Kacper Kazimierz Cieciszowski
 | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | stycznia 1745 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 kwietnia 1831 | |
| Arcybiskup metropolita mohylewski | ||
| Okres sprawowania | 1828–1831 | |
| Biskup łucki i żytomierski | ||
| Okres sprawowania | 1798–1828 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 11 marca 1769[1] | |
| Nominacja biskupia | 29 maja 1775[2] | |
| Sakra biskupia | 8 października 1775 | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
| Data konsekracji | 8 października 1775 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kacper Kazimierz Cieciszowski herbu Pierzchała (ur. w styczniu 1745 w Ozorowie, zm. 28 kwietnia 1831 w Łucku) – arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1828-1831[3], metropolita wszystkich kościołów rzymskokatolickich w Imperium Rosyjskim od 1827, biskup kijowski od 1785, biskup łucki i żytomierski od 1798, opat komendatoryjny miechowski w 1782 roku[4], członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791-1792[5].
Życiorys
W 1760 wyjechał do Rzymu, gdzie podjął studia teologiczne. W 1764 przyjął święcenia kapłańskie z rąk papieża Klemensa XIII. Już jako kanonik warszawski w 1775 został koadiutorem przy biskupie kijowskim Ignacym Franciszku Ossolińskim, mianowany biskupem Tebasty w Numidia[2] in partibus infidelium. W 1782 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6]. 16 lipca 1785 odbył uroczysty ingres do katedry w Żytomierzu. W 1786 został wybrany przez Sejm do Departamentu Wojskowego. Został kawalerem Orderu Orła Białego. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[7]. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla powiatu radomskiego województwa sandomierskiego[8]. Popierał uchwalenie Konstytucji 3 maja. 10 maja 1791 nakazał w swojej diecezji modlitwy w jej intencji. Członek konfederacji targowickiej, w 1792 roku delegowany przez nią jako komisarz do składu Komisji Edukacji Narodowej[9].
Pod koniec życia padł ofiarą prowokacji, gdy w czasie powstania listopadowego ociemniałemu arcybiskupowi kanonik skierniewicki dał do podpisania dokument, który później okazał się odezwą potępiającą powstańców. Pochowany w katedrze łuckiej.
Przypisy
- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 249. (łac.).
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 395. (łac.).
- ↑ Anna Barańska, Rzymskokatolicka metropolia mohylewska (1798-1917). Struktury i episkopat, w: „Przegląd Wschodni” XIV (2016), z. 1(53), s. 93.
- ↑ Kolęda warszawska na rok 1782, [b.n.s].
- ↑ Ambroise Jobert, Komisja Edukacji Narodowej w Polsce (1773–1794). Jej dzieło wychowania obywatelskiego, przełożyła i uzupełniła Mirosława Chamcówna, przedmową opatrzył Henryk Barycz, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1979, s. 278.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 189.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 308.
- ↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fbryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta.Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II., s. 381.
- ↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 118.
Bibliografia
- Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi kijowscy obrządku łacińskiego XIV–XVIII w. Szkice biograficzne, Biały Dunajec – Ostróg 2003, s. 116–120.
- Bp Michał Godlewski, „Kacper Kazimierz h. Kolumna (1745–1831)”, [w:] Polski Słownik Biograficzny t. IV, Kraków 1938, s. 38–39.
- Ks. Witold Józef Kowalów, Abp Kacper Kazimierz Cieciszowski (1798–1831), [w:] „Wołanie z Wołynia” 4 (17) 1997, s. 36–39;
- Ks. Feliks Sznarbachowski, Początek i dzieje rzymskokatolickiej diecezji łucko-żytomierskiej obecnie łuckiej, Warszawa 1926, s. 102–110.
Linki zewnętrzne
- Arcybiskup Kasper Kazimierz Cieciszowski (ang.)
- Pisma i mowy Kaspra Cieciszowskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
