Karol Broniatowski

Karol Broniatowski (ur. 23 kwietnia 1945 w Łodzi) – polski rzeźbiarz zamieszkały w Berlinie. Tworzy rzeźby postaci ludzkich z papieru gazetowego.

Życiorys

Syn Mieczysława Broniatowskiego i Henryki Broniatowskiej, brat Michała Broniatowskiego.

Studiował od roku 1964 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u profesora Jerzego Jarnuszkiewicza. Studia ukończył w roku 1970.

W latach 1969–1974 stworzył trzy grupy po ok. 50 figur: kroczących aktów męskich i stojących aktów żeńskich ze skrzyżowanymi nad głową ramionami.

W roku 1972 przedstawił Broniatowski figury z papieru gazetowego na XXXVI Biennale w Wenecji, Biennale w São Paulo, a także w Filadelfii, Paryżu, Mannheimie oraz w galeriach w Nowym Jorku, Antwerpii, Gandawie i Brukseli.

Dzięki stypendium DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst) w 1976 Broniatowski zamieszkał w Berlinie.

Rozpoczął w Berlinie pracę nad cyklem „Big Man“ – postaci kroczącego mężczyzny o wysokości 18,8 m podzielonej na 93 części z papieru gazetowego i granitu. Części zostały rozmieszczone w wielu miejscowościach i kolekcjach.

W roku 1977 przedstawił ”Obiekt 93 – drugą prezentację Big Mana“ w postaci 93 jaj z polerowanego brązu ułożonych na płycie i odbijających się nawzajem.

W roku 1978 przedstawił „Stukowisko – trzecią prezentację Big Mana“ – wysyłając w eter 93 sygnały – stuknięcia w mikrofon alfabetem Morse’a.

W roku 1979 przedstawił w Muzeum Sztuki w Łodzi „Głowę z piasku“ w postaci formy gipsowej wypełnionej piaskiem. Przy stopniowym usuwaniu części formy ukazywał się piasek. W końcu pozostał tylko sam rozsypany piasek. W roku 1981 przedstawił „rzeźby składane i rozkładane“ – autoportret rzeźbiarza złożony z wielu warstw.

W roku 1985 rozpoczął projekt „małych kroczących“ – 93 figur z brązu o wysokości 25 cm każda kroczących we wspólnym rytmie z lewą nogą do przodu ustawianych w różnych konfiguracjach.

Broniatowski uczestniczył w wielu konkursach na pomniki. W roku 1991 stworzył „Pomnik deportowanych Żydów Berlina przy dworcu Berlin-Grunewald“ w postaci bloku betonu o długości 20 m z wgłębionymi sylwetkami ludzi.

W roku 1996 na zlecenie LGT Bank w Liechtensteinie stworzył „Stopę z Bendern“ – rzeźbę z brązu o wysokości 5,15 m wyobrażającą fragment stopy niewidzialnego giganta.

Oprócz rzeźb K. Broniatowski zajmuje się grafiką i rysunkiem.

Galeria

Zbiory

Dzieła Karola Broniatowskiego znajdują się w prywatnych zbiorach w Berlinie, Kolonii, Bochum, Hannowerze, Warszawie, Paryżu, Gstaad, Vaduz, Gandawie, Antwerpii, Filadelfii i w Nowym Jorku.

Muzea:

• Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź
• Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław
• Galerie 72, Chełm
• Gabinet miedziorytów, Berlin
• Kunsthalle Mannheim, Mannheim,

Realisierungen im öffentlichen Raum:

Bibliografia (wybór)

• Karol Broniatowski. Zagrożenie, Galeria Współczesna, Warszawa 1970.
• Karol Broniatowski. Big Man, Neuer Berliner Kunstverein, Berlin 1976.
• Karol Broniatowski. Prace z lat 1970–1979, Muzeum Sztuki, Łódź 1979.
• Karol Broniatowski. Deplana Kunsthalle, Berlin 1984.
• W kręgu pracowni Jarnuszkiewicza, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1986
• „Fuß von Bendern“. LGT Bank in Liechtenstein, 1996 (Beitrag von Uwe Wieczorek) Karol Broniatowski.
• Prace z lat 1969–1999, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1999.
• Werke aus der Hilti art foundation. Von Paul Gauguin bis Imi Knoebel, Kunstmuseum Liechtenstein, Ausst. u. Kat., Uwe Wieczorek, Bern 2005, ISBN 978-3-7165-1382-8
• Öffentliche Brunnen in Berlin Senatsverwaltung für Stadtentwicklung Berlin
• Kunstwerke auf dem Gelände der Albert-Einstein-Schule in Berlin. aeo.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)].