Karol Rawer
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | nauczyciel |
Narodowość | polska |
Karol Franciszek Rawer (ur. 1852 w Brzeżanach, zm. 26 grudnia 1907 we Lwowie) – polski nauczyciel.
Życiorys
Urodził się w 1852 w Brzeżanach[1]. Maturę zdał we Lwowie[1]. Odbył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego o specjalności historii i geografii[2][1].
Został nauczycielem. 12 czerwca 1875 jako kandydat stanu nauczycielskiego został mianowany zastępcą nauczyciela w C. K. III Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[3]. W tej szkole uczył historii, języka polskiego, geografii, historii kraju rodzinnego oraz był zawiadowcą biblioteki dla młodzieży[4][5][6][7]. 22 lutego 1880 zdał nauczycielski egzamin podstawowy w zakresie historii i geografii[1]. Od 14 lipca 1883 był nauczycielem rzeczywistym w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach[1]. Od 8 czerwca 1885 ponownie pracował w C. K. III Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[1]. W 1890 zzyskał tytuł c. k. profesora[1][6].
W połowie 1898 został przeniesiony do C. K. Gimnazjum we Lwowie celem objęcia kierownictwa pedagogiczno-dydaktycznego utworzonych w tym roku ośmiu oddziałów równorzędnych, działających jako filia (późniejsze IX Państwowe Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie)[8][9][10] [1]. W tej placówce uczył historii, geografii, historii kraju rodzinnego[11]. Od września 1901 z powodu choroby był urlopowany, w związku z czym został zastąpiony na stanowisku kierownika Gimnazjum przez Mieczysława Jamrógiewicza[12]. Formalnie kierownikiem pozostawał do 1903[12] [1]. W tym roku został przeniesiony do C. K. III Gimnazjum we Lwowie, jednak nie podjął już stanowisk kierowniczych z powodu postępującej choroby[7]. Wówczas został przeniesiony w stan spoczynku[13]. Profesor Rawer jako nauczyciel był uważany za ulubieńca młodzieży szkolnej[14].
Ogłosił znany ówcześnie podręcznik do historii pt. Dzieje ojczyste, drukowany w kilku wydaniach; potem pt. Dzieje ojczyste dla młodzieży (1892, 1895)[15][6][7][16][17]. Ten podręcznik był obowiązkowy w niższych klasach gimnazjalnych w Galicji pod zaborem austriackim[14][18]. Decyzją C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 1908 ta publikacja w czwartym wydaniu została zaliczona w poczet książek dozwolonych do użytku szkolnego[19]. Ponadto publikował prace historyczne[7].
W 1890 był członkiem komitetu II Zjazdu Historycznego im. Jana Długosza[20]. Był członkiem wydziału Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych (1889-1890)[21] i pełnił funkcję administratora wydawnictw szkolnych TNSW[14]. Był sekretarzem (1886), członkiem zarządu (1887-1892)[22] i wiceprezesem Towarzystwa Pedagogicznego[23]. Przez wiele lat zasiadał w radzie miejskiej we Lwowie[6][23][14]. Był delegatem Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[24].
Zamieszkiwał przy ulicy Szeptyckiej 8[23]. Zmarł 26 grudnia 1907 we Lwowie w wieku 56 lat[23][25][1]. Po nadzwyczaj tłumnym pogrzebie został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[23].
Publikacje
- O metodach i formach nauki szkolnej (1879)
- Nazwa i źródła Dunaju (1880)
- Historyczne i handlowe znaczenie Dunaju (1881)
- Kilka słów o polskiej literaturze pedagogicznej (1881)[2]
- Polityczne znaczenie zjazdu gnieźnieńskiego z roku 1000. Studyum krytyczne (1882)[26]
- Dzieje ojczyste da młodzieży. Część I (do roku 1492) (wyd. I: 1893, wyd. II: 1899, wyd. III: 1904, 1892, 1895, wyd. IV: 1908)[27]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Puszka 1999 ↓, s. 325.
- ↑ a b S. Olgerbranda Encyklopedia Powszechna, Tom XII, Warszawa 1902, s. 527
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1876. Lwów: 1876, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1876. Lwów: 1876, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1879. Lwów: 1879, s. 20.
- ↑ a b c d Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1898. Lwów: 1898, s. 80, 83, 111.
- ↑ a b c d Kucharski 1928 ↓, s. 21.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1899. Lwów: 1899, s. 60.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1899. Lwów: 1899, s. 7.
- ↑ Kucharski 1928 ↓, s. 21, 72.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1899. Lwów: 1899, s. 4, 5.
- ↑ a b Kucharski 1928 ↓, s. 57, 72.
- ↑ Kucharski 1928 ↓, s. 72.
- ↑ a b c d Skon zasłużonego pedagoga. „Nowości Illustrowane”. Nr 1, s. 13, 4 stycznia 1908.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 104, 105.
- ↑ Dzieje ojczyste dla młodzieży. worldcat.org. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 170, 211-212.
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 171.
- ↑ Z c. k. krajowej Rady szkolnej. „Gazeta Lwowska”. Nr 226, s. 5, 3 października 1908.
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 228, 229.
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 233, 234.
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 237.
- ↑ a b c d e Kronika. † Karol Rawer. „Gazeta Lwowska”. Nr 299, s. 3, 29 grudnia 1907.
- ↑ Macierz szląska. „Kurjer Lwowski”. Nr 22, s. 1, 22 stycznia 1892.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 127.
- ↑ Polityczne znaczenie Zjazdu Gnieźnieńskiego w roku 1000 : (studyum krytyczne). worldcat.org. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Puszka 1999 ↓, s. 182, 217.
Bibliografia
- Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 7-120.
- Alicja Puszka: Nauczyciele historii i geografii państwowych szkół średnich w Galicji w okresie autonomii (1868-1914). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1999, s. 1-346. ISBN 83-87703-59-1.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Karola Rawera w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Podpis Karola Rawera (1892)
Karol Rawer (-1907)