Kashima-shinryū

Kashima-shinryū (jap. 鹿島神流) – jedna z tradycyjnych, japońskich szkół sztuk walki o ponad 500-letniej tradycji. Zaliczana jest do tak zwanej "starej tradycji" (koryū-bujutsu).

Historia

Szkoła została założona w XV w. przez Kunii Genpachirō Kagetsugu i Matsumoto Bizen-no-kami[1]. Pierwszy z nich nosił tytuł sōke, czyli założyciela, a drugi tytuł shihanke, który jest właściwy tylko dla szkoły Kashima-shinryū i jest równoznaczny z sōke, ale oznacza "głowę domu instruktorów".

Taki podział powodował, że aż do osiemnastego wieku certyfikaty mistrzowskie nadawane były zarówno przez sōke, który to tytuł należy do rodziny Kunii, aż do dnia dzisiejszego, jak i przez shihanke, dopiero Kunii Taizen, syn Yoshinoriego, otrzymał obydwa certyfikaty z rąk ojca, jak i Ono Shigemasy, jedenastego shihanke, unifikując w ten sposób obie linie.

W XX w. osiemnasty sōke Kunii Zen zreformował tradycję szkoły, koncentrując się na sztuce szermierki. Rozdzielił też funkcję sōke i shihanke, przekazując tę drugą w ręce Seki Humitake (wł. zapis współczesny Fumitake).

Obecnie szkoła Kashima-shinryū jest nauczana między innymi przez Christiana Tissier, a w Polsce w wielu szkołach aikido działających w ramach PFA.

Cechy charakterystyczne dla szkoły

Kashima-shinryū jest szkołą sztuk walki, a nie oddzielną sztuką. W skład wchodzą szermierka mieczem, sztuka dobywania miecza (czasami nazywana iaidō), szermierka mieczem, szermierka kijem, sztuka walki bez broni, sztuka walki sierpem(kama) oraz kilka innych nauk wymaganych w tradycyjnej edukacji samuraja.

Po reformie Kunii Zen szkoła ograniczyła się do nauczania szermierki. Głównym elementem jest filozofia ichi-no-tachi. Termin ten można tłumaczyć "najważniejsza jest pozycja szermiercza". Stąd też w nauce duży nacisk kładzie się na prawidłową pozycję adepta.

Podstawą treningu jest pięć zestawów kata składających się na kumitachi[2]. Pierwsze kata wykonuje się za pomocą drewnianego miecza bokuto wyposażonego w gardę (tsuba), pozostałe za pomocą fukuro-shinai (shinai dodatkowo obciągnięty skórą). Zapewnia to bezpieczeństwo ćwiczących.

Lista sōke i shihanke

PokolenieSōkeShihanke
1Kunii Genpachirō KagetsuguMatsumoto Bizen-no-kami Ki no Masamoto
2Kunii Gengorō Minamoto no KagekiyoKamiizumi Ise-no-kami Fujiwara no Hidetsuna
3Kunii Yatarō Minamoto no MasateruOkuyama Kyūgasai Taira no Kimishige
4Kunii Yagorō Minamoto no YoshitokiOgasawara Genshinsai Minamoto no Nagaharu
5Kunii Yashirō Minamoto no YoshimasaKamiya Denshinsai Taira no Masamitsu
6Kunii Yahachirō Minamoto no MasaieTakahashi Jikiōsai Minamoto no Shigeharu
7Kunii Kogorō Minamoto no MasaujiYamada Ippūsai Fujiwara no Mitsunori
8Kunii Shingorō Minamoto no UjiieNaganuma Shirozaemon Fujiwara no Kunisato
9Kunii Zenpachirō Minamoto no TakamasaNaganuma Shirozaemon Fujiwara no Yorihito
10Kunii Shinpachirō Minamoto no YoshitsuguMotooka Chūhachi Fujiwara no Yorihito
11Kunii Gentarō Minamoto no YoshinoriOno Seiemon Taira no Shigemasa
12Kunii Taizen Minamoto no Ritsuzan
13Kunii Zentarō Minamoto no Ritsuzan
14Kunii Zendayū
15Kunii Zengorō
16Kunii Shinsaku
17Kunii Eizō
18Kunii Zen'ya Minamoto no Michiyuki
19Kunii ShizuSeki Hugh Fujiwara no Fumitake (obecny)
20Kunii Michitomo
21Kunii Masakatsu (obecny)

Kolorem zielonym oznaczono okres unifikacji tytułów sōke i shihanke.

Przypisy

  1. Historia szkoły na oficjalnej stronie http://www.kashima-shinryu.jp/English/history.html
  2. Prezentacja wszystkich kata http://www.youtube.com/watch?v=IV_Jp4Ls07c

Linki zewnętrzne