Karol II (książę Lotaryngii)

Karol II
książę Lotaryngii
Okres	od 1390 do 1431
Poprzednik	Jan I
Następca	Izabela
Dane biograficzne
Dynastia	Dynastia z Châtenois
Data urodzenia	prawdopodobnie 1364
Data i miejsce śmierci	25 stycznia 1431 Nancy
Ojciec	Jan I
Matka	Zofia z Wirtembergii
Żona	Małgorzata z Palatynatu od 1393
Dzieci	Rudolf, Ludwik, Izabela, Katarzyna

Karol II (I) (ur. prawdopodobnie w 1364, zm. 25 stycznia 1431^[1][2] w Nancy^[2]) – książę Lotaryngii od 1390 z dynastii z Châtenois.

Życiorys

Karol był najstarszym synem księcia Lotaryngii Jana I i Zofii, córki hrabiego Wirtembergii Eberharda II^[1][2]. Wychowywał się na dworze księcia Burgundii Filipa Śmiałego. W 1390 objął po śmierci ojca tron lotaryński. Znacząco zmienił politykę księstwa, opowiadając się po stronie władców Niemiec przeciwko królom francuskim. Szukał wsparcia księcia Burgundii Jana bez Trwogi i blisko związał się ze swym teściem królem Niemiec Ruprechtem. W 1407 regent królestwa francuskiego Ludwik Orleański zorganizował koalicję skierowaną przeciwko Karolowi, ten jednak zdołał wyjść zwycięsko z tego konfliktu. Stojąc u boku książąt burgundzkich otrzymał funkcję konetabla Francji. W 1420 wydał swoją córkę Izabelę za dziedzica księstwa Bar Rene andegaweńskiego, a w 1425 ustanowił prawo pozwalające na dziedziczenie tronu książęcego w Lotaryngii w linii żeńskiej. Odsunął w ten sposób od tronu swego brata Fryderyka i zapewnił przyszłe zjednoczenie Lotaryngii i księstwa Bar pod berłem swego zięcia^[1].

Rodzina

W 1393 Karol poślubił Małgorzatę (ur. w 1376, zm. w 1434), córkę palatyna reńskiego i króla Niemiec Ruprechta z dynastii Wittelsbachów. Z małżeństwa tego pochodziło czworo dzieci – zmarli w młodości synowie Ludwik i Rudolf oraz dwie córki:

• Izabelę (zm. 1453), żonę Rene z dynastii Walezjuszów, księcia Andegawenii i następcy Karola jako księcia Lotaryngii,
• Katarzynę (zm. 1439), żonę Jakuba I z dynastii Zähringen, margrabiego Badenii^[1][2].

Przypisy

Władcy Lotaryngii Królowie Lotaryngii Karolingowie Lotar II (855–869) Karol II Łysy (869–879, w Górnej Lotaryngii) Ludwik II Niemiecki (869–876, w Dolnej Lotaryngii) Ludwik III Młodszy (876–882, do 879 tylko w Dolnej Lotaryngii) Karol Otyły (882–887) Hugo Ślepy (antykról, 883–885) Arnulf z Karyntii (887–895) Zwentibold (895–900) Ludwik IV Dziecię (900–911) Karol IV Prostak (911–923) Welfowie Rudolf z Burgundii (923–925) Ludolfingowie Henryk I Ptasznik (925–935) Otton I Wielki (935–973) Otton II (973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024) Dynastia salicka Konrad II (1024–1039) Książęta Lotaryngii Gebhard (903–910) Reginar (910–916) Gizelbert (925–939) Henryk I (939–940) Otto I (942–944) Konrad I (944–953) Bruno (953–965) Książęta Dolnej Lotaryngii Pierwsi książęta Godfryd I (959–964) Richar (968–972) Karolingowie Karol z Lotaryngii (976–991) Otto (991–1012) Dynastia z Verdun Godfryd II Bezdzietny (1012–1023) Gozelo I Wielki (1023–1044) Gozelo II Próżniak (1044–1046) Luksemburgowie Fryderyk I (1046–1065) Dynastia z Verdun Godfryd III Brodaty (1065–1069) Godfryd IV Garbaty (1069–1076) Dynastia salicka Konrad II (1076–1087) Dynastia z Boulogne Godfryd V (1087–1100) Dynastia limburska Henryk (1101–1106) Dynastia z Louvain Gotfryd VI Brodaty (1106–1128) Walram (1128–1139) Gotfryd VII (1139–1142) Gotfryd VIII (1142–1190) od 1190 książęta Brabancji Książęta Górnej Lotaryngii Dynastia mozelska Fryderyk I (959–978) Thierry I (978–1026) Fryderyk II (1026–1027, współregent) Fryderyk III (1027–1033) Dynastia z Verdun Gozelo I Wielki (1033–1044) Godfryd III Brodaty (1044–1047) Dynastia z Châtenois Adalbert (1047–1048) Gerard (1048–1070) Thierry II Waleczny (1070–1115) Szymon I (1115–1138) Mateusz I (1138–1176) Szymon II (1176–1205) Fryderyk I (1205–1206) Fryderyk II (1206–1213) Tybald I (1213–1220) Mateusz II (1220–1251) Fryderyk III (1251–1302) Tybald II (1302–1312) Fryderyk IV (1312–1329) Rudolf (1329–1346) Jan I (1346–1390) Karol II (1390–1431) Izabela (1431–1453) Walezjusze andegaweńscy René I (1431–1453, mąż Izabeli) Jan II (1453–1470) Mikołaj I (1470–1473) Jolanta (1473) Dynastia z Vaudémont Rene II (1473–1508) Antoni II Dobry (1508–1544) Franciszek I (1544–1545) Karol III Wielki (1545–1608) Henryk II (1608–1624) Nicole (1624–1624) Franciszek II (1624–1624) Karol IV (1624–1634) Mikołaj II (1634–1661) Karol IV (1661–1675, tytularny od 1670) okupacja francuska (1670–1698) Karol V Leopold (1675–1690, tytularny) Leopold I Józef (1690–1729, tytularny do 1698) Franciszek III Stefan (1729–1737) Leszczyńscy Stanisław Leszczyński (1737–1766)