Karol Teliga
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Administrator diecezji krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1862 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 1832 |
| profesor nauk teologicznych | |
| Specjalność: historia kościoła | |
| Alma Mater | |
|---|---|
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status | członek nadzwyczajny |
| Uczelnia | |
| Rektor UJ | |
Karol Boromeusz Teliga (ur. 30 października 1808 w Bielinach, zm. 9 marca 1884 w Krakowie), polski duchowny katolicki, teolog, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys
Szkołę średnią skończył w Kielcach, we wrześniu 1827 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego (kształcił się zarazem w warszawskim Seminarium Duchownym)[1], studia uniwersyteckie przerwało Telidze powstanie listopadowe. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w 1832 został proboszczem w rodzinnych Bielinach; rok później przeniósł się do Sandomierza, gdzie był profesorem, wiceregensem i wreszcie rektorem miejscowego seminarium duchownego (do 1838).
10 listopada 1835 uzyskał doktorat teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. 30 października 1837 został mianowany profesorem historii Kościoła na Wydziale Teologicznym tej uczelni, od roku akademickiego 1839/1840 wykładał także patrystykę. Dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologicznego (1841/1842, 1860-1863), trzykrotnie - rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego (1863/1864, 1867/1868, 1871/1872). Sprawował też funkcje kościelne; był kanonikiem katedralnym, od 1858 proboszczem kolegiaty św. Floriana, a w 1862 przez sześć miesięcy administrował diecezją krakowską (w latach 1851-1879 nie powołano pełnoprawnego biskupa krakowskiego). W 1869 roku otrzymał godność dziekana kapituły krakowskiej.
Jako rektor Uniwersytetu zasiadał w Sejmie galicyjskim. Był członkiem Krakowskiego Towarzystwa Naukowego; po utworzeniu Akademii Umiejętności w grudniu 1872 został jej członkiem nadzwyczajnym, podobnie jak wszyscy członkowie Krakowskiego Towarzystwa Naukowego, których nie wybrano na członków zwyczajnych nowej instytucji. Należał także do Rzymskiej Akademii dla Sztuk i Umiejętności oraz był protektorem krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności.
Drukiem ogłosił Kazanie świętalne na pamiątkę pięciusetlecia rocznicy założenia Uniwersytetu Krakowskiego (1864)[2] i O stosunkach między probostwem kościoła św. Floriana a szkołą przy tym kościele i Uniwersytetem Jagiellońskim (1868). Pochowany został w grobowcu Kanoników na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
Przypisy
- ↑ Gerber ↓, s. 501.
- ↑ Karol Teliga, Kazania świętalne ku większej chwale Boga w Trójcy ś. jedynego : na pamiątkę pięciusetletniej rocznicy założenia Uniwersytetu Krakowskiego, polona.pl [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 296, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia
- Rafał Gerber: Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, Ossolineum. Wrocław 1977: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977.
- Elżbieta Helena Nieciowa, Członkowie Akademii Umiejętności oraz Polskiej Akademii Umiejętności 1872-1952, Ossolineum, Kraków 1973
Linki zewnętrzne
- Karol Teliga – publikacje w bibliotece Polona