Karol Kucz

Karol Kucz
Ilustracja
Portret Karola Kucza,
drzeworyt Józefa Holewińskiego, 1892
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1815
Brzeziny

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1892
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, dramaturg, wydawca

Narodowość

polska

Karol Kucz (ur. 31 stycznia 1815 w Brzezinach, zm. 9 lutego 1892 w Warszawie[1]) – polski dziennikarz, komediopisarz, urzędnik i wydawca prasowy.

Urodził się w Brzezinach[2][1]. Uczył się początkowo w szkole benedyktyńskiej w Pułtusku, a następnie w kolegium pijarów w Warszawie[3][1]. Po zakończeniu edukacji został aplikantem w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, a następnie etatowym urzędnikiem w Najwyższej Izbie Obrachunkowej, w której został dyrektorem departamentu[2]. Karierę urzędniczą przerwało powstanie styczniowe, w 1864 został zdymisjonowany[3], a w 1865 objęty nadzorem carskiej tajnej policji[4].

Jednocześnie rozwijał karierę literacką. Pierwsze wiersze publikował w 1839 na łamach warszawskich gazet: w „Przeglądzie Warszawskim”, „Nadwiślaninie” i „Magazynie mód”. Publikował także artykuły w „Gazecie Codziennej” i „Przeglądzie Naukowym”[3]. W 1840 opublikował swój pierwszy zbiór poetycki (Próby poetyczne). W roku 1848 objął redakcję „Kuriera Warszawskiego”, współtworzył dział reporterski gazety i pozostał jej redaktorem naczelnym do jej zamknięcia w końcu 1863 roku. Następnie w 1865 lub 1866 założył „Kurier Codzienny”, którego redaktorem naczelnym i wydawcą pozostał do roku 1877 lub 1882[1][4][3]. Jego teksty prasowe z roku 1852 wydano w formie książkowej (Pamiętnik Warszawy 1853 r.)[3].

Napisał także szereg sztuk teatralnych i wodewilów dla teatrów warszawskich, część z nich również wydano drukiem[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Kucz Karol, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-09-20].
  2. ↑ a b Paweł Hertz (red.), Zbiór poetów polskich XIX w, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1959, s. 746 [dostęp 2017-09-20] (pol.).
  3. ↑ a b c d e f Gabriel Korbut, Literatura polska od początków do wojny światowej: Od roku 1820 do roku 1863 [djvu], t. III, Skład główny w Kasie im. Mianowskiego, 1930, s. 375 [dostęp 2017-09-20] (pol.).
  4. ↑ a b Rocznik historii czasopiśmiennictwa polskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich., 1973, s. 90 [dostęp 2017-09-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie