Katastrofa lotu American Airlines 587
 Miejsce katastrofy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data | |
| Godzina | 9:16 czasu lokalnego |
| Rodzaj | Zderzenie z ziemią |
| Przyczyna | Błąd pilota |
| Ofiary | 265 osób |
| Ranni | 1 osoba |
| Ocaleni | 0 osób |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer | N14053 |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu | 587 |
| Pasażerowie | 251 osób |
| Załoga | 9 osób |
Położenie na mapie Nowego Jorku  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork  (c) NordNordWest, CC BY 3.0 | |
 40°34′38″N 73°51′02″W/40,577222 -73,850556 | |
Katastrofa lotu American Airlines nr 587 – czwarty pod względem liczby ofiar wypadek lotniczy w Stanach Zjednoczonych, który wydarzył się 12 listopada 2001 roku, dwa miesiące po zamachach na World Trade Center. Airbus A300B4-605R linii American Airlines, podczas rejsu z Nowego Jorku do Dominikany, rozbił się w dzielnicy Nowego Jorku – Queens.
Przed startem
Start samolotu z 251 pasażerami i 9 osobami załogi zaplanowany był na godzinę 08:00, jednak odprawa podróżnych przy bramce nr 22 – z powodu wzmożonych kontroli po zamachach z 11 września – znacznie wydłużyła postój maszyny. Krótko po tym, jak o 08:38 zamknięto bramkę, samolot zaczął wytaczać się na miejsce kołowania. Załoga miała za zadanie kołować po pasie 31L, tuż za Boeingiem 747 japońskiego towarzystwa JAL – rejs nr 047 do Tokio.
Start i przebieg
Minutę po otrzymaniu pozwolenia na start – o 09:12 – japońska maszyna oderwała się od pasa startowego kierując w lewo – nad Jamaica Bay. Jednocześnie załoga rejsu nr 587 otrzymała ostrzeżenie o możliwych turbulencjach wywołanych przez startującego Boeinga.
O 09:13:27 załoga rejsu nr 587 otrzymała pozwolenie na start. Minutę i 45 sekund po starcie Boeinga 747 do Tokio, Airbus zaczął się rozpędzać. O 09:14:34 piloci schowali koła podwozia. Chwilę później załoga otrzymała dalsze wskazówki dotyczące wznoszenia i kwadrans po dziewiątej przekazali kontrolerowi ARTC (Air Route Traffic Center Controller), że wznoszą się z wysokości 400 metrów na 1500 metrów. W odpowiedzi otrzymali pozwolenie na wznoszenie do 3950 m ze skrętem w lewo.
Katastrofa
W tym momencie pojawiły się pierwsze kłopoty. Uwagę pilotów zwrócił krótki pisk, a następnie klekotanie. Były to najprawdopodobniej skutki turbulencji, o których ostrzegali kontrolerzy. Piętnaście sekund później maszyna zaczęła schodzić z kursu w prawo. Załoga podjęła działania, aby temu przeciwdziałać.
Doszło jednak do niekontrolowanego zejścia samolotu z wysokości 760 m. Zaistniałe podczas katastrofy przeciążenia wyrwały w locie statecznik pionowy oraz oba silniki, które płonąc upadły w odległości 300 metrów od siebie. Jeden runął na skrzyżowanie przy zbiegu ulic: Beach 129 i Alei Newport; drugi spadł do przybrzeżnych wód. Samolot runął na kwartały domków jednorodzinnych Belle Harbor, w dzielnicy Queens, rujnując pięć domów przy Beach 131th Street. Rejestratory danych lotu zatrzymały się w godzinie 09:16:15. Zginęli wszyscy pasażerowie samolotu i załoga. Na ziemi zginęło 5 osób.
W momencie uderzenia o ziemię wybuchł pożar ogarniający okolicę. W samym punkcie uderzenia powstało płonące rumowisko. Większość dróg do rejonu katastrofy zablokowano. Na miejsce przybyło kilkadziesiąt wozów straży pożarnej.
Niemalże natychmiast pojawiły się pogłoski o kolejnym akcie terroryzmu. Zamknięto tunele, mosty i wstrzymano ruch lotniczy nad metropolią.
Przyczyny
Ponieważ tragedia wydarzyła się 2 miesiące po zamachach na World Trade Center, pierwsze podejrzenia padły na kolejny atak terrorystów, jednak po odnalezieniu czarnych skrzynek NTSB wykluczyło tę możliwość. Jak wynikało z zapisu u rejestratora rozmów w kokpicie, pilot samolotu na krótko przed niekontrolowanym opadaniem wykonał pięć przeciwległych ruchów sterem kierunku skutkiem czego doszło do oderwania całego statecznika pionowego (odnaleziono go w oceanie). To z kolei doprowadziło do utraty sterowności i katastrofy.
Śledztwo prowadzone przez "Krajową Radę Bezpieczeństwa Transportu" ujawniło słabość w szkoleniu pilotów linii American Airlines. Drugi pilot postępował zgodnie z jedną z symulacji szkoleniowych - wychodzeniu z turbulencji. Zalecano w niej zdecydowane używanie sterów w celu złagodzenia skutków turbulencji, nawet tych niegroźnych. Planując takie szkolenie, nie zwrócono uwagi na przeciążenia konstrukcji samolotu wywołane zdecydowanymi manewrami, mogące doprowadzić do nadwerężenia mocowania statecznika i steru w powietrzu, a w konsekwencji utraty statecznika i do katastrofy samolotu.
Narodowości ofiar katastrofy
| Kraj | Pasażerowie | Załoga | Razem |
|---|---|---|---|
 Stany Zjednoczone | 176 | 9 | 185 |
 Dominikana | 68 | - | 68 |
 Tajwan | 3 | - | 3 |
 Francja | 1 | - | 1 |
 Haiti | 1 | - | 1 |
 Izrael | 1 | - | 1 |
 Wielka Brytania | 1 | - | 1 |
| Razem | 251 | 9 | 260 |
Samolot
Airbus A-300B4-605R o numerze rejestracyjnym N14053, swój pierwszy lot wykonał 9 grudnia 1987 roku. Do dnia katastrofy spędził w powietrzu 37 550 godzin.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Raport ze śledztwa NTSB (ang.)
( Podsumowanie raportu ze śledztwa (hiszp.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY 3.0
Ta mapa została stworzona za pomocą GeoTools.
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).
EquiDistantConicProjection:
Central parallel:
* N: 37.0° N
Central meridian:
* E: 96.0° W
Standard parallels:
* 1: 32.0° N * 2: 42.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Formulas for x and y:
x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
- 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 *
(1.3236744353715044 - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
(c) NordNordWest, CC BY 3.0
Location map of the State of New York, USA
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
.svg)
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
.svg){kind=link}
National Transportation Safety Board (NTSB) employee Brian Murphy (second from right) updates NTSB Chairman Marion Blakey (third from right) on the investigation of the tail fin and rudder from American Airlines flight 587 during her visit to Langley Research Center on Feb. 11. Also pictured are (left to right) Jim Starnes, a senior engineer in Langley’s Structures and Materials Competency; Carol Carmody, vice chairman of the NTSB; George Black of the NTSB; and David Mandell, Blakey’s counsel. Langley was selected to help in the investigation because of its expertise in composite materials.