Karol Salwator

Karol Salwator
Ilustracja
marszałek polny porucznik marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1839
Florencja

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1892
Wiedeń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png c. i k. Armia

Główne wojny i bitwy

wojna prusko-austriacka
bitwa pod Sadową

Karol Salwator Maria Józef Jan Baptysta Filip Jakub January Ludwig Gonzaga Rainer von Österreich (ur. 30 kwietnia 1839 we Florencji, zm. 18 stycznia 1892 w Wiedniu) – arcyksiążę Austrii, książę Toskanii, marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

Karol Salwator był synem arcyksięcia Leopolda II, wielkiego księcia Toskanii i jego żony Marii Antonietty Burbon, księżniczki Królestwa Obojga Sycylii. Miał dwanaścioro rodzeństwa, w tym trzy przyrodnie siostry. Jego brat Ferdynand IV był ostatnim wielkim księciem Toskanii.

W wieku 10 lat Karol Salwator otrzymał tytuł „pierwszego rotmistrza” w Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 6. W 1857 roku został awansowany do stopnia majora. Po wybuchu wojny na Sardynii, w kwietniu 1859 roku opuścił wraz z rodziną Florencję. Udał się do Lombardii, gdzie dołączył do zgrupowania armii cesarskiej. Brał udział w walkach, między innymi w bitwie pod Solferino. Po bitwie awansował do stopnia podpułkownika. W 1866 roku uczestniczył w bitwie pod Sadową. 24 kwietnia 1876 został mianowany na stopień generała majora, a 24 października 1886 na stopień marszałka polnego porucznika[1]. Od 1860 do śmierci był szefem Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 77.

Karol Salwator miał zdolności do przedmiotów ścisłych. Miał zamiłowania techniczne, co wykorzystał w projektowaniu i budowaniu nowej broni palnej. Zaprojektował, wspólnie z kapitanem Georgiem Ritterem von Dormusem, nowy model kartaczownicy[2], który po pewnych modyfikacjach został oficjalnie przedstawiony c. i k. Ministerstwu Wojny. Ostatecznie model o nazwie Salwator-Dormius M. 93 otrzymał patent. Został zakupiony i był produkowany w zakładach Skody w Pilźnie[3].

Oprócz techniki Karol Salwator interesował się także architekturą. Był zapalonym myśliwym i miał dużą kolekcję broni myśliwskiej. Po latach przyznał samokrytycznie, że zaprojektowane przez niego modele broni okazały się zbyt skomplikowane[4]. Bóle reumatyczne uniemożliwiały mu chodzenie[5].

Zmarł 18 stycznia 1892, w wieku 52 lat w Austrii. Został pochowany w wiedeńskiej Krypcie Cesarskiej.

Rodzina

Maria Immaculata

Ożenił się z Marią Immaculatą Burbon, córką Ferdynanda II, króla Obojga Sycylii i jego drugiej żony – Marii Teresy Habsburg, arcyksiężniczki Austrii. Ślub odbył się 19 września 1861 we Włoszech. Para miała 11 dzieci:

  • Maria Teresa (1862-1933)
  • Leopold Salwator (1863-1931)
  • Franciszek Salwator (1866-1939)
  • Karolina Maria (1869-1945)
  • Maria Antonia (1871-1896)
  • Albrecht Salwator (1871-1896)
  • Maria Antonina (1874-1891)
  • Maria Immakulata (1878-1968)
  • Rainier Salwator (1880-1889)
  • Henrietta (1884-1886)
  • Ferdynand Salwator (1888-1891)

Przypisy

  1. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 131.
  2. Są opinie, że model Salwator-Dormius M. 93 to nie kartaczownica, lecz karabin maszynowy.
  3. Christian Ortner, Die österreichisch-ungarische Artillerie von 1867 bis 1918. Technik, Organisation und Kampfverfahren, Wien 2007, s. 141.
  4. Local-Nachrichten. Hoher Besuch. In: Badener Bezirks-Blatt, 4. Juni 1881, s. 2.
  5. Karl Sommeregger: Karl Salvator. [w:] Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 51, Duncker & Humblot, Leipzig 1906, s. 56.

Bibliografia

  • Ryszard Dzieszyński, Magenta-Solferino 1859, wyd. Bellona, Warszawa 2005.
  • Christian Ortner, Die österreichisch-ungarische Artillerie von 1867 bis 1918. Technik, Organisation und Kampfverfahren, Wien 2007.
  • John C. G. Röhl, Wilhelm II., Die Jugend des Kaisers 1859–1888, Verlag: C.H.Beck; Auflage: 3, 2008.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Maria immaculata due Sicilie.jpg
Princess Maria Immaculata of Bourbon-Two Sicilies (1844–1899), wife of Archduke Karl Salvator of Austria-Toscana, mother of Franz Salvator of Austria-Toscana (husband of Archduchesse Maria Valeria of Austria)
K.u.k. Feldmarschalleutnant.png
Autor: L' empereur Charles, Licencja: CC0
Rank insignia of the Austro-Hungarian armed forces (k.u.k.) 1868 to 1918, here “Feldmarschalleutnat” (Lieutenant-General) (class of rank IV) – gorget patch. The rank insignia was also used for the identical ranks “General-Chief Staff Surgeon” and “General-Chiefauditeur”.
Karl Salvator Austria 1839 1892.jpg
Archduke Karl Salvator of Austria-Toscana 1832-1892, father of Archduke Franz Salvator, father-inlaw of Archduchess Maria Valeria of Austria