Karol Sztakelberg

Karol Sztakelberg
Карл Рудольфович Штакельберг
pułkownik SG pułkownik SG
Data urodzenia

12 września 1870

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1926
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

XI Brygada Piechoty

Stanowiska

dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Karol Sztakelberg baron (ur. 12 września 1870, zm. 28 grudnia 1926 w Warszawie) – pułkownik Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 12 września 1870. W latach 1889–1891 był uczniem Aleksandrowskiej Szkoły Wojskowej[1]. 5 sierpnia 1891 został mianowany podporucznikiem i wcielony do 6 Brygady Artylerii[1]. W latach 1904–1905 walczył na wojnie rosyjsko-japońskiej. Do 10 września 1917 był szefem sztabu 84 Dywizji Piechoty, a następnie szefem sztabu 2 Korpusu Armijnego[2]. 21 listopada 1917 został awansowany na generała majora[2].

15 sierpnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika, i z dniem 8 sierpnia 1919 mianowany dowódcą XI Brygady Piechoty[3]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Znajdował się wówczas w Stacji Zbornej w Warszawie[4]. 14 października 1920 został przydzielony do Centralnej Komisji Kontroli Stanów MSWojsk[5]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[6]. Na emeryturze mieszkał w Warszawie[7][8]. Zmarł 28 grudnia 1926 w Warszawie[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Likhotvorik 2012 ↓.
  2. ↑ a b Ганин 2009 ↓, s. 455.
  3. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919, poz. 3044.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 398.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1103.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 823.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1580.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1409.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 67.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Андрей Владиславович Ганин: Корпус офицеров Генерального штаба в годы Гражданской войны 1917-1922 гг. Справочные материалы. Moskwa: Русский путь, 2009. ISBN 978-5-85887-301-3. (ros.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.