Katastrofa lotu Saudi Arabian Airlines 163

Katastrofa lotu Saudi Arabian Airlines 163
Ilustracja
Wypalony wrak samolotu, dzień po katastrofie.
Państwo

 Arabia Saudyjska

Miejsce

Rijad

Data

19 sierpnia 1980

Godzina

21:14 czasu lokalnego
19:14 czasu polskiego

Rodzaj

Pożar na pokładzie

Ofiary

301 osób

Ranni

0 osób

Statek powietrzny
Typ

Lockheed L-1011

Użytkownik

Saudi Arabian Airlines

Numer

HZ-AHK

Start

Arabia Saudyjska Rijad

Cel lotu

Arabia Saudyjska Dżudda

Numer lotu

163

Pasażerowie

287 osób

Załoga

14 osób

Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej
Mapa konturowa Arabii Saudyjskiej, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia24°42′42″N 46°43′37″E/24,711667 46,726944

Katastrofa lotu Saudi Arabian Airlines 163 – wydarzyła się 19 sierpnia 1980 roku, podczas rejsu maszyny saudyjskich linii Saudi Arabian Airlines (nr rejsu: 163) z lotniska w Rijadzie do miasta Dżudda.

Przebieg lotu

Wieczorem 19 sierpnia 1980 roku z lotniska w stolicy Arabii Saudyjskiej – Rijadzie – wyruszył trzysilnikowy Lockheed L-1011-200 TriStar (nr rejestracyjny: HZ-AHK), rozpoczynając ostatni etap podróży z głównego, pakistańskiego lotniska w Karaczi. Na pokładzie maszyny znajdowało się 287 pasażerów i czternastoosobowa załoga. Lot do Dżuddy rozpoczął się planowo. Wkrótce załoga rozpoczęła wznoszenie na rejsowy pułap FL350 (35 tys. stóp – 10 670 m).

Po 6 minutach i 54 sekundach w powietrzu – o godzinie 21:14 (lokalnego czasu) – w kokpicie maszyny włączył się dźwiękowy i wzrokowy sygnał, informujący o dużych ilościach dymu w tylnej przegrodzie luku bagażowego C-3. W tym czasie odrzutowiec przecinał poziom FL220 (22 tys. stóp – 6 700 m). W sześć minut po pojawieniu się alarmu załoga zdecydowała się na powrót na lotnisko w Rijadzie.

O 21:22 – w 14 minut po starcie – dym z luku zaczął powoli przenikać do sekcji ogonowej Lockheeda. W miarę jak płomienie zaczęły coraz bardziej rozprzestrzeniać się w przedziale bagażowym samolotu i przedzierać do kabiny pasażerskiej, nastroje zdenerwowania wśród pasażerów rosły. Wkrótce płomienie wtargnęły między fotele, a przerażenie pasażerów przerodziło się w panikę.

Katastrofa

W trakcie końcowego podchodzenia na pas nr 01 załoga wyłączyła silnik nr 2, który kilka minut wcześniej przestał działać. O 21:36:24 koła samolotu dotknęły pasa startowego. Kapitan zawiadomił wieżę, że za chwilę wyłączy pozostałe silniki i zarządzi ewakuację odrzutowca. Samolot kołował po pasie jeszcze przez ponad dwie i pół minuty.

Po kolejnych trzech minutach i 15 sekundach – o 21:42:18 – wyłączono pozostałe silniki. W ciągu następnych minut personel ratunkowy, wraz z ekipą straży pożarnej, na próżno próbował otworzyć wejścia maszyny. Gdy pięć minut po godzinie dziesiątej wieczorem wreszcie udało się wyłamać drzwi 2R, okazało się, że nikt nie przeżył.

Przyczyny katastrofy

Bezpośrednia przyczyna powstania katastrofy (powstania pożaru) pozostaje niewyjaśniona. Wiadomo natomiast, jakie pośrednie czynniki do niej doprowadziły: akcja ratunkowa rozwijała się bardzo źle, opieszałość załogi doprowadziła do zbyt późnego wyłączenia silników, co znacznie spowolniło ewakuację; ekipy ratunkowe gubiły się w odnajdywaniu wyjść awaryjnych Lockheeda. Dodatkowo elementy luku bagażowego C-3, w którym powstał pożar, był wyłożony łatwopalnym materiałem, co przyspieszyło rozprzestrzenianie się pożaru[1].

Analiza zapisu Rejestratora Rozmów w Kokpicie (CVR) ujawniła całkowity brak koordynacji załogi samolotu podczas ewakuacji. Kapitan zamiast zaraz po przyziemieniu natychmiast użyć pełnej mocy hamującej, hamował jedynie łagodnie, w wyniku czego kołował po pasie jeszcze przez 2,5 minuty, a silniki wyłączył dopiero po kolejnych 3,5 minutach. Pierwszy oficer wykazał się w sytuacji kryzysowej zupełnym brakiem doświadczenia. Mechanik pokładowy przez cały czas powrotu na lotnisko bezskutecznie szukał zaleceń odnoszących się do podobnych sytuacji w podręczniku.[2].

Narodowości ofiar katastrofy

KrajLiczba ofiar
 Arabia Saudyjska169
 Pakistan85
 Iran32
 Filipiny6
 Korea Południowa4
 Wielka Brytania4
 Stany Zjednoczone3
 Tajlandia2
 Finlandia1
 Holandia1
 Japonia1
 Irlandia1
Razem:301

Zobacz też

Przypisy

  1. Katastrofa której można było zapobiec. SV163, 19 sierpnia 1980 (pol.). lotniska.info, 2012-01-21. [dostęp 2017-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-05)].
  2. The Tragedy of Saudia flight 163 (ang.). medium.com, 2019-08-03. [dostęp 2020-05-18].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Saudia 163 close-up.jpg
A close-up of the damage inflicted by the fire on Saudia Flight 163.