Karolis Reisonas

Karolis Reisonas
Ilustracja
Data urodzenia

26 kwietnia 1894

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1981
Adelaide

Narodowość

łotewska

Praca
Budynki

Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Kownie
Muzeum Wojskowe im. Witolda Wielkiego

Karolis Reisonas, łot. Kārlis Reisons (ur. 26 kwietnia 1894 w Pabaži koło Saulkrasti, zm. 17 lipca 1981 w Adelaide) – litewski architekt łotewskiego pochodzenia.

Ukończył gimnazjum realne w Rydze, później studiował architekturę w Petersburgu. W 1921 roku powrócił na Łotwę, jednak po niedługim czasie wyjechał do Szawli, gdzie w latach 1922-30 pełnił urząd głównego architekta miasta.

Po przeprowadzce do Kowna w 1930 roku objął funkcję architekta i inżyniera miejskiego. Po włączeniu Litwy do ZSRR wyjechał do Niemiec, jednak po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej powrócił do kraju obejmując stanowisko burmistrza Poniewieża. W 1944 roku ponownie wyemigrował do Niemiec, po 1949 roku znalazł się w Australii, gdzie dożył końca swych dni pracując w miejskim wydziale architektury w Adelaide.

Wśród budynków kowieńskich zaprojektowanych przez Reisonasa znajdują się m.in. Muzeum Wojskowe im. Witolda Wielkiego (wraz z Vladimirem Dubeneckim i Kazysem Kriščiukaitisem), Pomnik Wolności, budynek rektoratu seminarium duchownego w Kownie, kościół ewangelicko-reformowany, budynek Pienocentrasu przy al. Wolności (wraz z Vytautasem Landsbergisem-Žemkalnisem) oraz ukończony w 2005 roku Kościół Zmartwychwstania Pańskiego.

Poza Kownem zaprojektował m.in. willę Venclauskisa w Szawlach oraz szpitale w Taurogach i Jurborku.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Karolis Reisonas.jpg
Autor: Gytismenomyletojas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Latvian-born Lithuanian architect
Venclauskiu rumai.jpg
Venclauskiai palace in Šiauliai. Architect Kārlis Reisons