Karol Kurtzmann

Karol Ludwik Kurtzmann
„Wicher”, „Karol Wicher”
porucznik piechoty porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 października 1882
Śmigiel

Data śmierci

1951

Przebieg służby
Lata służby

do 1921

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Żelazny Zasługi

Karol Ludwik Kurtzmann ps. „Wicher”, „Karol Wicher” (ur. 14 października 1882 w Śmiglu, zm. 1951) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, autor wierszy i artykułów o tematyce historycznej[1].

Życiorys

Karol Ludwik Kurtzmann urodził się 14 października 1882 roku w Śmiglu, w rodzinie Ludwika Karola, ówczesnego rektora tamtejszej szkoły, i Marii (zm. 1918), córki Karola Ferdynanda Ney[2]. Był żonaty z Heleną Kuczko (1889–1973), z którą miał syna Mariusza Jerzego Karlińskiego (1925–2009)[3]. Przed I wojną światową był członkiem Stowarzyszenia Patriotyczno-Religijnego Eleusis[4].

9 marca 1917 roku, w stopniu plutonowego, pełnił służbę w Komendzie Żandarmerii Polowej Wojsk Polskich w Warszawie[5]. 4 kwietnia 1917 roku został mianowany wachmistrzem żandarmerii. 21 lipca 1917 roku dowódca Legionów Polskich zatwierdził go w stopniu starszego wachmistrza Żandarmerii Polowej.

25 września 1919 roku został mianowany z dniem 1 października 1919 roku podporucznikiem w żandarmerii. Pełnił wówczas służbę w Sekcji Politycznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6].

W 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do 42 pułku piechoty w Białymstoku[7]. W następnym roku był oficerem rezerwowym 61 pułku piechoty w Bydgoszczy[8] [9].

W 1934 roku jako porucznik pospolitego ruszenia piechoty pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[10].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Jankowski 1996 ↓, s. 366.
  2. Ludwik Katol Kurtzmann (1835-1895). Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2017-07-19]..
  3. Mariusz Jerzy Karliński (Kurtzmann) 1925-2009. Drzewa genealogiczne MyHeritage. [dostęp 2017-07-19]..
  4. Karol Ludwik Kurtzmann. Baza osób polskich. [dostęp 2017-07-19]..
  5. Pismo nr 3412/17 adiutanta Komendy Żandarmerii Polowej Legionów Polskich do Komendy Legionów Polskich w sprawie wykazu oficerów, podoficerów, szeregowców i ordynansów Żandarmerii Polowej Legionów Polskich poddanych Królestwa Polskiego i poddanych austriackich. [w:] Komenda Legionów (Dowództwo Polskiego Korpusu Posiłkowego), sygn. I. 120.1.117 [on-line]. Centralne Archiwum Wojskowe, 9 marca 1917. s. 167-171. [dostęp 2017-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2017)].
  6. „Dziennik Rozkazów MSWojsk”. 93, s. 2329, 25 października 1919. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych. 
  7. Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 151.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 300, 531.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓.
  10. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 259, 831.
  11. M.P. z 1937 r. nr 178, poz. 294 tu jako „Karol Kurtzman”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet por.svg
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).