Kasyno wojskowe


Kasyna wojskowe – miejsce odpłatnego żywienia kadry, rodzin i innych osób na określonych warunkach. Stanowi wyodrębnione organizacyjnie i majątkowo gospodarstwo pomocnicze służby żywnościowej oddziału gospodarczego.
Nazwa ta wywodzi się od włoskiego słowa casino, czyli mały domek[1]. Przeznaczony był na wspólną zabawę osób, które łączyło pokrewieństwo, sfera towarzyska lub inne więzy. W tworzącym się Wojsku Polskim urządzano je na wzór kasyn sił zbrojnych innych państw[1]. W miarę upływu czasu kasyna rozszerzały swoją działalność. Organizowano w nich bale, zabawy taneczne, gry towarzyskie, spektakle teatralne, koncerty i turnieje sportowe[1]. W kasynach witano przybywające i odchodzące rodziny wojskowe oraz były miejscem, w którym oficer mógł przeczytać prasę, posłuchać radia lub wypożyczyć książkę[2].
Podział kasyn wojskowych
- stałe – garnizonowe, oddziałowe i reprezentacyjne[2]
- sezonowe – w sezonowych domach wypoczynkowych (WDW)
- polowe – w czasie ćwiczeń i pokazów wojskowych.
Nakreślony w instrukcji z 1923 roku program budowy nowych kasyn zakładał, że powinny one posiadać salę jadalną (60 m²), salę zebrań oficerskich (200 m²), bibliotekę wraz z czytelnią, pokój gier, muzeum pułkowe, sanitariaty i kuchnię z zapleczem[2]. W miarę rozwoju niektóre kasyna stały się prawdziwymi centrami życia społeczno-kulturalnego[3]. Działalność kasyn wojskowych regulowały odpowiednie statuty, a najwyższą władzę nad nimi sprawowali dowódcy tych formacji czy oddziałów, którym gospodarczo były one podporządkowane[4].
Decyzją MON w 2010 roku wszystkie kasyna wojskowe zostały zlikwidowane, bez względu na kondycję finansową i potrzeby lokalnej społeczności.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Kusiak 1992 ↓, s. 168.
- ↑ a b c Kusiak 1992 ↓, s. 169.
- ↑ Kusiak 1992 ↓, s. 171.
- ↑ Kusiak 1992 ↓, s. 173.
Bibliografia
- Franciszek Kusiak, Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, s. 168–194, ISBN 83-06-02202-5 .
Media użyte na tej stronie
Kasyno oficerskie 8 Batalionu Saperów w Toruniu. Jedna z sal kasyna w dniu uroczystości włoskich; 17 listopada 1928. Widoczne udekorowane popiersie marszałka Józefa Piłsudskiego (w głębi, w środku), wiszące flagi polskie i włoskie m.in. flaga Królestwa Włoch służąca jako bandera Regia Marina (z lewej) oraz godło Polski. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-1725
Organizatorzy 20 pułku piechoty przed kasynem oficerskim. W pierwszym rzędzie od lewej: kpt. Nowak, kpt. Markiewicz, płk Stanisław Kruk-Schuster, por. Warczewski. W drugim rzędzie m.in. kpt. Dworski, dr Godula, dr Jassem, Boczyner. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-1182
Kasyno oficerskie – mała jadalnia.