Katarzyna Opalińska

Katarzyna Opalińska

Portret Katarzyny Opalińskiej, ok. 1725, Pałac Myślewicki w Warszawie
Królowa Polski
Okres	od 12 lipca 1704 i od 12 września 1733 do 8 lipca 1709 i do 19 marca 1747
Jako żona	Stanisława Leszczyńskiego
Koronacja	4 października 1705
Poprzedniczka	Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna
Następczyni	Maria Józefa Habsburżanka
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	13 października 1680 Poznań
Data śmierci	19 marca 1747 (66 lat) Lunéville
Miejsce spoczynku	Kościół Notre-Dame de Bon Secours w Nancy
Ojciec	Jan Karol Opaliński
Matka	Zofia Anna Czarnkowska
Mąż	Stanisław Leszczyński
Dzieci	Anna Leszczyńska Maria Leszczyńska

Katarzyna Opalińska herbu Łodzia (ur. 13 października 1680 w Poznaniu, zm. 19 marca 1747 w Lunéville) – królowa Polski, księżna Lotaryngii i Baru jako żona Stanisława Leszczyńskiego. Właścicielka ziemi człopiańskiej i miasta Człopa.^[1]

Życiorys

Była córką kasztelana poznańskiego – Jana Karola Opalińskiego^[2] i starościanki międzyrzeckiej Zofii Anny Czarnkowskiej^[3]. W maju 1698 r. w Krakowie wyszła za mąż za starostę odolanowskiego – Stanisława Leszczyńskiego. Wianem królowej były dobra człopiańskie, które otrzymała od Władysława Czarnkowskiego.^[1] W 1699 urodziła się ich córka Anna, a 4 lata później Maria^[4]. W wyniku poparcia króla szwedzkiego – Karola XII, po detronizacji Augusta II przez konfederację warszawską – Stanisław i Katarzyna koronowali się 4 października 1705 r. w Warszawie na władców Polski. W wyniku niepomyślnego obrotu spraw Leszczyńskiego, zmuszona była wraz z dziećmi opuścić Rzeczpospolitą w 1708 roku. W latach 1708–1711 przebywała w Szczecinie, 1711–1714 rezydowała w szwedzkim Kristianstad^[5].

Po kilkuletniej tułaczce Katarzyny z dziećmi po północnej Europie, cała rodzina wyjechała w 1714 do nadanego Leszczyńskiemu Księstwa Dwóch Mostów^[6]. W 1719 r. Leszczyńscy osiedlili się we Francji w Wissembourgu^[7]. W 1725 ich córka Maria Leszczyńska została żoną Ludwika XV i królową Francji. Leszczyńscy zamieszkali w Chambord^[8]. W 1733 r. Stanisław wyjechał do Polski po koronę, a Katarzyna pozostała w tym czasie na obczyźnie. Po powrocie męża, Leszczyńscy uzyskali, na mocy traktatu w Wiedniu pomiędzy Austrią, Rosją i Francją (1735 r.), księstwo Lotaryngii i Baru i zamieszkali w Lunéville^[9].

Katarzyna z Opalińskich Leszczyńska zmarła 19 marca 1747 i została pochowana w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy^[10].

Potomstwo

Obraz	Imię	Data Urodzenia	Data śmierci	Małżeństwa
	Anna Leszczyńska	1699	1717
	Maria Leszczyńska	1703	1768	Ludwik XV

Galeria

• 

  Portret Katarzyny Opalińskiej

• 

  Portret Katarzyny Opalińskiej, 1712 r.

• 

  Portret Katarzyny Opalińskiej, autor Jean Baptiste van Loo, 1725 r.

• 

  Portret Katarzyny Opalińskiej, 1733–1735 r.

• 

  Mauzoleum Stanisława Leszczyńskiego i Katarzyny Opalińskiej w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy.

Przypisy

Bibliografia

• A. Muratori-Phillip: Stanisław Leszczyński. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-7391-624-1.
• M. Spórna, P. Wierzbicki: Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego. Kraków: Zielona Sowa, 2003, s. 235–237. ISBN 83-7389-189-7.
• Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa . Wyd. Z.P. POLIMER  Koszalin 2010, ss. 480. ISBN 978-83-89976-40-6