Katastrofa lotnicza na Ławicy (1977)
Państwo | PRL |
---|---|
Miejsce | Port lotniczy Poznań-Ławica |
Rodzaj zdarzenia | zderzenie samolotu z ziemią |
Data | 14 lutego 1977 |
Godzina | 8:17 |
Ofiary śmiertelne | 8 osób |
Katastrofa lotnicza na Ławicy – wypadek lotniczy samolotu An-2 z 17 eskadry łącznikowej Dowództwa Wojsk Lotniczych, do którego doszło 14 lutego 1977 roku o godz. 8:17. Zginęło w nim 3 członków załogi oraz 5 pasażerów – wysokich rangą oficerów Wojsk Lotniczych PRL.
Przebieg zdarzenia
Samolot An-2 wystartował w kierunku na Warszawę o godz. 8:09:46, w trudnych warunkach atmosferycznych. Na pokładzie znajdowała się komisja Dowództwa Wojsk Lotniczych, mająca dokonać przeglądu jednego z lotnisk. Po wykonaniu lotu w lewym kręgu, na wysokości 400 m załoga uznała, że wobec warunków atmosferycznych wykonanie zadania jest niemożliwe. O godz. 8:15:10 pilot zameldował, że wraca na lotnisko, a ok. godz. 8:17 nastąpiło zderzenie maszyny z ziemią w rejonie lotniska Ławica w Poznaniu. Katastrofy nikt nie przeżył[1].
Przyczyny
Za przyczyny katastrofy uznano[2]:
- niedopuszczalne przechylenie samolotu w czasie zajścia do lądowania, spotęgowane włączeniem trymera lotek w kierunku przechylenia,
- niewłaściwe dowodzenie załogą,
- wykonanie zajścia do lądowania w trudnych warunkach atmosferycznych, bez wykorzystania środków radiotechnicznych.
Ofiary
Na pokładzie znajdowali się[3]:
Załoga
- st. chor. pil. Andrzej Wiktor Wawrzaszek – I pilot, dowódca załogi (pilot 1. klasy z nalotem 1239 godzin na samolotach An-2),
- ppor. pil. inż. Wojciech Rzepka – II pilot (pilot 3. klasy z nalotem 1026 godzin na samolotach Ił-14 i An-2, awansowany pośmiertnie do stopnia porucznika),
- sierż. sztab. Franciszek Gierwazik – technik pokładowy (awansowany pośmiertnie do stopnia chorążego),
Pasażerowie
- ppłk Henryk Wiktor Bełżek – oficer Oddziału Organizacji i planowania Szefostwa Wojsk Łączności i Radiolokacyjnego Ubezpieczania lotów
- ppłk pil. inż. Hieronim Jerzak – starszy inspektor Oddziału Szkolenia Podstawowego i Kursów Zarządu Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych[4]
- kpt. mgr inż. Marek Kozłowski
- ppłk pil. inż. Mieczysław Piętowski – starszy inspektor Zarządu Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych
- płk dypl. pil. Józef Piorun – starszy oficer Wydziału Planowania Operacyjnego Sztabu Dowództwa Wojsk Lotniczych
Przypisy
- ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 417.
- ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 419.
- ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 417-418.
- ↑ CAW 1663/82/322
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Franciszek Gierwazik, Junikowo Poznań - ofiara katastrofy lotniczej z 1977 r. na Ławicy.