Karolin (Piotrówek)

Karolin

przysiółek wsi
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wrocławski
Gmina	Jordanów Śląski
Część miejscowości	Piotrówek
Wysokość	197 m n.p.m.
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-065[1]
Tablice rejestracyjne	DWR
SIMC	0874785
Położenie na mapie gminy Jordanów Śląski Karolin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Karolin
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Karolin
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego Karolin
50°50′20,81″N 16°47′51,91″E/50,839114 16,797753

Karolin – przysiółek wsi Piotrówek w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Jordanów Śląski^[2][3].

W latach 1975–1998 Karolin należał administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Jest to dawny folwark wraz z osadą przyfolwarczną położony u podnóża Wzgórz Oleszeńskich na wys. 190–220 m.

Przepływający przez wieś potok powyżej wyżłobił w zboczu jar dochodzący do 2 rn głębokości przy szerokości ok. 5 m. Drugi węższy jar znajduje się na pn. zach. od wsi wśród pól.

W Karolinie zachował się cały dawny zespół dworski składający się z pałacu, oficyny dworskiej i zabudowań gospodarczych. Wszystko użytkowane obecnie przez PRP "KAROLIN".

Pałac jest obiektem klasycystycznym z końca XVIII w. Jest to budynek dwupiętrowy z ryzalitem szczytowym oraz wejściem głównym obramionym pilastrami z frontonem nad nimi. Dach nad głównym korpusem dwuspadowy, całość kryta dachówką. Elewacje ozdobione gzymsami: międzykondygnacyjnym, podokiennym i bardzo ładnym wieńczącym. W pałacu obecnie dyrekcja gospodarstwa.

Za pałacem park z końca XVIII w. o pow. 1,5 ha dość dobrze utrzymany. W drzewostanie dęby, kasztanowce, buki, klony, topole, sosna wejmutka, kasztan jadalny, robinie. Na środku pomnikowy dąb o obwodzie 395 cm i wysokości 24 m.

Poniżej pałacu przy wejściu na podwórze gospodarstwa po lewej, oficyna dworska dwupiętrowa z dachem dwuspadowym z naczółkami. Elewacja od podwórza ozdobiona w środku pilastrami i ozdobnym zwieńczeniem drzwi wejściowych.

Po drugiej stronie wjazdu stajnia murowana pochodząca z 1886r. zbudowana z kamienia i cegły z ozdobnymi sterczynami w narożnikach, z dachem dwuspadowym.

Naprzeciw stajni po drugiej stronie podwórza obora murowana z końca XIX w., również z dachem dwuspadowym.

Dość ładnym jest też dom nr 6 zbudowany u stylu klasycystycznym, parterowy, kryty dachem czterospadowym.

Idąc w górę lewym brzegiem potoku zobaczymy jeszcze ciekawą drewnianą kapliczkę słupową. Nad potokiem wiosną kwitną przebiśniegi.

Wyciąg z historii

1. Poprzednie nazwy miejscowości:

1375 r. - Karlsdorff;

1845 r. - Karlsdorf.

2. Historia wsi i dóbr:

Majątek rycerski. W 1845 r. wieś należy do Rudolpha Hensa. Znajduje się tam pałac z folwarkiem, 18 domów, młyn wodny, browar, gorzelnia, cegielnia oraz hodowla 1102 merynosów. Wśród 156 mieszkańców jest 3 rzemieślników. Do majątku należy też przysiółek Karlsbrunn z młynem wodnym, 3 domami i 10 mieszkańcami. Od 1886 r. majątek w Karolinie stanowi całość z Winną Górą (Weinberg) i należy do rodziny von Websky. W 1898 r. właścicielem jest Wiktor von Websky. Dobra obejmują 402 ha ziemi, w tym 240 ha pól. Prowadzona jest hodowla bydła i merynosów, pracuje też cegielnia. W 1917 r. gospodarka majątku opiera się na hodowli bydła, uprawie buraków cukrowych, lnu, jęczmienia oraz roślin na nasiona. Na terenie majątku znajduje się kamieniołom. W 1937 r. obie miejscowości nadal stanowią jedną posiadłość, obejmującą m.in. 9 ha łąk, 14 ha pastwisk, 151 ha lasów, 1-hektarowy ogród. Kontynuowana jest działalność gospodarcza taka, jak w 1917 r. Wprowadzono dodatkowo hodowlę merynosów.

3. Wykaz znanych ze źródeł właścicieli wsi i dóbr:

1845 r. - Rudolph Hens;

od 1886 r. - rodzina von Websky;

1898 r. - Wiktor von Websky;

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[4]:

• zespół pałacowy:
  • pałac, z końca XVIII w., przebudowany w XIX w.
  • oficyna, z XVIII/XIX w.
  • obora, z końca XIX w.
  • stajnia, z końca XIX w.
  • park, z XIX w.

Szlaki turystyczne

Przełęcz Sulistrowicka - Karolin - Piotrówek - Rozdroże nad Piotrówkiem (koniec na szlaku zielonym pod Jańską Górą)^[5]

Przypisy