Karol Nawrocki

Karol Tadeusz Nawrocki

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1983 Gdańsk
Doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Doktorat	2013 – nauki historyczne Uniwersytet Gdański
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Okres spraw.	od 23 lipca 2021
Poprzednik	Jarosław Szarek
Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
Okres spraw.	2017–2021
Poprzednik	Paweł Machcewicz
Następca	Grzegorz Berendt (p.o.)
Odznaczenia

Karol Tadeusz Nawrocki (ur. 3 marca 1983 w Gdańsku^[1]) – polski historyk oraz działacz społeczny i samorządowy.

W latach 2013–2017 naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku^[2], w latach 2011–2017 przewodniczący gdańskiej Rady Dzielnicy Siedlce^[3][4], w latach 2017–2021 dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^[5][6], w 2021 zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej^[7], od 2021 prezes Instytutu Pamięci Narodowej^[8].

Pierwszy w Polsce historyk podejmujący badania nad przestępczością zorganizowaną w PRL w latach 80^[9]. Przewodniczący Koalicji na Rzecz Pamięci Żołnierzy Wyklętych w Gdańsku^[10].

Życiorys

Syn Ryszarda i Elżbiety. Do 1998 uczył się w Szkole Podstawowej nr 58 w Gdańsku, następnie rozpoczął naukę w IV Liceum Ogólnokształcącym, gdzie w 2002 zdał egzamin maturalny. W 2003 ukończył, z tytułem specjalisty ds. zarządzania personelem, Policealne Studium Biznesu i Administracji w Gdańsku^[11]. W 2003 rozpoczął studia w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie w 2008 uzyskał tytuł magistra^[12]. W 2013 na Uniwersytecie Gdańskim na podstawie rozprawy pt. Opór społeczny wobec władzy komunistycznej w województwie elbląskim 1976–1989 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Jego promotorem był Grzegorz Berendt^[13][14][15].

Od stycznia 2009 do 2017 pracował w Instytucie Pamięci Narodowej^[16], w latach 2011–2017 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Dzielnicy Gdańsk-Siedlce^[11]. W latach 2017–2021 był dyrektorem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, powrócił do IPN w czerwcu 2021 na stanowisko wiceprezesa^[17]. 27 kwietnia 2021 Kolegium IPN rekomendowało jego kandydaturę na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej^[18].

28 maja 2021 Sejm, stosunkiem głosów 248 za, 198 przeciw i 4 wstrzymujących, wybrał go na prezesa IPN^[19], zaś 23 lipca 2021 stosunkiem głosów 52 za, 47 przeciw i 1 wstrzymujący się, Senat zgodził się na ten wybór^[20]. Tego samego dnia Karol Nawrocki złożył przed Sejmem ślubowanie, obejmując urząd prezesa IPN, jednocześnie przestał być dyrektorem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^[8].

Działalność naukowa i wystawiennicza

Członek Rady Dyplomacji Historycznej przy Ministrze Spraw Zagranicznych RP^[21]. Alumn projektu Departamentu Stanu USA International Visitor Leadership Program (IVLP)^[22].

Autor lub współautor kilku publikacji książkowych oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych^[23] z zakresu historii opozycji antykomunistycznej, historii sportu oraz przestępczości zorganizowanej w PRL^[23]; artykuły publicystyczne publikował m.in. w portalu histmag.org, „Magazynie Solidarność”, „Polityce” i „Do Rzeczy”. Ekspert programu historycznego TVP3 Gdańsk „W świetle prawdy”^[24] oraz „Wojna i Pamięć"^[25].

Osoba zaangażowana w utrwalanie pamięci historycznej w przestrzeni publicznej Pomorza. Był m.in.: w 2013, obok Stowarzyszenia kibiców Lechii Gdańsk i Okręgu Pomorskiego Światowego Związku Żołnierzy AK, jednym z głównych inicjatorów i współorganizatorów powstania w Gdańsku Alei imienia Żołnierzy Wyklętych. W 2015 doprowadził do nazwania jednej z głównych ulic terenów byłej Stoczni Gdańskiej imieniem bł. ks. Jerzego Popiełuszki i był członkiem Komitetu Budowy pomnika Danuty Siedzikówny „Inki”, który został odsłonięty w Gdańsku 30 sierpnia tegoż roku^[26]. W 2016, jako pełnomocnik prezesa IPN, zajmował się organizacją pogrzebu Danuty Siedzikówny i Feliksa Selmanowicza^[27]. W 2018 współprzewodniczył Komitetowi Społecznemu, który wzniósł w Gdańsku Pomnik Żołnierzy Wyklętych^[28]. 4 sierpnia 2018, wraz z kombatantami, odsłonił ten pomnik^[29]. W 2019 sprawował funkcję Pełnomocnika Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ds. organizacji obchodów 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Wspólnie z MSZ w 2019 zainicjował oraz koordynował realizację międzynarodowego projektu wystawienniczego „Fighting and Suffering”, który w ponad 160 miejscach na całym świecie zaprezentował dzieje Polski i Polaków podczas II wojny światowej^[30].

Działalność sportowa

W wieku młodzieżowym grał w barwach drużyn Ex siedlce i KKS Gedania (1997–2000) oraz reprezentował bokserską drużynę RKS Stoczniowiec (2000–2004)^[31]. W barwach RKS Stoczniowiec w 2004 wywalczył pierwsze miejsce w Strefowym Turnieju pięściarskim o Puchar Polski dla juniorów w wadze 91 kg^[32]. Następnie zawodnik i kapitan drużyny piłkarskiej Ex Siedlce Gdańsk^[33][34]. W 2010 założyciel sekcji sportów walk Ex Siedlce Gdańsk^[35].

Pełnione funkcje

• Przewodniczący Rady Dzielnicy Siedlce (2011–2017)^[3][36]
• Naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku (2013–2017)^[2]
• Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej (2017–2021)^[6][37]
• Zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej (2021)^[38]
• Prezes Instytutu Pamięci Narodowej (od 2021)^[8]

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

• Srebrny Krzyż Zasługi (2021), za zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o najnowszej historii Polski^[39]
• Brązowy Krzyż Zasługi (2016), za zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o najnowszej historii Polski^[40]
• Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2019)^[41]
• Medal „Zasłużony dla miasta Elbląga” (2015)^[42]
• Medal „Pamiętaj Polsko o Tych Synach Swoich” Stowarzyszenia Rodzina Katyńska (2016)^[43].
• Medal „Za Zasługi dla Polaków w Kazachstanie” (2018), przyznanym przez Centrum Kultury Polskiej „Więź” w Ałmaty^[44]
• Medal „Zło dobrem zwyciężaj” (2016)^[45]
• Medal „Pro Patria” „za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej” (2018)^[46]
• Honorowa odznaka Federacji Młodzieży Walczącej (2015)^[47]
• Pierścień „Inki” (odznaczony przez Arcybiskupa Metropolitę Gdańskiego Sławoja Leszka Głódzia), za postawę patriotyczną i krzewienie pamięci o „Żołnierzach Wyklętych” (2016)^[48]
• Odznaka Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej „Za zasługi dla Armii Krajowej” (2018)^[29]
• Srebrny BohaterON im. Powstańców Warszawskich, w kategorii osoba publiczna (2019)^[49]
• Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2020)^[50]
• Srebrna Odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej”^[51]
• Osobowość roku 2016 na Pomorzu w kategorii działalność charytatywna i społeczna^[52]
• Osobowość roku 2017 w Gdańsku w kategorii kultura^[53]
• Odznaka Honorowa Krzyż Pamięci Szlaku Nadziei^[54]

Publikacje

W swoim dorobku Karol Nawrocki posiada kilka publikacji książkowych oraz kilkadziesiąt artykułów naukowych i popularnonaukowych, w tym m.in.^[55]:

• Karol Nawrocki: Zarys historii NSZZ „Solidarność” regionu elbląskiego (1980-1989). Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2010, seria: Publikacje Gdańskiego Oddziału IPN. t. 7. ISBN 978-83-7629-139-0. OCLC 750631710.
• Karol Nawrocki: Wokół elbląskiej „Solidarności” : dokumenty. Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2011, seria: Publikacje Gdańskiego Oddziału IPN. t. 15. ISBN 978-83-7629-297-7. OCLC 816303036.
• Mariusz Kordek, Karol Nawrocki: Lechia - Juventus : więcej niż mecz. Pelplin: Wydawnictwo „Bernardinum”, 2014. ISBN 978-83-7823-475-3. OCLC 903349456.
• Karol Nawrocki: Sprawa kwidzyńska 1982 : internowanie, pobicie, proces. Gdańsk ; Kwidzyn: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2012. ISBN 978-83-62129-91-1. OCLC 812715506.
• Karol Nawrocki: Studium przypadku : opór społeczny wobec władzy komunistycznej w województwie elbląskim (1976-1989). Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2014, seria: Publikacje Gdańskiego Oddziału IPN. t. 46. ISBN 978-83-7629-651-7. OCLC 899771018.
• Piotr Chomicki, Karol Nawrocki, Wiesław Wika: Szkice z dziejów pomorskiej piłki nożnej (1903-2015). Gdańsk: Edgar Kreb Anna Manowska, 2015. ISBN 978-83-943615-0-1. OCLC 932241984.
• Karol Nawrocki, JarosławJ. Wąsowicz JarosławJ. (red.), Wielka Lechia moich marzeń : pamięci Tadeusza Duffeka „Dufa” (1968-2005) w 10. rocznicę śmierci, Gdańsk: Zakład Poligraficzny Henryk Górowski, 2015, ISBN 978-83-942922-1-8, OCLC 932206662 .
• Karol Nawrocki (red.), Mapa terroru : śladami zbrodni komunistycznych w województwie gdańskim (1945-1956), Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2016 (Publikacje Gdańskiego Oddziału IPN), ISBN 978-83-8098-048-8, OCLC 995626034, t. 57 .
• Karol Nawrocki, DanielD. Wicenty DanielD. (red.), Brudne wspólnoty : przestępczość zorganizowana w PRL w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2018 (Publikacje Gdańskiego Oddziału IPN), ISBN 978-83-8098-353-3, OCLC 1078356346, t. 65 .
• Karol Nawrocki. Historia Kwidzyna (1975–1990). „Kwidzyn. Dzieje miasta”. T.2, 2013. Kwidzyn: Kwidzyńskie Centrum Kultury. OCLC 883517660. 

Przypisy