Karol Jan Fiszer

Karol Jan Fiszer herbu Taczała (ur. 25 kwietnia 1767 w majątku Koggenhoefen w powiecie elbląskim (polska nazwa Zawiszyn, obecnie nieistniejący), zm. 15 sierpnia 1843 w Warszawie) – oficer wojska polskiego, uczestnik m.in. insurekcji kościuszkowskiej i powstania listopadowego, audytor.

Syn generała majora armii koronnej Karola Ludwika Fiszera (zm. 1783), herbu Taczała, brat Wilhelma i Stanisława (obaj bracia, podobnie jak Karol, służyli w armii Księstwa Warszawskiego)[1]. Jego synem z drugiego małżeństwa z Józefą Magdaleną zd. Karniewską był Józef Justyn (ur. 1821)[1], a wnukiem słynny Franc Fiszer, legendarna postać bohemy przełomu XIX/XX wieku i okresu dwudziestolecia.

W 1783 roku został porucznikiem 1 Regimentu Pieszego Koronnego, brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej (1792), potem w stopniu majora w powstaniu kościuszkowskim, za co został nagrodzony złotą obrączką "obrońcy ojczyzny" nr 5.

Był oficerem armii Księstwa Warszawskiego, następnie audytorem dywizji gwardii armii Królestwa Kongresowego. W 1830 roku został odznaczony Znakiem Honorowym za 15 lat nieskazitelnej służby. W okresie powstania listopadowego nadal pełnił służbę audytora wojskowego. Po powstaniu pracował jako urzędnik leśny[2].

W 1819 należał do loży wolnomularskiej Kazimierz Wielki[3].

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 16, grób 25)[4]

Przypisy

  1. ↑ a b Jan Pachoński: Oficerowie Legionów Polskich 1796-1807. T. 2: Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich 1796-1807. Kraków: Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003, s. 66-67. ISBN 83-7188-003-0.
  2. ↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska koronnego. Piechota. T. I (część 3). Kraków: Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 69, seria: Oficerowie Rzeczypospolitej Polskiej Obojga Narodów 1777–1794. Spisy. ISBN 83-7188-186-X.
  3. ↑ Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. 2, Warszawa 1996, s. 39.
  4. ↑ śp. Karol Jan Fiszer

Bibliografia

  • Gazeta Wolna Warszawska, nr 43 20 września 1794, s. 556.
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko Koronne, Piechota. Kraków 1998, s. 69.