Karol Martel (filozof)

Karol Martel (ur. 16 września 1916 w Warszawie[1], zm. ?) – polski filozof marksistowski, kierownik katedry filozofii i socjologii Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie, badacz i znawca fenomenologii Edmunda Husserla.

Życiorys

W latach 1934–1938 był członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski oraz Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. Od 1941 do 1945 należał do Komsomołu. W 1945 został członkiem Polskiej Partii Robotniczej. W 1948 był delegatem na zjazd zjednoczeniowy PPR i PPS.[1]

W 1945 został kierownikiem działu „Trybuny Robotniczej” w Katowicach, a od 1948 do 1949 był jej redaktorem naczelnym.[1]

W latach 1949–1950 był zastępcą kierownika Wydziału Propagandy Masowej Komitetu Centralnego PZPR. Od 1950 do 1951 był słuchaczem Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR, a następnie w 1951 został zastępcą kierownika Katedry Materializmu w IKKN.[1]

Najważniejsze prace

  • Marksistowski materializm a filozoficzna koncepcja człowieka społecznego (wyd. Książka i Wiedza, 1958, 1960 – 2 wyd.)
  • Ideologia a nauka: stenogramy wykładów wygłoszonych na krajowym seminarium z wybranych zagadnień filozoficznych (wyd. Książka i Wiedza, 1960)
  • Podstawowe zagadnienia marksistowskiej teorii poznania: wykłady w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w latach 1958–1959 (wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1961, 1963 – 2 wyd., 1965 – 3 wyd.)
  • Lenin (wyd. Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1965)
  • U podstaw fenomenologii Husserla (wyd. Książka i Wiedza, 1967)

Przypisy

  1. ↑ a b c d Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, bip.ipn.gov.pl [dostęp 2015-11-02].