Katarzyna Borowińska

Katarzyna Borowińska
Magda
Ilustracja
strzelec strzelec
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1923
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26 września 1944
Mokotów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Kotwica symbol.svg Armia Krajowa

Jednostki

Pułk Baszta

Stanowiska

łączniczka-sanitariuszka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
Powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Akt mianowania Katarzyny Borowińskiej na wyższy stopień wojskowy podporucznika

Katarzyna Zofia Borowińska ps. „Magda” (ur. 12 maja 1923 w Warszawie, zm. 26 września 1944 tamże) – polska sanitariuszka i łączniczka Armii Krajowej[1]. Pośmiertnie awansowana na stopień podporucznika.

Życiorys

Córka Bolesława i Janiny z Braciszewskich. Mieszkała w Warszawie przy ul. Hożej 38. Ojciec Katarzyny był felczerem w Szpitalu św. Łazarza przy ul. Książęcej 2 w Warszawie.

W konspiracji w ZWZ-AK służyła w stopniu strzelca[2]. Podczas okupacji niemieckiej pracowała jako członek konspiracji w Okręgowej Izbie Zdrowia w Warszawie niosąc pomoc wielu pracownikom służby zdrowia[3]. W czasie powstania warszawskiego „Magda” pełniła funkcję łączniczki-sanitariuszki[4][5][6] w kompanii B-2 batalionu „Bałtyk”, pułk „Baszta”[7][8]. Poległa 26 września 1944 roku na Mokotowie w starciu z niemieckimi czołgami przy Stacji Telefonów na ul. Szustra (obecnie Dąbrowskiego 30) róg ul. Wiśniowej[9]. Miała 21 lat.

Katarzyna Zofia Borowińska została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Walecznych[10]. Nadanie Krzyża Walecznych zostało zweryfikowane pozytywnie przez Ministerstwo Obrony Narodowej w lutym 1974 r.[11]

19 czerwca 2019 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podpisał postanowienie Nr 112.48.2019 o pośmiertnym nadaniu Katarzynie Zofii Borowińskiej pierwszego stopnia oficerskiego podporucznika w uznaniu zasług na rzecz obronności państwa[12].

Symboliczny nagrobek Katarzyny znajduje się na grobie rodzinnym na Starych Powązkach, kwatera 301, natomiast pochowana jest w kwaterze A-26 pułku „Baszta” na Powązkach Wojskowych, w jednym z grobów, gdzie chowano poległych niezidentyfikowanych.

Przypisy

  1. Katarzyna Borowińska – biogram ↓.
  2. Komisja Weryfikacyjna, Związek Bojowników o Wolność i Demokrację, Zarząd Główny.
  3. Bayer 1985 ↓, s. 25.
  4. Hanna Michalska..., Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945. Poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej. (patrz BOROWIŃSKA ZOFIA) PIW 1988, 1988, ISBN 83-06-01195-3.
  5. Urbanek 1988 ↓, s. 310.
  6. Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego, Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego.
  7. Ajewski 1990 ↓, s. 321.
  8. Ajewski 1992 ↓, s. 147.
  9. Bartelski 1971 ↓, s. 529, 573.
  10. Komenda Sił Zbrojnych w Kraju, Wyciąg z rozkazu, Nr 512/BP, 2 października 1944.
  11. Zaświadczenie nr DK-9748/W, „Wykaz osób odznaczonych Krzyżem Walecznych za czyny bojowe dokonane w okresie II wojny światowej” sporządzony przez Departament Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON, 1997.
  12. Postanowienie Nr 112.48.2019, Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 czerwca 2019 roku Nr 112.48.2019 o nadaniu pierwszego stopnia oficerskiego.

Bibliografia

  • Powstańcze biogramy w Muzeum Powstania Warszawskiego – Katarzyna Borowińska.
  • Eugeniusz Ajewski: „Mokotów Walczy 1944”. Zbiór dokumentacji dotyczącej Powstania Warszawskiego 1944 roku na Mokotowie. T. I. 1990.
  • Eugeniusz Ajewski: „Mokotów Walczy 1944”. Zbiór dokumentacji dotyczącej Powstania Warszawskiego 1944 roku na Mokotowie. T. II. 1992.
  • Lesław Marian Bartelski: „Mokotów 1944”. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
  • Bożena Urbanek: Pielęgniarki i sanitariuszki w Powstaniu Warszawskim w 1944 r.. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988. ISBN 83-01-06803-5.
  • Stanisław Bayer: „Służba zdrowia Warszawy w walce z okupantem 1939-1945”. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07170-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Epolet szer.svg
Naramiennik szeregowca Wojska Polskiego (1919-39).
Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol
Stacja Telefonów ul Szystra róg Wiśniowej.jpg
Autor: Taurus234, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mokotów, Stacja Telefonów przy ulicy Szustra (obecnie Dąbrowskiego 30) róg Wiśniowej, gdzie 26 września 1944 roku poległa Kasia Borowińska.
Kwatera A-26 pułku "BASZTA".jpg
Autor: Taurus234, Licencja: CC BY-SA 4.0
Granitowa tablica upamiętniająca poległych z Kompanii B-2 w tym sanitariuszki Katarzyny Borowińskiej ps. „Magda”. Powązki Wojskowe, kwatera B-26 Pułku „Baszta”.
Nagrobek Stare Powazki kw 301.jpg
Autor: Taurus234, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nagrobek Kasi w grobie rodzinnym na Starych Powązkach, kwatera 301
POL Krzyż Walecznych (1941) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Katarzyna Zofia Borowińska.jpg
Zdjęcie Katarzyny wykonane w maju 1944 roku. Archiwum rodzinne.