Karol Zaprutkiewicz

Karol Zaprutkiewicz
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1892
Potutory

Data i miejsce śmierci

9/11 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

28 Pułk Piechoty

Stanowiska

II zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Karol Leon Zaprutkiewicz (ur. 3 listopada 1892 w Potutorach, zm. 9/11 kwietnia 1940 w Katyniu) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Potutorach, w ówczesnym powiecie brzeżańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Bronisławy z Macuskich[1]. W 1913 złożył maturę c. k. Gimnazjum Wyższym w Brzeżanach[2].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 34. Ukończył szkołę oficerską w Pezinok (niem. Bösing). 3 marca 1915 został wysłany na front. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1915 w korpusie oficerów rezerwy[3][4][5]. 20 sierpnia 1915 pod Lublinem dostał się do rosyjskiej niewoli, z której powrócił 5 września 1918 i został przydzielony do Baonu Zapasowego Pułk Strzelców Nr 34 w Jarosławiu[5].

W 1920, w czasie wojny z bolszewikami dowodził kompanią karabinów maszynowych 8 Pułku Piechoty Legionów[1]. 27 stycznia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 75. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W marcu tego roku został wyznaczony w 8 pp Leg. na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego[7]. W marcu 1932 został przeniesiony do 28 Pułku Piechoty w Łodzi na stanowisko dowódcy batalionu[8][9]. Po 1935 został przesunięty na stanowisko II zastępcy dowódcy 28 pp (kwatermistrza) i pozostał na nim do 1939[10].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[11]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Karol Zaprutkiewicz był żonaty z Zofią z Bucheltów (1895–1922)[12], z którą miał syna Jerzego[1].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 724.
  2. Sprawozdanie 1913 ↓, s. 95, 98.
  3. Ranglisten 1916 ↓, s. 75.
  4. Ranglisten 1918 ↓, s. 153, 354.
  5. a b Kiński 1992 ↓, s. 445.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37, 558.
  10. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 581.
  11. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 340.
  12. Cmentarze Komunalne w Gminie Jasło - wyszukiwarka osób pochowanych, jaslogmina36.artlookgallery.com [dostęp 2022-09-28].
  13. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37.
  15. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska” - jako Karol Leon Zaportkiewicz.
  16. a b Kiński 1992 ↓, s. 446.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242 - jako Karol Leon Zaprotkiewicz.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP