Karolina Kowalkiewicz-Zaborowska
 Karolina Kowalkiewicz podczas oficjalnego ważenia przed KSW 30 (20 lutego 2015) | |
| Pseudonim | Polish Princess |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 160 cm |
| Masa ciała | 52 kg |
| Styl walki | krav maga, muay thai |
| Trenowany przez | Łukasz Zaborowski |
| Debiut | 2012 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | słomkowa |
| Klub | Shark Top Team Łódź |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 21 |
| Zwycięstwa | 14 |
| Przez nokauty | 1 |
| Przez poddania | 3 |
| Przez decyzje | 10 |
| Porażki | 7 |
| Remisy | 0 |
| Nieodbyte | 0 |
| |
Karolina Kowalkiewicz-Zaborowska (ur. 15 października 1985 w Łodzi) – polska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA), mistrzyni KSW w kat. słomkowej (do 52 kg) z 2013, od 2015 związana z UFC.
Życiorys
Urodziła i wychowywała się w Łodzi. Dzieciństwo wspomina jako trudne – od 12. roku życia chorowała na depresję, a będąc nastolatką, próbowała popełnić samobójstwo[1]. W wieku 16 lat zaczęła uprawiać krav magę, którą trenowała przez siedem lat, jest także zawodową instruktorką tego sportu. Później zaczęła trenować MMA[2].
Studiowała dziennikarstwo, pedagogikę sportu i archeologię, ale żadnego kierunku nie ukończyła[2]. Równolegle do studiów podejmowała różne prace fizyczne[1]. Ukończyła kursy nurkowania i wspinaczki oraz szkołę kaskaderów[2].
Kariera MMA
Debiut i KSW
W zawodowym MMA zadebiutowała w maju 2012 na gali Extreme Fighting Sports 2 w Gdyni, pokonując przez techniczny nokaut w 1. rundzie Marzenę Wojas[3]. Jeszcze w tym samym roku podpisała kontrakt na występ w pierwszym w historii polskiego MMA żeńskim turnieju, który organizowało KSW – poza Kowalkiewicz do turnieju zostały zaproszone: Paulina Bońkowska, Paulina Suska oraz Marta Chojnoska. Początkowo turniej miał się odbyć na zasadzie play-off, każda z zawodniczek miała stoczyć ze sobą pojedynek (w sumie trzy pojedynki) po których ta, która miała najwięcej wygranych, zwyciężała cały turniej, ale ostatecznie właściciele KSW zmienili format turnieju na pucharowy w formie drabinki – półfinał i finał, a nagrodą za zwycięstwo w turnieju było inauguracyjne mistrzostwo KSW w kobiecej kategorii do 52 kg.
W półfinale, który miał miejsce 1 grudnia na KSW 21 Kowalkiewicz zmierzyła się z Bońkowską, którą pokonała jednogłośnie na punkty[4]. Finał miał miejsce na gali KSW 23, rywalką Karoliny była Marta Chojnoska, która swoją walkę wygrała przed czasem. Kowalkiewicz rozpoczęła dynamicznie w stójce, by po chwili przenieść walkę na ziemię zadając przy tym serię szybkich ciosów i poddając natychmiastowo Chojnoską duszeniem zza pleców. Kowalkiewicz zdobyła pierwszy historyczny tytuł mistrzyni KSW[5].
28 września 2013 miała zmierzyć się z Austriaczką Jasminką Cive, ale ostatecznie rywalka doznała kontuzji na kilka dni przed galą i w zastępstwie zmierzyła się z byłą zawodniczką żeńskiej organizacji Invicta FC Brytyjką czeskiego pochodzenia Simoną Soukupovą[6]. Pierwsza runda to kompletna dominacja Kowalkiewicz, która obaliła rywalkę, po czym zadawała ciosy i próbowała poddać ją duszeniem do końca rundy. Druga runda to głównie walka kickbokserska z małą przewagą Kowalkiewicz, która punktowała Brytyjkę ciosami prostymi. W 3. rundzie Kowalkiewicz zaczęła słabnąc, co przyczyniło się do przyjmowania większej liczby ciosów po desperackich atakach Soukupovej. Ostatecznie Kowalkiewicz wygrała pojedynek na punkty (jednogłośna decyzja sędziów)[7].
UFC
Pod koniec września 2015 podpisała kontrakt z UFC[8]. W swoim debiucie 19 grudnia 2015 pokonała Kanadyjkę Randę Markos jednogłośnie na punkty. 12 listopada 2016 na UFC 205, zmierzyła się o mistrzostwo UFC wagi słomkowej z Joanną Jędrzejczyk. Ostatecznie Kowalkiewicz przegrała jednogłośnie na punkty[9].
3 czerwca 2017 podczas UFC 212 przegrała z Brazylijką Cláudią Gadelhą przez poddanie w pierwszej rundzie[10]. Następnie na przełomie 2017/2018 pokonała na pełnym dystansie dwie Amerykanki: Jodie Esquibel i Felice Herrig, dzięki czemu otrzymała pojedynek z Jessicą Andrade, który okazała się eliminatorem do walki z Rose Namajunas[11]. Polka uległa Brazylijce w pierwszej rundzie, przegrywając przez nokaut. W dalszej kolejności Łodzianka przegrała cztery kolejne walki: z Michelle Waterson, Alexą Grasso, Xiaonan Yan oraz Jessicą Penne[12][13][14].
W styczniu 2021 poinformowała, że jeszcze zamierza rywalizować w MMA do 2023, później by chciała poświęcić się macierzyństwu[15].
7 lutego 2022 zapowiedziała powrót do oktagonu UFC[16]. 4 czerwca 2022 na gali UFC Fight Night: Volkov vs. Rozenstruik w Las Vegas pokonała przez poddanie duszeniem zza pleców w drugiej rundzie dawną rywalkę, Felice Herrig[17].
Na gali UFC 281, która odbyła się 12 listopada 2022 roku zawalczyła z byłą pretendentką do pasa KSW, Silvaną Gómez Juárez[18]. Walka trwała pełen dystans trzyrundowy, po którym to Kowalkiewicz zwyciężyła decyzją jednogłośną[19].
Życie prywatne
W 2020 wyszła za swojego trenera klubu Shark Top Team, Łukasza Zaborowskiego[20].
W wolnym czasie zajmuje się wspinaczką górską[2].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2013: zwyciężczyni kobiecego turnieju KSW w wadze słomkowej (-52 kg)
- 2013–2015: międzynarodowa mistrzyni KSW w wadze słomkowej
Boks tajski
Lista walk w MMA
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 14-7 |  Silvana Gómez Juárez (11-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 281 | 12.11.2022 |  Nowy Jork | |
| Wygrana | 13-7 | Felice Herrig (14-9) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:01 | UFC Fight Night: Volkov vs. Rozenstruik | 04.06.2022 | Las Vegas | |
| Przegrana | 12-7 | Jessica Penne (13-5) | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 4:32 | UFC 265 | 07.08.2021 | Houston | |
| Przegrana | 12-6 |  Xiaonan Yan (11-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Felder vs. Hooker | 22.02.2020 |  Auckland | |
| Przegrana | 12-5 |  Alexa Grasso (10-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 238 | 08.06.2019 | Chicago | |
| Przegrana | 12-4 | Michelle Waterson (16-6) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on ESPN: Barboza vs. Gaethje | 30.03.2019 | Filadelfia | |
| Przegrana | 12-3 |  Jéssica Andrade (18-6) | KO (cios pięścią) | 1 | 1:58 | UFC 228 | 08.09.2018 | Dallas | |
| Wygrana | 12-2 | Felice Herrig (14-6) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 223 | 07.04.2018 | Nowy Jork | |
| Wygrana | 11-2 | Jodie Esquibel (6-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Cerrone vs. Till | 21.10.2017 |  Gdańsk | Co-Main Event |
| Przegrana | 10-2 | Cláudia Gadelha (14-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:03 | UFC 212 | 03.06.2017 | Rio de Janeiro | |
| Przegrana | 10-1 | Joanna Jędrzejczyk (12-0) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 205 | 12.11.2016 | Nowy Jork | Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze słomkowej, Co-Main Event |
| Wygrana | 10-0 | Rose Namajunas (5-2) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 201 | 30.07.2016 | Atlanta | Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 9-0 | Heather Jo Clark (7-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Overeem vs. Arlovski | 08.05.2016 |  Rotterdam | |
| Wygrana | 8-0 |  Randa Markos (5-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 | 19.12.2015 | Orlando | Debiut w UFC |
| Wygrana | 7-0 | Kalindra Faria (15-4-1) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 30: Genesis | 21.02.2015 | Poznań | Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 6-0 |  Mizuki Inoue (8-2) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Invicta FC 9 | 01.11.2014 | Davenport | Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 5-0 |  Jasminka Cive (5-1) | Poddanie (balacha) | 1 | 3:54 | KSW 27: Cage Time | 17.05.2014 | Gdańsk | Obrona pasa mistrzowskiego KSW w wadze słomkowej, Bonus za poddanie wieczoru |
| Wygrana | 4-0 |  Simona Soukupova (4-2-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 24: Starcie Gigantów | 28.09.2013 | Łódź | |
| Wygrana | 3-0 | Marta Chojnoska (1-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:11 | KSW 23: Królewskie Rozdanie | 08.06.2013 | Gdańsk | Finał turnieju, Zdobyła międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze słomkowej |
| Wygrana | 2-0 | Paulina Bońkowska (3-1) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie | 01.12.2012 | Warszawa | Debiut w KSW, Półfinał turnieju do 52 kg, Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 1-0 | Marzena Wojas (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:12 | EFS 2 – Extreme Fighting Sports 2 | 18.05.2012 | Gdynia | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ a b Chciałam zasnąć i nigdy się nie obudzić, Onet Sport, 10 marca 2021.
- ↑ a b c d Michał Meksa, Łodzianka wystąpi na gali KSW. Poznajcie Karolinę Kowalkiewicz, Dziennik Łódzki, 21 września 2012.
- ↑ Extreme Fighting Sports 2 – Video z walk – GrapplerINFO, GrapplerINFO! Chwytasz?, 19 maja 2012 [dostęp 2022-08-20] (pol.).
- ↑ Karol Dąbrowski, KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie – relacja i wyniki | MMAROCKS, MMA Rocks!, 1 grudnia 2012 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Jakub Bijan, KSW 23 – wyniki oraz relacja z gali | MMAROCKS, MMA Rocks!, 8 czerwca 2013 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Soukupova nową przeciwniczką Kowalkiewicz!, Przegląd Sportowy, 25 września 2013 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Karolina Kowalkiewicz def. Simona Soukupova :: KSW 24 :: MMA Decisions, www.mmadecisions.com [dostęp 2022-06-05].
- ↑ Karolina Kowalkiewicz podpisała kontrakt z UFC! | MMAROCKS, www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: UFC 205: McGregor mistrzem dwóch kategorii wagowych, Woodley i Jędrzejczyk obronili pasy. mmanews.pl, 13.11.2016. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 212: Holloway znokautował Aldo, Gadelha udusiła Kowalkiewicz w pierwszej rundzie. mmanews.pl, 2017-06-04. [dostęp 2017-06-04]. (pol.).
- ↑ Karolina Kowalkiewicz: „Następną walkę Rose stoczy ze zwyciężczynią mojego starcia z Andrade.”, MMANews [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Wyniki UFC 238: Karolina Kowalkiewicz rozbita przez Alexę Grasso, Lowking.pl [dostęp 2019-07-02] (pol.).
- ↑ Karolina Kowalkiewicz bez szans w starciu z Yan Xiaonan na UFC Fight Night 168 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, UFC. Piąta przegrana z rzędu. Kowalkiewicz zmuszona do odklepania [WIDEO], sport.tvp.pl, 8 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Karolina Kowalkiewicz zdradziła swoje plany. Dwa lata w MMA, potem macierzyństwo – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-27] (pol.).
- ↑ Polsatsportpl, Karolina Kowalkiewicz zapowiedziała powrót do oktagonu UFC – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-02-09] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Zrobiła to! Czarna seria Karoliny Kowalkiewicz przerwana!, sportowefakty.wp.pl, 4 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-04] (pol.).
- ↑ Michał Tkaczuk, Karolina Kowalkiewicz zawalczy z byłą pretendentką do pasa KSW na gali UFC 281 | MMAROCKS, MMA Rocks!, 19 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-20] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 281: Karolina Kowalkiewicz wygrała z Silvaną Gomez Juarez przez jednogłośną decyzję! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Karolina Kowalkiewicz wyszła za mąż za swojego trenera!, sport.onet.pl.
- ↑ Wyniki zawodów Puchar Polski Bydgoszcz. pzmuaythai.pl, 2011. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk Kowalkiewicz w MMA w bazie sherdog.com
- Lista walk Kowalkiewicz w MMA w bazie tapology.com
| Waga ciężka |
|
|---|---|
| Waga półciężka |
|
| Waga średnia |
|
| Waga półśrednia |
|
| Waga lekka |
|
| Waga piórkowa |
|
| Waga kogucia |
|
| Waga musza kobiet |
|
| Waga słomkowa kobiet |
|
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
.svg)
.svg){kind=link}
Autor: Roger Gor, Licencja: CC BY 3.0
Karolina Kowalkiewicz na ważeniu przed KSW 30