Katarzyna Maciejko-Kowalczyk

Grób Katarzyny Maciejko-Kowalczyk na cmentarzu Powązkowskim

Katarzyna Maciejko-Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1948 w Warszawie, zm. 5 lutego 2008 tamże) – polska montażystka i autorka filmów dokumentalnych i fabularnych; fotografka.

Była stałą współpracowniczką Marcela Łozińskiego, zmontowała większość jego filmów. Współpracowała również z takimi dokumentalistami jak Maciej Drygas czy Paweł Łoziński.

Jako reżyser zrealizowała kilka dokumentów, z których najbardziej znany to Benek Blues, laureat prestiżowych nagród, między innymi Grand Prix „Złotego Smoka” i „Złotego Lajkonika” na Krakowskim Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w 2000 roku. Na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku w 1999 film otrzymał Nagrodę Telewizji Niemieckiej MDR.

W 2009 r., na 49. Krakowskim Festiwalu Filmowym, otrzymała pośmiertnie nagrodę Prezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich dla najlepszego montażysty filmów dokumentalnych. Nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł w 2011 za montaż filmu Las.

Życie prywatne

Katarzyna Maciejko-Kowalczyk była matką montażystki Agnieszki Kowalczyk, operatorki Magdy Kowalczyk i operatora Jacka Kowalczyka. Jej mężem był socjolog Andrzej Kowalczyk^[1].

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod murem I-1-91/92)^[2].

Wybrana filmografia

Montaż

Filmy fabularne

• 1980: Party przy świecach
• 1982: Przesłuchanie
• 2009: Las

Filmy dokumentalne

• 1980: Robotnicy '80
• 1991: Siedmiu Żydów z mojej klasy
• 1992: Miejsce urodzenia
• 1993: 89 mm od Europy
• 1993: Tata Kazika
• 1995: Wszystko może się przytrafić
• 1998: Żeby nie bolało
• 1999: Benek Blues – także scenariusz i reżyseria (Grand Prix „Złoty Smok” oraz Grand Prix „Złoty Lajkonik” na Krakowskim Festiwalu Filmowym w 2000 roku)
• 2002: Głos nadziei
• 2002: Nasz spis powszechny
• 2005: Idź do Luizy
• 2005: Jeden dzień w PRL
• 2006: Jak to się robi
• 2007: A gdyby tak się stało
• 2008: Latawce

Przypisy