Kaszubski Batalion Obrony Narodowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | mjr Jan Zagłoba-Smoleński |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa Obrona Wybrzeża | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | |
Morska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939
Kaszubski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Kaszuby”[1]) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia batalionu
Kaszubski Batalion Obrony Narodowej został sformowany jesienią 1937 roku, w Pucku, Starzynie i Wejherowie, w składzie Morskiej Brygady ON[2]. Wiosną 1939 roku przeformowany został na etat batalionu ON typ IV[3].
Jednostką administracyjną dla Kaszubskiego batalionu ON był 1 Morski batalion strzelców[4].
W kampanii wrześniowej jednostka walczyła w obronie Wybrzeża.
Organizacja i obsada personalna
Organizacja i obsada personalna Kaszubskiego batalionu ON w 1939 roku[5]
- dowódca batalionu i komendant 202 Obwodu PW – kpt. adm. (piech.) Adam Stefan Pasiewicz[6] (do 31 VIII 1939)
- dowódca batalionu – mjr Jan Zagłoba-Smoleński (31 VIII – † 18 IX 1939)
- dowódca 1 kompanii ON „Puck” i komendant powiatowy PW Morskiego – kpt. adm. (piech.) Tadeusz Romuald Florkowski
- dowódca 2 kompanii ON „Starzyno” - kpt. Tadeusz Janiga (do 8 IX 1939)
- dowódca 3 kompanii ON „Wejherowo” - por. mar. Jan Sobieraj (do 31 VIII 1939)
- dowódca 4 kompanii ON „Wejherowo” – por. rez. piech. Jan Handzlik (31 VIII – 8 IX 1939 ciężko ranny pod Warszkowem)
- dowódca plutonu – ppor. Jan Karaś[a]
- ppor. rez. Witold Mocek[b] († 12 IX 1939 pod Rumią)
- ppor. Szczepaniak
- ppor. Edmund Wołowski
Uwagi
Przypisy
- ↑ W literaturze spotyka się także nazwy: Batalion ON „Puck” i V Kaszubski Batalion ON.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 29-31.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 47.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 76.
- ↑ Tym i Rzepniewski 1979 ↓, s. 56, 428, 487.
- ↑ Straty ↓, Adam Pasiewicz ur. 16 grudnia 1893 roku w Wiśniowczyku. Poległ 19 września 1939 roku jako dowódca 2. kompanii III baonu rezerwowego.
- ↑ Straty ↓, Jan Karaś.
- ↑ Straty ↓, Witold Mocek.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
- Wacław Tym, Andrzej Rzepniewski: Gdynia 1939. Relacje uczestników walk lądowych. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1979. ISBN 83-215-7187-5.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2017-12-22].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Morska Brygada ON.jpg
Morska Brygada ON
Morska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Obrona Narodowa w 1939