Kasia Kowalska

Kasia Kowalska

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0 Kasia Kowalska (2015)
Imię i nazwisko	Katarzyna Kowalska
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1973 Sulejówek
Pochodzenie	Warszawa
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara akustyczna
Gatunki	rock[1][2], pop-rock[2], pop[1]
Zawód	piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, producentka muzyczna
Aktywność	od 1992
Wydawnictwo	Izabelin Studio, Universal Music Polska, Agora SA
Powiązania	Sebastian Piekarek, Krzysztof Patocki, Michał Dąbrówka, Marcin Ułanowski, Tomasz Krzyżaniak, Radosław Owczarz, Agnieszka Trzeszczak, Adam Sztaba, Michał Grymuza, Wojciech Olszak, Wojtek Pilichowski, Maciej Gładysz
Współpracownicy
Jerzy Runowski, Jerzy Markuszewski, Bartłomiej Kapłoński, Paweł Grudniak, Bartłomiej Pawlus
Strona internetowa

Kasia Kowalska, właściwie Katarzyna Kowalska (ur. 13 czerwca 1973 w Sulejówku) – polska piosenkarka rockowa, kompozytorka, autorka tekstów piosenek i producentka. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV^[3].

Początkowo występowała w zespole Evergreen Roberta Amiriana. Od 1994 artystka solowa, wydała dziewięć albumów studyjnych: Gemini (1994), Koncert inaczej (1995), Czekając na... (1996), Pełna obaw (1998), 5 (2000), Antidotum (2002), Samotna w wielkim mieście (2004), Antepenultimate (2008) i AYA (2018). Dwie wydane przez nią płyty dotarły na szczyt listy najchętniej kupowanych albumów w Polsce, za ich sprzedaż otrzymała dwie podwójnie platynowe płyty, cztery platynowe i cztery złote. Szacowany nakład ze sprzedaży wszystkich jej płyt wynosi ponad 1 milion 340 tysięcy egzemplarzy, co stawia ją w gronie polskich artystów z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w Polsce.

Reprezentantka Polski w 41. Konkursie Piosenki Eurowizji (1996). Laureatka Europejskiej Nagrody MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy oraz Nagrody Muzycznej „Fryderyka” za fonograficzny debiut roku 1994^[4] i wielu nominacji do nagrody w innych kategoriach (m.in. sześciokrotnie dla wokalistki roku i dwukrotnie dla autora roku)^{[5][6][7][8][9]}. Zdobywczyni pięciu Superjedynek, Eska Music Award i Bursztynowego Słowika i Słowika Publiczności Sopot Festival.

Wzięła udział w trzech dużych kampaniach reklamowych i zagrała główną rolę w filmie Nocne graffiti.

Młodość

Urodziła się i mieszkała w podwarszawskim Sulejówku wraz z rodzicami i dwoma starszymi braćmi (w tym Sławomirem^[10]). Jej ojciec dorabiał na utrzymanie rodziny, grając na klarnecie na przyjęciach weselnych^[10]. Od wczesnego dzieciństwa wykazywała się talentem muzycznym, z czasem zaczęła śpiewać w chórze kościelnym, wzięła też udział w konkursie piosenki zuchowej, w którym zdobyła pierwszą nagrodę.

Będąc w liceum, bez wiedzy rodziców, wyjechała na festiwal rockowy do Jarocina, na który zarobiła, pracując w sklepie mięsnym oraz jako kelnerka^[11]. Po ukończeniu szkoły średniej bez powodzenia zdawała na polonistykę, po czym całkowicie poświęciła się muzyce, mimo sprzeciwu rodziców.

Kariera muzyczna

Karierę muzyczną rozpoczęła w zespole Evergreen założonym przez Roberta Amiriana. W późniejszych latach współpracowała z zespołami: Human, Fatum, Piersi, Hetman czy Talking Pictures^[12], z którym w 1992 nagrała płytę pod tym samym tytułem^[13]. Podczas koncertu w warszawskim klubie Stodoła w 1993 została zauważona przez Katarzynę Kanclerz z Izabelin Studio, która zaproponowała jej współpracę.

12 września 1994 wydała debiutancki album studyjny pt. Gemini^[14], po czym wyruszyła w trasę koncertową z Edytą Bartosiewicz. Single z płyty – „Wyznanie”, „Jak rzecz”, „Oto ja” i „Kto może to dać” – stały się przebojami, a sam album osiągnął status podwójnej platynowej płyty. W tym samym roku Kowalska wystąpiła jako support przed Bobem Dylanem podczas jego dwóch koncertów w Polsce oraz wykonała piosenkę do spotu reklamowego soków „Fortuna”^[15]. W 1995 wystąpiła na festiwalu w Sopocie z premierową piosenką „A to, co mam...”, która stała się przebojem w Polsce. Za występ, podczas którego wykonywała również piosenkę „Jak rzecz”, otrzymała zarówno Grand Prix, jak i Nagrodę Publiczności. Singiel zapewnił jej „Fryderyka” za utwór roku^[16]. W tym samym roku wydała singiel „Zgubiony dom” promujący film Awantura o Basię, a 20 listopada 1995 wydała pierwszy album koncertowy pt. Koncert inaczej, będący rejestracją kilku występów. W ciągu miesiąca album uzyskał status platynowej płyty. W 1996 przyjęła zaproszenie Telewizji Polskiej do reprezentowania Polski w 41. Konkursie Piosenki Eurowizji, a 18 maja z utworem „Chcę znać swój grzech...” zajęła 15. miejsce w koncercie finałowym organizowanym w Oslo^[17]. Również w 1996 nagrała piosenkę „Modlitwa” do ścieżki dźwiękowej disneyowskiego filmu animowanego Dzwonnik z Notre-Dame^[18].

30 września 1996 wydała trzeci album studyjny pt. Czekając na..., którego producentem został jej późniejszy partner, Kostek Joriadis. Album promowała singlami „Coś optymistycznego” i „Tak mi ciebie brak” oraz trasą koncertową sponsorowaną przez firmę Casio. Krążek jeszcze przed oficjalną premierą uzyskał status platynowej płyty^[19]. W 1997 nagrała piosenkę „Straciłam swój rozsądek” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Macieja Dutkiewicza Nocne graffiti, w którym zagrała główną rolę żeńską. Również w 1997 wraz z Kostkiem Joriadisem nagrała piosenkę „Jeśli chcesz kochanym być”. 8 czerwca 1998 wydała czwarty album studyjny pt. Pełna obaw, który osiągnął status platynowej płyty. Płytę promowała singlami: „Co może przynieść nowy dzień” (nagrodzonym statuetką Fryderyka), „Wyrzuć ten gniew”, „Pełni obaw” oraz „Jesteś odrobiną szczęścia”, a 8 listopada 1999 wydała reedycję albumu. W tym samym roku nagrała utwór „Chcę zatrzymać ten czas” wykorzystany w spotach reklamowych producenta napoju Coca-Cola oraz umieszczony w składance reklamowej pt. Lato Przyjaźń Coca-Cola^[20]. 13 listopada 2000 wydała swój piąty album studyjny pt. 5, który promowała singlem „Nobody”. Miesiąc po premierze za album odebrała certyfikat złotej płyty^[21]. Następnie wydała kolejne single z albumu: „Być tak blisko” i „Będę jak”.

W 2001 wystąpiła podczas 38. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z premierową piosenką „Starczy słów”, za którą otrzymała Superjedynkę za najlepszą płytę rockową. Pod koniec roku otrzymała Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy. 14 października 2002 wydała szósty album studyjny pt. Antidotum, który stał się złotą płytą^[21]. Krążek promowała singlami „Antidotum” i „Pieprz i sól”, który pokrył się platyną. W 2003 nagrała dwie piosenki – „Widzę twoją twarz” (oryg. „Listen to Your Heart” Roxette) i „Mniejsze zło” (oryg. „All by Myself” Céline Dion) – na składankę muzyczną pt. RMF FM: Moja i Twoja muzyka, zrealizowaną na potrzeby kampanii społecznej radia RMF FM mającej na celu walkę z piractwem. W tym samym roku otrzymała nagrodę Eska Music Awards w kategorii „artystka roku”.

Kasia Kowalska podczas koncertu, 2005

26 lipca 2004 zaprezentowała premierowo singiel „To co dobre”, zaś w sierpniu wyjechała do Tokio na sesję zdjęciową do siódmego albumu studyjnego pt. Samotna w wielkim mieście, który ukazał się 13 września. Promowała go trzema singlami: „To co dobre”, „Prowadź mnie” i „Domek z kart”. 6 grudnia wydała reedycję kolekcjonerską płyty, zawierającą dodatkowy singel „Magia tych świąt” i film z pobytu Kowalskiej w Tokio. W 2005 otrzymała Superjedynkę w kategorii „najlepsza płyta rockowa” (za Samotną w wielkim mieście).

16 grudnia 2006 zaprezentowała premierowo singiel „Dlaczego nie!”, promujący polski film o tym samym tytule^[22]. 10 listopada 2008 wydała ósmy album studyjny pt. Antepenultimate, który promowała singlami: „A ty, czego chcesz?”, „Miłość, trzeźwość i pokora” i „Spowiedź”. 6 listopada 2009 wydała reedycję albumu, który został wzbogacony o drugą płytę z dodatkowymi piosenkami oraz materiałem wideo^[23].

Kasia Kowalska podczas koncertu w Gdyni, 2009

7 listopada 2010 wraz z zespołem towarzyszącym zagrała koncert w studiu im. Agnieszki Osieckiej, w którym zaprezentowała własne interpretacje utworów Grzegorza Ciechowskiego, lidera zespołu Republika, a także producenta jej debiutanckiej płyty oraz jej muzycznego mentora. Zarejestrowane podczas koncertu nagrania zostały wydane na albumie pt. Ciechowski. Moja krew.

Pod koniec listopada 2012 wydała singiel „Ikar”, promujący książkę Katarzyny Błeszyńskiej pt. Miłosne konstelacje. 27 lipca 2014 wystąpiła podczas trasy koncertowej Lata Zet i Dwójki w Toruniu^[24]. Podczas imprezy otrzymała m.in. tort z okazji 20 lat istnienia na polskim rynku muzycznym oraz debiutu albumu Gemini, sprzedanego w ilości ponad 400 tys. egzemplarzy^[24]. W trakcie koncertu zaśpiewała piosenki „Spowiedź”, „Antidotum” oraz swoją interpretację utworu Obywatela GC „Tak... tak... to ja”^[24].

W 2015 zajęła 13. miejsce w plebiscycie radia RMF FM na artystę 25-lecia^[25]. 12 czerwca wraz z zespołem Czerwone Gitary odsłoniła gwiazdę w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu^[26]. 24 czerwca 2016 zaprezentowała premierowo singiel „Aya”, który zapowiadał jej nowy album studyjny. 15 marca 2018 wydała drugi singiel z płyty, „Alannah (tak niewiele chcę)”, do którego zrealizowała teledysk w Lombardii. 10 czerwca wystąpiła podczas 55. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. 22 czerwca wydała dziewiąty album studyjny pt. Aya, który nagrała w Kalifornii u boku producenta Kena Rose’a. 16 sierpnia 2018 wystąpiła w ramach festiwalu Top of the Top Sopot Festival, wykonując krótki recital z okazji 25-lecia pracy artystycznej. Gościnnie wystąpił z nią zespół Tulia, z którym wykonała singiel „Aya”. W trakcie koncertu otrzymała nagrodę „Top of the Top” za całokształt twórczości.

Kasia Kowalska w 2019

25 października 2019 wydała album koncertowy pt. MTV Unplugged, będący zapisem koncertu legendarnej serii, który zagrała 8 maja 2019 w Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku^[27].

Działalność pozamuzyczna

Zagrała narkomankę Monikę w filmie Macieja Dutkiewicza Nocne graffiti (1997).

Wystąpiła w teledyskach do piosenek: Edyty Bartosiewicz „Koziorożec” (1994), Kasi Nosowskiej i Kazika Staszewskiego „Zoil” (1997), Krzysztofa Kiljańskiego i Kayah „Prócz ciebie nic” (2005) i Hey „Wilk vs kot” (2012) w impresji Marcina Żabiełowicza.

Wzięła udział w kampaniach promocyjnych radia RMF FM (2004)^[28] i Radia Zet (2007)^[29]. Wystąpiła w spotach reklamowych zegarków Casio Baby-G (1996), banku Millenium (2010)^[30] i soków Fortuna (2016).

Życie prywatne

Ma córkę Aleksandrę Julię (ur. 2 maja 1997) z muzykiem Kostkiem Joriadisem i syna Ignacego (ur. 24 czerwca 2008) z perkusistą Marcinem Ułanowskim^[31][32].

W 2016 ujawniła, że choruje na boreliozę^[33].

Dyskografia

• Gemini (1994)
• Koncert inaczej (1995)
• Czekając na... (1996)
• Pełna obaw (1998)
• 5 (2000)
• Antidotum (2002)
• Samotna w wielkim mieście (2004)
• Antepenultimate (2008)
• Ciechowski. Moja krew (2010)^[34]
• Przystanek Woodstock 2014 (2015)^[35]
• AYA (2018)
• MTV Unplugged (2019)^[36]
• Pol’and’Rock Festival (2021)^[37]

Filmografia

• 1996: Dzwonnik z Notre Dame – wykonanie piosenki „Modlitwa” (polski dubbing)^[38]
• 1997: Nocne graffiti – Monika

Nagrody

Gwiazda Kasi Kowalskiej w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

• 1994
  • Fryderyki: debiut roku (Gemini)
• 1995
  • Bursztynowy Słowik i Słowik Publiczności na festiwalu w Sopocie (Jak rzecz i A to co mam)
  • Fryderyki: piosenka roku (A to co mam)
• 1997
  • Brązowy Otto czytelników magazynu Bravo
• 1998
  • Fryderyki: nagroda publiczności (Co może przynieść nowy dzień)
• 2001
  • MTV Europe Music Awards: najlepszy polski artysta
  • Superjedynka: płyta rock (5)
• 2002
  • Polskie Internetowe Nagrody Muzyczne: polska wokalistka roku, najlepszy polski teledysk 2001 (Starczy słów), najlepsza polska strona internetowa artysty (www.kasiakowalska.com.pl)
• 2003
  • Superjedynka: płyta rock (Antidotum)
  • Eska Music Awards: artystka roku
• 2005
  • Superjedynka: płyta rock (Samotna w wielkim mieście)
• 2009
  • Nominacja do Superjedynki: artysta roku^[39]
• 2010
  • Wykonawca Dekady 2000–2010
  • Superjedynka: wokalistka roku
  • Złoty Dziób Radia Wawa: wokalistka roku
• 2011
  • Superjedynka: SuperArtysta

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Kasi Kowalskiej