Karol Jahoda de Lubomir

Karol Jahoda de Lubomir
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia1 października 1860
Bochnia
Data i miejsce śmierci30 września 1953
Kraków
Przebieg służby
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png c. i k. Żandarmeria
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki3 Armia
7 Armia
Okręg Etapów Bielsk
obóz jeńców bolszewickich w Tucholi
Obóz Warowny Kraków
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Karol Jahoda de Lubomir[a] (ur. 1 października 1860 w Bochni, zm. 30 września 1953 w Krakowie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Karola i Anny z domu Boczek. Ukończył 6 klas szkoły realnej w Krakowie. W armii austriackiej od 1 września 1878 roku. Absolwent Korpusu Kadetów w Wiedniu i Oficerskiej Szkoły Jazdy przy 11 Brygadzie Artylerii Polowej we Lwowie. 1 maja 1913 roku został komendantem żandarmerii konnej na Galicję. Podczas I wojny światowej dowódca żandarmerii 3 i 7 Armii, był też komendantem głównym żandarmerii krajowej Galicji. W wyniku przedarcia się Polskiego Korpusu Posiłkowego przez front uznano Karola Jahodę za politycznie podejrzanego i przeniesiono w stan spoczynku. Jednak dzięki usilnym staraniom już w marcu 1918 roku został reaktywowany. Początkowo przydzielony do Generalnego Gubernatorstwa w Lublinie. 17 marca 1918 otrzymał szlachectwo z predykatem von Lubomir. W końcowym okresie wojny został komendantem wojskowym okręgu Włodzimierz Wołyński.

Od 9 listopada 1918 był zastępcą dowódcy służby bezpieczeństwa w Krakowie. 3 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem z 1 maja 1915 i „z zaliczeniem do I Rezerwy armii oraz powołaniem do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji”[1]. Z dniem 16 marca 1919 został przydzielony do dowództwa Grupy generała Edwarda Śmigłego-Rydza[2]. Zajmuje w niej stanowisko dowódcy Okręgu Etapów Wołyń. 28 lipca 1919 przeniesiony do armii Hallera na stanowisko dowódcy Okręgu Etapów Bielsk. 28 grudnia 1919 przydzielony do dowództwa Frontu Północnego, mianowany komendantem posterunku w Kościerzynie. 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[3]. 5 sierpnia 1920 mianowany dowódcą obozu jeńców bolszewickich w Tucholi. Od 7 kwietnia 1921 dowódca Obozu Warownego Kraków. Z dniem 1 października 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu pułkownika piechoty, z prawem noszenia munduru[4]. Później został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów żandarmerii. 26 października 1923 został zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu generała brygady[5]. Zmarł 30 września 1953 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.

Był żonaty z Heleną z Underków, z którą miał synów Karola (inżynier), Mariana (ur. 3 czerwca 1897), porucznika rezerwy żandarmerii i dwie córki.

Awanse

  • podporucznik – 1885,
  • porucznik – 1893,
  • rotmistrz – 1897,
  • major – 1910,
  • podpułkownik – 1 maja 1913,
  • pułkownik – 1 maja 1915,
  • generał brygady – 26 października 1923.

Uwagi

  1. W ewidencji cesarskiej i królewskiej Żandarmerii figurował jako „Karl Edler Jahoda von Lubomir”.

Przypisy

  1. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 41 z 12 kwietnia 1919, s. 990.
  2. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 42 z 15 kwietnia 1919, s. 1014.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 380.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 13 sierpnia 1921 roku, s. 1288.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet gen bryg.svg
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP