Kasper Kochanowski
| ||
Data urodzenia | 1526 | |
Data śmierci | 1576 | |
Zawód, zajęcie | urzędnik ziemski |
Kasper Kochanowski herbu Korwin (1526–1576) – podstarości radomski od 1558 roku, pisarz ziemski sandomierski od 1566 roku[1]. Był najstarszym synem Piotra Kochanowskiego i bratem Jana Kochanowskiego[2]. Z małżeństwa z Katarzyną z Cerekwi, córką Mikołaja Dzika wojskiego radomskiego, miał synów Piotra, Kaspra, Jana, Krzysztofa oraz córki Annę, Zofię i Katarzynę[1].
Jan Kochanowski poświęcił bratu czterowierszowe Epitafium Kaspra Kochanowskiego pisarza sendomierskiego[3]:
Kaspra Kochanowskiego tu schowano kości,
Człowieka cnoty wielkiej, i wielkiej godności.
Płaczcie ubogie wdowy, i smętne sieroty,
Umarł ten, co na pieczy wasze miał kłopoty.
Jan Kochanowski poświęcił także zmarłemu bratu mowę Przy pogrzebie rzecz[5].
Przypisy
- ↑ a b J. Gacki, O rodzinie Jana Kochanowskiego, o jej majętnościach i fundacyach. Kilkanaście pism urzędowych, Warszawa 1869, s.47.
- ↑ J. Gacki, O rodzinie Jana Kochanowskiego, o jej majętnościach i fundacyach. Kilkanaście pism urzędowych, Warszawa 1869, s.44.
- ↑ M. Korolko, Jana Kochanowskiego żywot i sprawy: materiały, komentarze, przypuszczenia, Wiedza Powszechna, 1985, s.204.
- ↑ Jan Kochanowski, Dzieła, Tom 3, Biblioteka kieszonkowa klassykow polskich, U Breitkopf et Haertel, 1835.
- ↑ Jerzy Ziomek: Renesans. Wyd. XI – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 318, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13843-1.