Karol Feliks (król Sardynii)

Karol Feliks
Ilustracja
podpis
król Sardynii
Okres

od 12 marca 1821
do 27 kwietnia 1831

Poprzednik

Wiktor Emanuel I

Następca

Karol Albert

Dane biograficzne
Dynastia

sabaudzka

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1765
Turyn

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1831
Turyn

Ojciec

Wiktor Amadeusz III

Matka

Maria Antonietta Burbon

Żona

Maria Krystyna Burbon

Dzieci

brak

Odznaczenia
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Order Sabaudzki Wojskowy I Klasy Order Złotego Runa (Austria) Order Świętego Januarego (Sycylia)

Karol Feliks Sabaudzki, właściwie: Carlo Felice Giuseppe Maria (ur. 6 kwietnia 1765 – zm. 27 kwietnia 1831) – książę Sabaudii, Piemontu i Aosty. Król Sardynii w latach 1821-1831.

Był jedenastym dzieckiem (piątym synem) króla Wiktora Amadeusza III, i jego żony Marii Antonietty Burbon (córki Filipa V, króla Hiszpanii i Elżbiety Farnese). Był młodszym bratem królów: Karola Emanuela IV i Wiktora Emanuela I.

Nieoczekiwany król Sardynii

Nigdy nie spodziewał się, że odziedziczy tron. Karol Emanuel jednak nie miał żadnych dzieci ze swoją żoną Marią Klotyldą Burbon, a po jej śmierci abdykował – 4 czerwca 1802. Wiktor Emanuel i jego żona Maria Teresa Habsburg-Este, mieli tylko 4 córki, które przeżyły dzieciństwo i Wiktor Emanuel abdykował w 1821 na korzyść Karola Feliksa. Nie doszło by do tego, gdyby dziedziczenia nie regulowało prawo salickie.

7 marca 1807 Karol Feliks poślubił Marię Krystynę Burbon, księżniczkę Obojga Sycylii (17 stycznia 177911 marca 1849). Była ona córką Ferdynanda I Sycylijskiego i Marii Karoliny Habsburg. Para nie miała żadnych dzieci.

Karol Feliks zmarł bezdzietnie, po 10 latach rządów. Jego następcą został jego krewny Karol Albert – najstarszy męski potomek rodziny sabaudzkiej.

Ordery

Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1780[1], a od 1821 Wielki Mistrz[2].

Rodowód

 
 
 
 
 
Karol Emanuel II
 
 
Wiktor Amadeusz II
 
 
 
 
 
 
Maria Joanna Baptysta Sabaudzka-Nemours
 
 
Karol Emanuel III
 
 
 
 
 
 
Filip I Burbon-Orleański
 
 
Maria Anna Orleańska
 
 
 
 
 
 
Henryka Anna Stuart
 
 
Wiktor Amadeusz III
 
 
 
 
 
 
Wilhelm I Starszy Heski-Rotenburg
 
 
Ernest II Leopold Heski-Rotenburg
 
 
 
 
 
 
Maria Anna Löwenstein-Wertheim
 
 
Poliksena Krystyna Heska-Rotenburg
 
 
 
 
 
 
Maksymilian Karol Albert Löwenstein-Wertheim-Rochefort
 
 
Eleonora Löwenstein-Wertheim
 
 
 
 
 
 
Maria Polyksena Khuen z Lichtenberg i Belasi
 
Karol Feliks
 
 
 
 
 
Ludwik XIV
 
 
Ludwik Burbon
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Austriaczka
 
 
Filip V Hiszpański
 
 
 
 
 
 
Ferdynand Maria Bawarski
 
 
Maria Anna Wiktoria Bawarska
 
 
 
 
 
 
Henryka Adelajda Sabaudzka
 
 
Maria Antonia Burbon
 
 
 
 
 
 
Ranuccio II Farnese
 
 
Edward II Farnese
 
 
 
 
 
 
Izabela Este
 
 
Elżbieta Farnese
 
 
 
 
 
 
Filip Wilhelm Wittelsbach
 
 
Dorota Zofia Wittelsbach
 
 
 
 
 
 
Elżbieta Amelia Heska-Darmstadt
 

Przypisy

  1. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
  2. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Media użyte na tej stronie

Order of the Most Holy Annunciation BAR.svg
Order of the Most Holy Annunciation ribbon
IT TSic Order Santo Gennaro BAR.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Santo Gennaro of the Kingdom of Two Sicilies
Flag of Savoie.svg
Flag of the region Savoie in France
Cavaliere di gran croce OMS BAR.svg
medal bar of Knight of grand cross of the Ordine militare di Savoia (Military Order of Savoy).
Signature of Charles Felix, Duke of Genoa future King of Sardinia.png
Signature of Charles Felix, Duke of Genoa future King of Sardinia
Carlos Félix de Cerdeña, por Jean Baptiste Isabey.jpg
Carlo Felice Giuseppe Maria, duque de Saboya, Piamonte y Aosta, rey de Cerdeña desde 1821 a 1831, nació en el Palacio Real de Turín el 6 de abril de 1765, hijo de Víctor Amadeo III de Cerdeña (1726-1796) y de María Antonia de Borbón, infanta de España (1729-1785). Se casó por poderes en Palermo el 7 de marzo de 1807, matrimonio ratificado en Turín el 6 de abril, con la princesa María Cristina de Borbón (1779-1849), hija del rey Fernando I de las Dos Sicilias y de la archiduquesa María Carolina de Austria. Murió, sin herederos, en su ciudad natal el 27 de abril de 1831. La presente miniatura debe fecharse en 1821, durante el primer año de su reinado, pues entre las condecoraciones con las que está representado; orden de la Annunzziata, orden de San Maurizio y Lazzaro, orden de San Gennaro, orden del mérito militar y civil de Saboya; falta el Toisón de Oro, que le fue concedido por el emperador Francisco II en 1822. El anónimo pintor debe ser relacionado con el entorno de Jean-Baptiste Isabey. Siguió el modelo creado por el maestro francés para las miniaturas del periodo de la Restauración (1815-30) y que estableció durante su estancia en Viena, entre 1812 y 1815, cuando, comisionado por Talleyrand, se convirtió en el pintor oficial del Congreso. Este tipo de retratos, de cierto heroísmo, se extendió rápidamente a Inglaterra y a toda Europa (Texto extractado de Espinosa, Carmen: Las miniaturas en el Museo Nacional del Prado. Catálogo razonado, Madrid, Museo del Prado, 2011).