Katarzyna Deszcz

Katarzyna Deszcz – polska reżyserka teatralna; w latach 2003–06 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Mickiewicza w Częstochowie.

Życiorys

Jest absolwentką Wydziału Prawa UJ oraz Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. W 1982 roku wraz z mężem Andrzejem Sadowskim założyła w Krakowie grupę teatralną Mandala, która wystawiła prawie dwadzieścia eksperymentalnych przedstawień granych na scenach w trzydziestu czterech krajach[1].

W teatrze repertuarowym reżyseruje od 1991 roku[2], początkowo często we współpracy z mężem.

W 1995 roku podjęła współpracę z teatrem Scarlet w Londynie, z którym realizuje projekty pokazywane na scenach w Anglii, Irlandii i Szkocji. W 2003 została wydana praca Geraldine Cousin („Recording Woman”), będąca książką biograficzną o Katarzynie Deszcz, poświęconą jej metodom pracy nad spektaklem teatralnym[3].

W 2003 została dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru im. Mickiewicza w Częstochowie. Zastąpiła na tym stanowisku Marka Perepeczkę. Prezydent Tadeusz Wrona powierzył jej zadanie zerwania z farsowym repertuarem i zaistnienia na ogólnopolskim forum[4]. Podczas jej dyrektorowania częstochowskie spektakle trafiały na różne festiwale, a Skrzyneczka bez pudła zdobyła szereg nagród. W 2006 odeszła z teatru w wyniku konfliktu z częścią zespołu artystycznego, która krytykowała jej sposób zarządzania sceną, a także wizję artystyczną[5][6]. Zarzucano jej, że dobór repertuaru nie znajdował aprobaty szerokiej publiczności, co powodowało kiepską kondycję finansową teatru[4][7] W latach 2007–2009 współpracowała z Teatrem Zagłębie jako reżyser[8].

Działalność pedagogiczna

Prowadzi warsztaty dla reżyserów i aktorów w centrach teatralnych w Polsce, Anglii, Egipcie, Indiach, Irlandii, Japonii, Niemczech i USA. W latach 1993–94 była wykładowcą w angielskim Dartington College of Art w Devon. W latach 1999–2008 była wykładowcą krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Scenografii[3].

Realizacje teatralne (wybór)

Teatr Telewizji

  • 1997: Miłość, która zapala gwiazdy Waldemara Żyszkiewicza
  • 1998: Skarb ze snu według Leo Pavláta

Nagrody

  • 2003: Wyróżnienie dla Wieczoru Trzech Króli Williama Szekspira w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie w konkursie Fundacji Theatrum Gedanense na najlepsze szekspirowskie przedstawienie sezonu 2002/2003, Gdańsk
  • 2005: „Złota Maska” dla reżyserki roku za przedstawienie Iwona księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie
  • 2006: Nagroda Prezydenta Częstochowy
  • 2007: „Złota Maska” za najlepszą reżyserię za przedstawienie Tańce w Ballybeg Briana Friela w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu
  • 2013: wyróżnienie za reżyserię przedstawienia "Matki" w Teatrze Nowym w Zabrzu na XIII Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu
  • 2014: Złoty Yorick (Gdańsk) dla przedstawienia "Poskromienie złośnicy" z Teatru im. Żeromskiego w Kielcach
  • 2014: Fanaberia Publiczności dla przedstawienia "Matki" z Teatru Nowego w Zabrzu na XII Wałbrzyskich Fanaberiach Teatralnych

Przypisy

  1. ↑ "Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" Katarzyny Deszcz. culture.pl, 2012-01-21. [dostęp 2018-07-08].
  2. ↑ Oficjalna strona Katarzyny Deszcz. [dostęp 2012-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-26)].
  3. ↑ a b Ludzie Teatru Hothaus. arsharter.pl. [dostęp 2017-01-28].
  4. ↑ a b Tadeusz Piersiak: Częstochowa. Nieoczekiwana zmiana miejsc. e-teatr. [dostęp 2018-07-08].
  5. ↑ Tadeusz Piersiak, Teatr im. Mickiewicza: Katarzyna Deszcz po referendum, Gazeta Wyborcza Częstochowa, 24 stycznia 2006 [dostęp 2018-07-08].
  6. ↑ Irena Baza, Co dalej z teatrem?, t. nr 54/04.03, Dziennik Zachodni, 4 marca 2006 [dostęp 2017-01-28].
  7. ↑ Tadeusz Piersiak, Czy Katarzyna Deszcz pozostaje dyrektorem teatru?, Gazeta Wyborcza Częstochowa, 13 kwietnia 2006 [dostęp 2018-07-08].
  8. ↑ Katarzyna Deszcz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].

Linki zewnętrzne