Karol Piro
 Karol Piro jako biegły podczas procesu sądowego Rity Gorgonowej | |
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 5 Pułk Piechoty Legionów Polskich |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _2r_BAR.svg){kind=small} | |
.jpg)
Karol Piro (ur. 3 listopada 1890 w Budyłowie, zm. 30 maja 1973 we Lwowie) – kapitan lekarz Wojska Polskiego, specjalista medycyny sądowej.
Życiorys
Urodził się 3 listopada 1890 we Budyłowie, w ówczesnym powiecie brzeżańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mieczysława i Julii[1][2]. Był starszym bratem Stanisława (1892–1956), majora artylerii Wojska Polskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
24 marca 1916 został mianowany chorążym sanitarnym w 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do 1 Pułku Artylerii na stanowisko zastępcy lekarza I dywizjonu haubic[2]. Po bitwie pod Rarańczą (15-16 lutego 1918) został internowany przez Austriaków w Száldobos. Należał do grupy legionistów oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca – 2 października 1918). Po cesarskiej abolicji uwolniony[2].
7 lipca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia podporucznika podlekarza i przydziału do Szpitala Załogi we Lwowie[4]. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 6[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 51. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, medyków[6]. W 1923 pełnił służbę w 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach na stanowisku starszego lekarza pułku, pozostając oficerem nadetatowym 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[7]. W następnym roku został przeniesiony do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu i przydzielony do 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu[8]. Później został przeniesiony do rezerwy. W latach 1927–1933 był asystentem profesora Włodzimierza Sieradzkiego w Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1932 występował w charakterze biegłego w procesie Rity Gorgonowej. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu[9].
Zmarł 30 maja 1973 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[10][11]
- Krzyż Niepodległości – 9 października 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
Przypisy
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-16]..
- ↑ a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 59.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 77 z 16 lipca 1919, poz. 2511, 2535.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 464, 819.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 321.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157, 1201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073, 1083.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 799.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157.
- ↑ Lista odznaczonych 1935 ↓, s. 56, jako Piro Karol chorąży sanitarny, Komenda Legionów Polskich.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
Bibliografia
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Lista odznaczonych Krzyżem Walecznych o nieznanych adresach. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
Linki zewnętrzne
- Żołnierze Niepodległości : Piro Karol. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-06-20].
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Karol Piro (1890-1973) kapitan lekarz Wojska Polskiego, specjalista medycyny sądowej, oficer Legionów Polskich. Na fotografii występuje w charakterze biegłego w procesie sądowym Rity Gorgonowej.
Autor: Aeou, Licencja: CC BY-SA 3.0
Надгробок доктора Кароля Піро цвинтарі у Львові.
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).