Katarzyna opolska

Katarzyna opolska
Katarzyna
Księżniczka opolska
Okresod przed 26 marca 1367
Księżna śląska
Okresod 25 czerwca 1388
do 14 marca 1397
Jako żonaHenryka VIII Wróbla
Pani na Kożuchowie i Zielonej Górze
Okresod 14 marca 1397
do 6 czerwca 1420
Dane biograficzne
DynastiaPiastowie
Data urodzeniaprzed 26 marca 1367
Data i miejsce śmierci6 czerwca 1420
Kożuchów
Miejsce spoczynkukolegiata Najświętszej Maryi Panny w Głogowie
OjciecWładysław Opolczyk
MatkaEufemia mazowiecka
MążHenryk VIII Wróbel
DzieciJan I żagański
Henryk IX Starszy
Henryk X Rumpold
Wacław krośnieński
Anna żagańska

Katarzyna (ur. przed 26 marca 1367, zm. 6 czerwca 1420 w Kożuchowie) – córka księcia opolskiego Władysława Opolczyka i najprawdopodobniej księżniczki mazowieckiej Eufemii.

Życiorys

Filiacja

Filiacja Katarzyny opolskiej budzi kontrowersje w historiografii. Dawniej uważano, że matką Katarzyny była pierwsza żona Władysława Opolczyka, Elżbieta. Pogląd ten wynikał z błędnej datacji małżeństwa Władysława Opolczyka z Eufemią mazowiecką. Powszechnie sądzono, że do drugiego małżeństwa Opolczyka doszło ok. 1379. Obecnie uważa się, że zostało ono zawarte najpóźniej w 1366. Zatem Katarzyna była najprawdopodobniej córką Władysława Opolczyka z jego drugiego małżeństwa z Eufemią mazowiecką[1].

Narodziny

Po raz pierwszy Katarzyna pojawia się w źródłach w dokumencie Karola IV Luksemburskiego z 26 marca 1367, na mocy którego spadkobiercami Władysława Opolczyka mogło być jego żeńskie potomstwo. W akcie tym Katarzyna jako jedyna córka księcia opolskiego została wymieniona z imienia. Urodziła się przed wystawieniem tego dokumentu. Geneza jej imienia nie została dostatecznie wyjaśniona. Możliwe, że jej miano nawiązuje do imienia bratowej jej babki ze strony ojca, Katarzyny, żony Henryka świdnickiego[2].

Małżeństwo z Henrykiem Wróblem

Między 1378 a 25 czerwca 1388[3] Katarzyna poślubiła księcia głogowskiego i żagańskiego Henryka VIII Wróbla. Z tego małżeństwa pochodziło pięcioro dzieci:

Wdowieństwo

Po śmierci Henryka Wróbla, zmarłego w Szprotawie 14 marca 1397, Katarzyna otrzymała w dożywocie ziemie w Kożuchowie i Zielonej Górze. Używała tytułu księżnej śląskiej oraz pani na Kożuchowie i Zielonej Górze. Zmarła w Kożuchowie 6 czerwca 1420 i została pochowana w kolegiacie Najświętszej Maryi Panny w Głogowie.

Przypisy

  1. Por. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Kraków 2007, s. 571 oraz K. Jasiński, Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań – Wrocław 1998, s. 75–76.
  2. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Kraków 2007, s. 571. Por. tabl. II/I.
  3. Por. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Kraków 2007, s. 394, 395–396, 571 i 690 (uzupełnienia i sprostowania do biogramu Henryka (IX) Starszego).

Bibliografia

  • Jasiński K., Rodowód Piastów mazowieckich, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 1998, ​ISBN 83-913563-0-2​, s. 74–78.
  • Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, ​ISBN 978-83-60448-28-1​, s. 393–395, 571–572, tabl. III/2 i V/3.
  • Sroka S.A., Katarzyna, [w:] K. Ożóg, S. Szczur (red.), Piastowie. Leksykon biograficzny, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999, ​ISBN 83-08-02829-2​, s. 758–759.