Karol Zygmunt Merzbach

Karol Zygmunt Henryk Merzbach

pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1875 Bruksela
Data i miejsce śmierci	1943 Bruksela
Przebieg służby
Lata służby	1907–1938
Siły zbrojne	Armia Belgijska
Jednostki	Sztab Generalny
Odznaczenia

Karol Zygmunt Henryk Merzbach, także Charles Merzbach (ur. 18 grudnia 1875 w Brukseli, zm. w 1943 tamże)^[1] – belgijski wojskowy żydowskiego pochodzenia, badacz Polonii belgijskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Henryka Merzbacha i Henryki Elizy Ghislane Le Hardy de Beaulieu (ur. 1851). Był wnukiem warszawskiego wydawcy i księgarza Zygmunta Merzbacha. Miał troje rodzeństwa: Helenę Elżbietę (ur. 1871), Jerzego Zygmunta (ur. 1874, prawnika) oraz Klarę Hortensję (ur. 1880).

O jego młodości niewiele wiadomo. Uzyskał stopień pułkownika dyplomowanego. Był dowódcą artylerii konnej 2 Dywizji Kawalerii, a w czasie I wojny światowej służył w 6 pułku artylerii armii belgijskiej^[2]. Od 1919 pełnił służbę w belgijskim sztabie generalnym. W uznaniu zasług położonych dla Belgii otrzymał szereg odznaczeń wojskowych.

Należał do grona założycieli Towarzystwa Historii Wojskowości. Badał dzieje polskiej emigracji w Belgii i publikował rezultaty swych prac. Ogłosił m.in. L'emigration polonaise en Belgique après 1830 et 1863.

Był żonaty z Janiną Stefanią Ludwiką Annemans (ur. 1883), z którą miał czworo dzieci: Ghislane Paulinę (ur. 1913), Klarę Marię (ur. 1914), Henryka Karola (ur. 1920) i Wita Jerzego (ur. 1922).

Ordery i odznaczenia

• Komandor Orderu Leopolda (z palmą)
• Krzyż Wojenny
• Distinguished Service Order
• Krzyż Zasługi Wojskowej
• Komandor Orderu Nilu
• Członek Orderu Gwiazdy Etiopii

Przypisy

Bibliografia

• Zbigniew Andrzej Judycki: Pod obcymi sztandarami. Oficerowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych i policji państw obcych. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019, s. 37. ISBN 978-83-8061-657-8.
• Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 135-136.