Katastrofa samolotu Ił-14P w Moskwie
Maszyna Ił-14 | |
Państwo | |
---|---|
Miejsce | |
Data | |
Godzina | 23:10 czasu lokalnego |
Rodzaj | Zderzenie samolotu z ziemią |
Przyczyna | Błędne procedury |
Ofiary | 9 osób |
Ranni | 4 osoby |
Ocaleni | 4 osoby |
Statek powietrzny | |
Typ | |
Użytkownik | PLL LOT |
Start | |
Cel lotu | |
Numer lotu | LO 232 |
Pasażerowie | 8 osób |
Załoga | 5 osób |
Katastrofa lotu PLL LOT 232 – miała miejsce 14 czerwca 1957 o godzinie 23:10 na podmoskiewskim lotnisku Wnukowo. Śmierć poniosło w niej 9 osób.
Przebieg lotu
Samolot Ił-14P o znakach rozpoznawczych SP-LNF[1][2] wyruszył z warszawskiego lotniska Okęcie, zabierając na pokład 5 członków załogi, 8 pasażerów oraz 819 kg ładunku. Wobec złej pogody (burza i ulewny deszcz[3]) radzieccy kontrolerzy lotów nakazali obniżenie pułapu, w efekcie czego samolot minął podmoskiewskie Klimentiewo na wysokości 400 m. Chwilę potem kontrolerzy nakazali powtórne zniżenie do pułapu 300 m. Krótko potem o godzinie 23:07 maszyna zniknęła z radarów. Samolot zszedł poniżej bezpiecznej wysokości i zderzył się z ziemią. Maszyna upadła w miejscu na skraju lasu, około 400 m od szosy[3].
Zginęło 9 osób (5 pasażerów i 4 członków załogi), zaś ocalały 4 osoby[3]. Ofiarami śmiertelnymi byli: Purewijn Baatar (minister handlu Mongolskiej Republiki Ludowej), inny obywatel Mongolii, dwoje obywateli Stanów Zjednoczonych (małżeństwo Becker) oraz obywatele polscy: Turek i członkowie załogi kpt. Władysław Snacki (I pilot), Mieczysław Pląder (II pilot), Michał Łukasiewicz (radiotelegrafista), Marian Siemieniak (mechanik)[3][4]. Ocalonymi byli obywatele USA (matka i 12-letnia córka o nazwisku Tremper oraz osoba o nazwisku Chiverton) oraz stewardesa Ewa Fedorowska[3]. Ocalone osoby przebywały w tylnej części kadłuba maszyny, stosunkowo nieznacznie zniszczonej[3].
Za przyczynę katastrofy uznano zejście maszyny na zbyt małą wysokość wynikłe z zastosowania innych niż przyjęte dla lotniska Wnukowo procedur[2].
Przypisy
- ↑ ✈ russianplanes.net ✈ наша авиация, russianplanes.net [dostęp 2020-06-14] .
- ↑ a b ASN Aircraft accident Ilyushin 14P SP-LNF Moskva-Vnukovo Airport (VKO), aviation-safety.net [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ a b c d e f 9 osób zginęło w katastrofie polskiego samolotu. „Echo Krakowa”. Nr 141, s. 2, 17 czerwca 1957.
- ↑ Janusz Wróbel: Przed Smoleńskiem było Wnukowo. superkalejdoskop.com. [dostęp 2019-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-13)].
Media użyte na tej stronie
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Ił-14