Karol Skibiński
.JPG) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1849 Kamieniec Podolski |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 1922 Lwów |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Łyczakowski we Lwowie |
| Narodowość | polska |
| Odznaczenia | |
 | |
Karol Skibiński (ur. w 1849 w Kamieńcu Podolskim, zm. 14 maja 1922 we Lwowie) – polski inżynier budowy kolei. Syn Kazimierza Skibińskiego aktora, śpiewaka i dyrektora teatrów w Wilnie, Mińsku i Krakowie.
Życiorys
W okresie 1860–1866 uczył się w szkole realnej we Lwowie, kolejne dwa lata studiował na Politechnice Lwowskiej i do 1871 w Szkole Politechnicznej w Wiedniu. Po studiach, do 1879 pracował zawodowo przy projektowaniu i budowie linii kolejowych w monarchii austro-węgierskiej. Od 1879 na kolejnych stanowiskach na Politechnice Lwowskiej: najpierw jako asystent katedry geometrii wykreślnej, od 1880 – po habilitacji (praca pt. Teoria belki ciągłej o pięciu przęsłach) – jako docent prywatny statyki, od 1883 jako zastępca profesora geometrii wykreślnej, od 1888 jako profesor zwyczajny nauk inżynieryjnych, budowy dróg, kolei żelaznych i tuneli. W latach 1880–1909 był wielokrotnie dziekanem Wydziału Inżynieryjnego, a w roku 1891/1892 rektorem Politechniki Lwowskiej. W 1904 roku za współudział w międzynarodowym konkursie na żurawie kanałowe do podnoszenia statków odznaczony Orderem Korony Żelaznej III klasy[1].
W 1913 obchodził 35-lecie pracy pedagogicznej[2].
Należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie i otrzymał tytuł jego członka honorowego[3]. W 1882 był redaktorem odpowiedzialnym „Dźwigni” – organu Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie. W 1919 przeszedł w stan spoczynku, mianowany profesorem honorowym, a w 1921 doktorem honoris causa. Był autorem kilku podręczników.
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 11 listopada 1936)[4]
- Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry, 1904)[1]
Przypisy
- ↑ a b Kronika.Odznaczenia Kurier Lwowski 1904 nr 302 s.5
- ↑ Korespondencje. Dwa jubileusze. „Kurier Warszawski”, s. 8, Nr 338 z 8 grudnia 1913.
- ↑ Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. 1927: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 86.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 466 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym, położone w latach 1905–1918”.
Bibliografia
- Korespondencje. Dwa jubileusze. „Kurier Warszawski”, s. 8, Nr 338 z 8 grudnia 1913.
Linki zewnętrzne
- Prace Karola Skibińskiego w serwisie Polona.pl
Media użyte na tej stronie
Karol Skibiński
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
Autor: Stako, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Karola Skibińskiego na cmentarzu Łyczakowskim