Kasztanowiec drobnokwiatowy

Kasztanowiec drobnokwiatowy
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mydleńcowce
Rodzina	mydleńcowate
Rodzaj	kasztanowiec
Gatunek	kasztanowiec drobnokwiatowy
Nazwa systematyczna
Aesculus parviflora Walter Fl. carol. 128. 1788[3]
Synonimy
Aesculus macrostachya Michx. Pavia macrostachya (Michx.) Loisel.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Młody pęd wczesną wiosną

Szeroko rozrośnięta kępa

Owoc

Kasztanowiec drobnokwiatowy (Aesculus parviflora Walt.) – gatunek roślin należący do rodziny mydleńcowatych (lub wydzielanej przez niektórych rodziny kasztanowcowatych). Pochodzi z Ameryki Północnej (stany: Alabama, Georgia, Karolina Południowa^[3]). W Anglii zaczęto go uprawiać od 1785 jako roślinę ozdobną, w Polsce od 1808^[5]. Wyjątkowy w porównaniu do innych kasztanowców ze względu na krzaczasty pokrój i kwitnienie w okresie letnim.

Morfologia

Pokrój

Krzew o szerokości do 10 m. Osiąga wysokość do 3 m, rzadziej do 4 m, a dzięki licznie wytwarzanym odrostom korzeniowym i szeroko pokładającym się na ziemi gałęziom rozrasta się w szeroką kępę^[6].

Liście

Dłoniasto złożone z 5-7 karbowanych listków osadzonych na ogonkach do 3 cm długości. Mają długość 10-18 cm i spodnią część szaro omszoną. Brzegi są drobno karbowanopiłkowane. Wiosną liście są brązowe, jesienią przebarwiają się na kolor jaskrawożółty. Pąki zimowe nie są lepkie, są nieduże, tępe, jasnobrązowe.

Kwiaty

Zebrane we wzniesione, wąskie wiechy piramidalnego kształtu o długości 20-30 cm i składające się z ponad 100 kwiatów. Kwiaty mają białe korony z 4–5 wąskimi płatkami o długości 1 cm. Pręciki są kilka razy dłuższe od płatków i mają czerwone pylniki.

Owoce

Nieliczne, o średnicy 2–3 cm i długości 3–4 cm, brązowawego koloru i gruszkowatego kształtu. Są gładkie lub mają nieliczne tylko kolce.

Biologia i ekologia

Roślina wieloletnia. Kwitnie późno w porównaniu do innych kasztanowców bo latem, w miesiącach od lipca do sierpnia. W swojej ojczyźnie kasztanowiec ten zapylany jest przez motyle i dlatego jego kwiaty zaczynają silnie pachnąć dopiero wieczorem^[7]. W obrębie swego naturalnego zasięgu kwiaty zapylane są przez kolibry^[8], w Polsce wieczorem odwiedzają je ćmy^[5]. W Polsce roślina rzadko tylko zawiązuje nasiona^[7].

Zmienność

Wyróżnia się formę serotina Rehd. zakwitającą o około 2–3 tygodnie później od typu^[8].

Uprawa

Jest rośliną ciepłolubną, ale bardzo dobrze znosi mrozy. Jest cennym krzewem ozdobnym ze względu na późne kwitnienie. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub półcienistym i żyznej, przepuszczalnej glebie. Najlepiej prezentuje się sadzony pojedynczo, dodatkowo pojedyncze sadzenie uzasadnione jest faktem, że silnie rozrasta się głusząc sąsiednie rośliny^[7]. Należy wokół niego zostawić szeroki pas ziemi, by roślina mogła się swobodnie rozrastać. Podczas surowych mrozów roślina może przemarzać i dlatego nie zaleca się jej sadzić w obszarach górskich oraz w Polsce północno-wschodniej^[8].

Przypisy