Karol Olpiński

Karol Olpiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia22 października 1876
Lwów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci16 kwietnia 1944
Świder, Polska pod okupacją, III Rzeszy
Wojewoda tarnopolski
Okresod 23 kwietnia 1921 (urząd objął 1 września 1921)
do 23 stycznia 1923
Poprzednikfunkcja utworzona
NastępcaLucjan Zawistowski
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Pamiątkowy 70-lecia Powstania Styczniowego
Grób Karola Olpińskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Karol Mieczysław Olpiński (ur. 22 października 1876 we Lwowie, zm. 16 kwietnia 1944 we Świdrze) – polski prawnik, urzędnik państwowy Austro-Węgier i II Rzeczypospolitej, pierwszy wojewoda tarnopolski w II RP, sędzia Najwyższego Trybunału Administracyjnego.

Życiorys

W 1900 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Pracował jako urzędnik w Namiestnictwie Galicji, później zaś jako komisarz starostwa w Nadwornej. W 1909. powrócił do Namiestnictwa jako radca, następnie został delegatem tego urzędu na powiaty husiatyński i śniatyński. Od 1916 był zastępcą szefa i szefem Biura Prezydialnego Namiestnictwa.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w administracji II RP. 23 kwietnia 1921 mianowany go pierwszym wojewodą tarnopolskim. Urząd objął 1 września 1921, po wejściu w życie podziału b. Królestwa Galicji i Lodomerii na województwa i likwidacji Namiestnictwa Galicji[1]. 30 grudnia 1922 otrzymał nominację na podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, ustąpił z urzędu wojewody 23 stycznia 1923. W MSW podlegały mu Departamenty: Administracyjny, Samorządowy, Wydział Prezydialny i sprawy personalne. W dniach 6 – 16 listopada 1923 r. pełnił przejściowo obowiązki wojewody krakowskiego, kierując akcją usuwania skutków zamieszek ulicznych.

W maju 1926, podczas przewrotu majowego, wobec nieobecności ministra Stefana Smólskiego w Warszawie, kierował pracami MSW. 17 maja 1926 premier Kazimierz Bartel odwołał go ze stanowiska podsekretarza stanu. 30 listopada 1926 został przeniesiony w stan spoczynku. Po odbyciu trzyletniej aplikacji w Sądzie Apelacyjnym i Okręgowym w Warszawie, został w 1930 r. mianowany sędzią Najwyższego Trybunału Administracyjnego, którym pozostawał do agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę. W okresie okupacji mieszkał w Świdrze pod Warszawą, tam też zmarł. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 84-4-27)[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Dz.U. z 1921 r. nr 46, poz. 282 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 maja 1921 r. w przedmiocie wykonania art. 3 ustawy z dnia 3 grudnia 1920 r. o tymczasowej organizacji władz administracyjnych II instancji (województw) na obszarze b. Królestwa Galicji i Lodomerji z W. Ks. Krakowskiem oraz na wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej obszarach Spisza i Orawy, por. Agnieszka Biedrzycka, Kalendarium Lwowa 1918-1939, Kraków 2012 wyd. Universitas, ​ISBN 978-83-242-1678-9​ s.129.
  2. Cmentarz Stare Powązki: OLPIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-23].
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 19.
  4. Stefan Oberleitner: Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990. T. 1. Zielona Góra: Kanion, 1992, s. 244.

Bibliografia, literatura

  • Olpiński Karol w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ​ISBN 83-7066-569-1​ s. 154;

Media użyte na tej stronie

Karol Olpiński - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Karola Olpińskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 84, rząd 4, grób 27)
POL województwo tarnopolskie II RP COA.svg
Herb województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej
Uwaga ta grafika jest wzorowana na projektowanym herbie województwa z 1928 r. Ostateczne projekty autorstwa Zygmunta Lorenca zostały opracowane w 1929 r. Jeśli masz do nich dostęp bardzo proszę o kontakt Poznaniak
Karol Olpiński.jpg
Karol Olpiński (1876-1944) Polish lawyer and politician. First voivode of Tarnopol (1921), later judge of Supreme Administative Court