Karol Hube

Karol Hube
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1769[1]
Toruń

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1845
Kraków

Profesor nauk matematycznych[2]
Alma Mater

Szkoła Rycerska

Dziekan
Wydział

Wydział Filozoficzno-Matematyczny UJ

Rektor[3]
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres spraw.

1833–1835

Poprzednik

Alojzy Estreicher

Następca

Józef Wincenty Łańcucki

Karol Hube (ur. 18 lutego 1769 w Toruniu, zm. 5 lipca 1845 w Krakowie)[1] – polski naukowiec i wojskowy, matematyk, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i prezes Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.

Życiorys

Był synem Michała fizyka i matematyka. Studiował matematykę w Szkole Rycerskiej w Warszawie, a następnie na Uniwersytecie w Tybindze. Podczas insurekcji kościuszkowskiej uczył matematyki w Szkole Korpusu Inżynierów Litewskich. Przez pewien czas przebywał na emigracji w Paryżu[1].

Od 1807 był kapitanem inżynierów w dywizji generała Dąbrowskiego[2].

Od 1810 do 1841 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładał astronomię i matematykę, w tym matematykę wyższą oraz jej zastosowania w mechanice i fizyce oraz algebrę, arytmetykę, geometrię elementarną i trygonometrię. Od 1818 z ramienia uczelni był senatorem Rzeczypospolitej Krakowskiej[1] i walczył o jak największą autonomię Uniwersytetu.

Był kierownikiem Katedry Matematyki Elementarnej, dziekanem Wydziału Filozoficzno-Matematycznego, a w latach 1833–1835 rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego[3] i prezesem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. W 1841 zakończył karierę akademicką.

Zmarł w 1845 w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim[4][2].

Przypisy

  1. a b c d Prezesi Towarzystwa Naukowego Krakowskiego (pol.). tnk.krakow.pl. [dostęp 2015-07-31].
  2. a b c Lista Pamięci. Karol Hube (pol.). uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
  3. a b Poczet Rektorów UJ (pol.). uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-31].
  4. Grób nie istnieje.

Media użyte na tej stronie

Karol Hube.jpg
Karol Hube (1769-1845)– matematyk, rektor UJ i prezes Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.