Karol Wojciechowski

Karol Fulgencjusz Wojciechowski

kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1891 Baszowa
Data i miejsce śmierci	13–14 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	9 Pułk Piechoty Legionów
Stanowiska	oficer placu Zamość
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Karol Fulgencjusz Wojciechowski^[1] (ur. 1 stycznia 1891 w Baszowej, zm. 13–14 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się we wsi Baszowa, w ówczesnym powiecie łuckim guberni wołyńskiej, w rodzinie Józefa i Heleny z Grabskich^[2]. W dwudziestoleciu międzywojennym był długoletnim oficerem 9 pułku piechoty Legionów. 3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, w korpusie oficerów piechoty. 19 marca 1928 awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 192. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1933 został obwodowym komendantem Przysposobienia Wojskowego w Tomaszowie Lubelskim^[2]. W marcu 1939 pełnił służbę na stanowisku oficera placu Zamość.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. 13 lub 14 kwietnia 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany^[3]. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora^[4]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Karol Wojciechowski był żonaty z Marią z Ullmannów, z którą miał córki Krystynę i Barbarę^[2].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[5]
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)^[6]

Zobacz też

• Wojciechowski
• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.