielskim i węgierskim. Zna także: francuski, niemiecki, słoweński, bośniacki, chorwacki, serbski i macedoński[4].
Przypisy
- ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 26/, www.sejm.gov.pl, 12 maja 2016 [dostęp 2018-08-23].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 sierpnia 2011 r. nr 110-26-2011 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 82, poz. 826).
- ↑ Short History Of Office And Previous Heads, ohr.int, 1 września 2013 [dostęp 2020-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-28] (ang.).
- ↑ a b Ambasador, tirana.msz.gov.pl [dostęp 2018-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-16].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 listopada 2020 r. nr 110.44.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 15).
- ↑ Diplomatic List, punetejashtme.gov.al, 25 listopada 2020, s. 98 [dostęp 2021-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-25] (ang.).
Bibliografia
- Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 2374/V, orka.sejm.gov.pl, 19 września 2007 [dostęp 2020-06-01].
Media użyte na tej stronie