Karol Masny (duchowny)

Karol Masny
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1899
Strumień

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1956
Grodziec

Proboszcz parafii św. Bartłomieja w Grodźcu
Okres sprawowania

1932–1940, 1943–1956

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 stycznia 1926

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie)

Karol Masny[1] (ur. 1 stycznia 1899 w Strumieniu, zm. 20 stycznia 1956 w Grodźcu) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys

Uczył się w Polskim Gimnazjum Macierzy Szkolnej w Cieszynie. Podczas I wojny światowej w 1917 został powołany do służby w c. i k. armii, a w 1918 zdał egzamin dojrzałości w Cieszynie. U kresu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 4 pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie[4][5]. W 1921 podjął studia teologiczne. 6 stycznia 1926 w Cieszynie otrzymał sakrament święceń. Od września tego roku był wikarym w parafii św. Bartłomieja w Grodźcu, później pracował w innych miejscach[6], a od końca stycznia 1932 pełnił funkcję proboszcza w Grodźcu. Został przeniesiony do służbie duszpasterskiej WP i awansowany na stopień kapelana rezerwy (kapitan) ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1931[7].

Od 21 sierpnia 1939 był wicedziekanem dekanatu skoczowskiego. Podczas II wojny światowej współpracował z ZWZ, udzielał pomocy poszkodowanym przez Niemców, za co został aresztowany 12 kwietnia 1940, po czym tydzień później przewieziony do obozu Mauthausen-Gusen (KL). Odzyskał wolność 28 listopada 1940. Od 15 lipca 1943 ponownie był proboszczem w Grodźcu. Po raz kolejny został aresztowany w marcu 1944 i został skazany na karę czterech lat więzienia w Raciborzu.

Zmarł 20 stycznia 1956 w Grodźcu, gdzie został pochowany.

Odznaczenia

Przypisy

  1. W ewidencji wojskowej w latach 20. był określany jako Karol Masny II z uwagi, na to, że w Wojsku Polskim pełnił służbę oficer o tym samym imieniu i nazwisku: Karol I Masny (ur. 1887), podpułkownik, późniejszy generał brygady.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 387.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 508.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 571.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 333.
  6. Wykaz wikarych. swantoni.siemianowice.wiara.pl. [dostęp 2018-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-09)].
  7. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 404.
  8. M.P. z 1950 r. nr 75, poz. 872.
  9. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1435.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Złoty Krzyż Zasługi 2r BAR.svg
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).