Karol de Bourbon-Vendôme

Charles de Bourbon-Vendôme

Kardynał diakon
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	22 września/22 grudnia 1523 La Ferté-sous-Jouarre
Data i miejsce śmierci	9 maja 1590 Fontenay-le-Comte
Arcybiskup Rouen
Okres sprawowania	1550–1590
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	9 stycznia 1548 Paweł III
Kościół tytularny	San Sisto

Karol de Bourbon-Vendôme, znany jako kardynał de Bourbon (ur. 22 września albo 22 grudnia 1523 w La Ferté-sous-Jouarre, zm. 9 maja 1590 w Fontenay-le-Comte) – francuski kardynał, kandydat Ligi Katolickiej do tronu francuskiego po śmierci Henryka III.

Życiorys

Urodził się 22 września albo 22 grudnia 1523 roku w La Ferté-sous-Jouarre, jako syn Karola IV de Bourbon-Vendôme i Françoise d'Alençon (jego braćmi byli m.in.: Antoni i Ludwik)^[1]. W czasach kiedy był klerykiem w Meaux, został ojcem Nicolasa Poulaina^[1]. 5 lipca 1540 roku został wybrany biskupem Nevers, a cztery lata później – Saintes^[2]. W 1546 roku zrezygnował z tej pierwszej diecezji^[2]. 9 stycznia 1548 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię San Sisto^[2]. Dwa lata później zrezygnował z drugiej diecezji i został arcybiskupem Rouen^[2]. Pełnił również funkcję administratora apostolskiego Carcassonne (1550–1553, 1565–1567) i Beauvais (1569–1575)^[2]. W 1565 roku został legatem w Awinionie^[1]. W 1588 roku, podczas zgromadzenia Stanów Generalnych, Henryk III nakazał aresztowanie kardynała, będąc przekonanym że przyłączył się do Ligi Katolickiej^[1]. Po zabójstwie króla, Charles de Mayenne ogłosił Bourbon-Vendôme królem, który ma przyjąć imię Karol X^[1]. Był to jedyny sposób by Lotaryńczycy mogli znaleźć własnego kandydata do tronu, gdyż kandydatura Henryka IV była wykluczona, z uwagi na jego wiarę protestancką^[1]. 5 marca 1590 roku Parlament uznał kardynała za prawowitego króla Francji^[1]. Liga Katolicka rozpoczęła bić monety z wizerunkiem nowego władcy, a niektórzy jej członkowie twierdzili, że należy zwrócić się o papieską dyspensę, by Bourbon-Vendôme mógł poślubić wdowę po hrabim Guise^[1]. Kardynał cały czas przebywał w więzieniu i nie przychylał się do planów, jakie były wobec niego snute – dlatego też wysłał list do Henryka IV, uznając go za swojego króla^[1]. Zmarł 9 maja 1590 roku w Fontenay-le-Comte^[2]. Cztery lata po jego śmierci Parlament wydał kolejny wyrok, nakazujący wymazanie imienia Karola X ze wszystkich dokumentów^[1].

Przypisy