Kateřina Siniaková

Kateřina Siniaková

Państwo	Czechy
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1996 Hradec Králové
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Jewgienija Maniokowa
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	31 (22 października 2018)
Australian Open	2R (2015, 2018)
Roland Garros	4R (2019)
Wimbledon	3R (2016, 2018, 2021)
US Open	3R (2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	20 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (22 października 2018)
Australian Open	W (2022)
Roland Garros	W (2018, 2021)
Wimbledon	W (2018, 2022)
US Open	W (2022)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 2020 tenis ziemny (gra podwójna) Olimpijski festiwal młodzieży Europy złoto Trabzon 2011 gra podwójna brąz Trabzon 2011 gra pojedyncza

Kateřina Siniaková (ur. 10 maja 1996 w Hradcu Králové) – czeska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2018 i 2021, Wimbledonu 2018 i 2022, Australian Open 2022 oraz US Open 2022 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich French Open, Wimbledonu i US Open w grze podwójnej oraz finalistka Australian Open w grze pojedynczej z 2013 roku, finalistka US Open 2017 i Australian Open 2021 w grze podwójnej kobiet, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze podwójnej, medalistka olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy^[1][2]. Liderka deblowego rankingu tenisistek.

Kariera tenisowa

W czerwcu 2012 roku wygrała swój pierwszy turniej rangi ITF w grze podwójnej. Podczas juniorskiego US Open 2012 dotarła do trzeciej rundy, w której przegrała z Anett Kontaveit. Trzy tygodnie później po raz drugi wystąpiła w seniorskich rozgrywkach singlowych, podczas turnieju o puli na gród 10 000 $ w Pradze. Jako zawodniczka z dziką kartą, dotarła do ćwierćfinału, gdzie uległa 2:6, 4:6 Magdzie Linette. W październiku triumfowała w dużym turnieju juniorskim w Osace. Na koniec roku doszła do finału Orange Bowl, w którym uległa Anie Konjuh 3:6, 2:6.

W styczniu 2013 roku dotarła do finału juniorskiego Australian Open 2013. W finale ponownie przegrała z Aną Konjuh – tym razem mecz zakończył się wynikiem 3:6, 4:6. Na początku marca odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w karierze – podczas imprezy o puli nagród 10 000 $ we Frauenfeld pokonała w finale Kathinkę von Deichmann z Liechtensteinu 6:3, 4:6, 6:4. Tydzień później otrzymała dziką kartę do kwalifikacji turnieju w Miami. Po pokonaniu Mandy Minelli i Alexy Glatch, po raz pierwszy pojawiła się w głównej drabince turnieju WTA. W meczu pierwszej rundy uległa Garbiñe Muguruzie 2:6, 6:3, 4:6. W kolejnym tygodniu dotarła do półfinału turnieju o puli nagród 50 000 $ w Osprey, pokonując po drodze trzy zawodniczki z pierwszej dwusetki rankingu – Alexandrę Cadanțu, Irinę Falconi i Martę Sirotkinę. W meczu 1/2 finału uległa Marianie Duque Mariño 3:6, 1:6. W czerwcu 2013 zwyciężyła w juniorskich zawodach deblowych podczas French Open. W meczu mistrzowskim razem z Barborą Krejčíkovą pokonały 7:5, 6:2 Doménicę González i Beatriz Haddad Maię. Miesiąc później Czeszki triumfowały także na Wimbledonie, wygrywając w finale 6:3, 6:1 z Anheliną Kalininą i Iryną Szymanowicz. Reprezentantki Czech zwyciężyły także podczas US Open. W finale pokonały Belindę Bencic i Sarę Sorribes Tormo wynikiem 6:3, 6:4.

Pierwszy finał zawodów gry podwójnej cyklu WTA Tour osiągnęła w 2014 roku w Stanford, gdzie występowała w parze z Paulą Kanią. Debel przegrał w nim 2:6, 6:4, 5–10 z Garbiñe Muguruzą i Carlą Suárez Navarro. Po raz pierwszy turniejowe zwycięstwo odniosła w Taszkencie razem z Aleksandrą Krunić, pokonawszy parę Margarita Gasparian–Aleksandra Panowa 6:2, 6:1. Pod koniec sezonu wspólnie z Renatą Voráčovą triumfowały w zawodach rangi WTA 125K series w Limoges, gdzie pokonały w meczu mistrzowskim Tímeę Babos oraz Kristinę Mladenovic 2:6, 6:2, 10–5.

W sezonie 2015 Siniaková razem z Belindą Bencic wygrały rozgrywki w Pradze, pokonując w ostatnim meczu Katerynę Bondarenko i Evę Hrdinovą wynikiem 6:2, 6:2. W tym samym roku razem z Wierą Duszewiną osiągnęła finał zawodów w Taszkencie.

W 2017 roku razem z Lucie Hradecką osiągnęła pięć finałów deblowych – w Tajpej, Indian Wells, Charleston, Pradze i podczas wielkoszlemowego US Open, gdzie Czeszki uległy Chan Yung-jan i Martinie Hingis 3:6, 2:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 7 (3–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	24 lipca 2016	Båstad	Ceglana	Laura Siegemund	5:7, 1:6
Finalistka	2.	18 września 2016	Tokio	Twarda	Christina McHale	6:3, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	7 stycznia 2017	Shenzhen	Twarda	Alison Riske	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	2.	30 lipca 2017	Båstad	Ceglana	Caroline Wozniacki	6:3, 6:4
Finalistka	3.	6 stycznia 2018	Shenzhen	Twarda	Simona Halep	1:6, 6:2, 0:6
Finalistka	4.	26 czerwca 2021	Bad Homburg vor der Höhe	Trawiasta	Angelique Kerber	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	18 września 2022	Portorož	Twarda	Jelena Rybakina	6:7(4), 7:6(5), 6:4

Gra podwójna 34 (20–14)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	4 sierpnia 2014	Stanford	Twarda	Paula Kania	Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro	2:6, 6:4, 5–10
Zwyciężczyni	1.	13 września 2014	Taszkent	Twarda	Aleksandra Krunić	Margarita Gasparian Aleksandra Panowa	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	2.	1 maja 2015	Praga	Ceglana	Belinda Bencic	Kateryna Bondarenko Eva Hrdinová	6:2, 6:2
Finalistka	2.	3 października 2015	Taszkent	Twarda	Wiera Duszewina	Margarita Gasparian Aleksandra Panowa	1:6, 6:3, 3–10
Finalistka	3.	5 lutego 2017	Tajpej	Twarda (hala)	Lucie Hradecká	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	4:6, 2:6
Finalistka	4.	18 marca 2017	Indian Wells	Twarda	Lucie Hradecká	Chan Yung-jan Martina Hingis	6:7(4), 2:6
Finalistka	5.	9 kwietnia 2017	Charleston	Ceglana	Lucie Hradecká	Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová	1:6, 6:4, 7–10
Finalistka	6.	5 maja 2017	Praga	Ceglana	Lucie Hradecká	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	4:6, 6:7(3)
Finalistka	7.	10 września 2017	US Open	Twarda	Lucie Hradecká	Chan Yung-jan Martina Hingis	3:6, 2:6
Finalistka	8.	6 stycznia 2018	Shenzhen	Twarda	Barbora Krejčíková	Irina-Camelia Begu Simona Halep	6:1, 1:6, 8–10
Finalistka	9.	1 kwietnia 2018	Miami	Twarda	Barbora Krejčíková	Ashleigh Barty Coco Vandeweghe	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	3.	10 czerwca 2018	French Open	Ceglana	Barbora Krejčíková	Eri Hozumi Makoto Ninomiya	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	4.	14 lipca 2018	Wimbledon	Trawiasta	Barbora Krejčíková	Nicole Melichar Květa Peschke	6:4, 4:6, 6:0
Finalistka	10.	28 października 2018	Singapur	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	Tímea Babos Kristina Mladenovic	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	5.	11 stycznia 2019	Sydney	Twarda	Aleksandra Krunić	Eri Hozumi Alicja Rosolska	6:1, 7:6(3)
Finalistka	11.	16 marca 2019	Indian Wells	Twarda	Barbora Krejčíková	Elise Mertens Aryna Sabalenka	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	6.	11 sierpnia 2019	Toronto	Twarda	Barbora Krejčíková	Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs	7:5, 6:0
Zwyciężczyni	7.	13 października 2019	Linz	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	Barbara Haas Xenia Knoll	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	8.	11 stycznia 2020	Shenzhen	Twarda	Barbora Krejčíková	Duan Yingying Zheng Saisai	6:2, 3:6, 10–4
Finalistka	12.	15 listopada 2020	Linz	Twarda (hala)	Lucie Hradecká	Arantxa Rus Tamara Zidanšek	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	9.	7 lutego 2021	Melbourne	Twarda	Barbora Krejčíková	Chan Hao-ching Latisha Chan	6:3, 7:6(4)
Finalistka	13.	19 lutego 2021	Australian Open	Twarda	Barbora Krejčíková	Elise Mertens Aryna Sabalenka	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	10.	8 maja 2021	Madryt	Ceglana	Barbora Krejčíková	Gabriela Dabrowski Demi Schuurs	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	11.	13 czerwca 2021	French Open	Ceglana	Barbora Krejčíková	Bethanie Mattek-Sands Iga Świątek	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	12.	1 sierpnia 2021	Tokio	Twarda	Barbora Krejčíková	Belinda Bencic Viktorija Golubic	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	13.	23 października 2021	Moskwa	Twarda	Jeļena Ostapenko	Nadija Kiczenok Raluca Olaru	6:2, 4:6, 10–8
Zwyciężczyni	14.	17 listopada 2021	Guadalajara	Twarda	Barbora Krejčíková	Hsieh Su-wei Elise Mertens	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	15.	9 stycznia 2022	Melbourne	Twarda	Bernarda Pera	Tereza Martincová Majar Szarif	6:2, 6:7(7), 10–5
Zwyciężczyni	16.	30 stycznia 2022	Australian Open	Twarda	Barbora Krejčíková	Anna Danilina Beatriz Haddad Maia	6:7(3), 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	17.	19 czerwca 2022	Berlin	Trawiasta	Storm Sanders	Alizé Cornet Jil Teichmann	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	18.	10 lipca 2022	Wimbledon	Trawiasta	Barbora Krejčíková	Elise Mertens Zhang Shuai	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	19.	11 września 2022	US Open	Twarda	Barbora Krejčíková	Catherine McNally Taylor Townsend	3:6, 7:5, 6:1
Zwyciężczyni	20.	9 października 2022	Monastyr	Twarda	Kristina Mladenovic	Miyu Katō Angela Kulikov	6:2, 6:0
Finalistka	14.	7 listopada 2022	Fort Worth	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens	2:6, 6:4, 9–11

Finały turniejów WTA 125K series

Gra podwójna 1 (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	9 listopada 2014	Limoges	Twarda (hala)	Renata Voráčová	Tímea Babos Kristina Mladenovic	2:6, 6:2, 10–5

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2017	wycofanie	Lucie Hradecká	nie wystąpiły z powodu kontuzji Hradeckiej
2018	Finał	Barbora Krejčíková	Tímea Babos Kristina Mladenovic	4:6, 5:7
2019	Faza grupowa	Barbora Krejčíková	Gabriela Dabrowski Xu Yifan Hsieh Su-wei Barbora Strýcová Samantha Stosur Zhang Shuai	6:4, 6:2 2:6, 6:1, 5–10 3:6, 6:7(7)
2021	Zwycięstwo	Barbora Krejčíková	Hsieh Su-wei Elise Mertens	6:3, 6:4
2022	Finał	Barbora Krejčíková	Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens	2:6, 6:4, 9–11

Historia występów w turniejach WTA

W grze pojedynczej

Turniej	Kategoria do 2020	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals		A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	0 / 0	0 – 0
Turnieje WTA 1000
Dubaj	Premier 5/Premier	P			1R	P	1R	P	2R	P	1R	500	0 / 4	1 – 4
Doha	Premier 5/Premier	A	A	A	P	LQ	P	1R	P	1R	500	1R	0 / 3	0 – 3
Indian Wells	Premier Mandatory	A	A	A	2R	1R	3R	2R	1R	NH	2R	2R	0 / 7	6 – 7
Miami	Premier Mandatory	A	1R	A	1R	LQ	1R	1R	2R	NH	1R	3R	0 / 7	3 – 7
Madryt	Premier Mandatory	A	A	A	A	1R	2R	1R	1R	NH	LQ	2R	0 / 5	2 – 5
Rzym	Premier 5	A	A	A	1R	A	2R	LQ	2R	2R	A	A	0 / 4	3 – 4
Montreal/Toronto	Premier 5	A	A	A	A	A	2R	1R	2R	NH	3R	A	0 / 4	4 – 4
Cincinnati	Premier 5	A	A	A	A	A	1R	1R	1R	1R	A	LQ	0 / 4	0 – 4
Tokio/ Wuhan[a]	Premier 5	A	A	A	A	2R	2R	QF	1R	Nie rozegrano			0 / 4	5 – 4
Pekin	Premier Mandatory	A	A	A	A	1R	1R	QF	3R	Nie rozegrano			0 / 4	5 – 4
Guadalajara	–	Nie rozegrano										2R	0 / 1	1 – 1
													0 / 47	30 – 47

W grze podwójnej

Turniej	Kategoria do 2020	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals		A	A	A	A	A	A	F	RR	NH	W	F	1 / 4	12 – 4
Turnieje WTA 1000
Dubaj	Premier 5/Premier	P			2R	P	1R	P	QF	P	QF	500	0 / 4	3 – 4
Doha	Premier 5/Premier	A	A	A	P	1R	P	SF	P	SF	500	QF	0 / 4	6 – 4
Indian Wells	Premier Mandatory	A	A	A	A	1R	F	2R	F	NH	QF	1R	0 / 6	11 – 6
Miami	Premier Mandatory	A	A	A	1R	1R	1R	F	1R	NH	2R	A	0 / 6	5 – 6
Madryt	Premier Mandatory	A	A	A	A	2R	QF	2R	QF	NH	W	2R	1 / 6	10 – 5
Rzym	Premier 5	A	A	A	A	A	QF	1R	SF	QF	QF	A	0 / 5	7 – 5
Montreal/Toronto	Premier 5	A	A	A	A	A	1R	2R	W	NH	A	A	1 / 3	3 – 2
Cincinnati	Premier 5	A	A	A	A	A	1R	QF	QF	1R	SF	2R	0 / 6	4 – 6
Tokio/ Wuhan[a]	Premier 5	A	A	A	A	QF	2R	1R	1R	Nie rozegrano			0 / 4	3 – 4
Pekin	Premier Mandatory	A	A	A	A	2R	QF	2R	2R	Nie rozegrano			0 / 4	5 – 4
Guadalajara	–	Nie rozegrano										SF	0 / 1	2 – 1
													2 / 49	59 – 47

Wygrane turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	10/03/2013	Frauenfeld	ITF	10 000	Dywanowa (hala)	Kathinka von Deichmann	6:3, 4:6, 6:4
2.	18/08/2013	Westende	ITF	25 000	Twarda	Kateřina Vaňková	6:1, 6:3
3.	06/10/2013	Budapeszt	ITF	25 000	Ceglana	Alberta Brianti	3:6, 6:2, 6:1
4.	17/11/2013	Zawada	ITF	25 000	Dywanowa (hala)	Nina Zander	6:1, 6:3
5.	01/06/2014	Maribor	ITF	25 000	Ceglana	Yvonne Neuwirth	6:1, 7:5
6.	02/11/2014	Nantes	ITF	50 000	Twarda (hala)	Uns Dżabir	7:5, 6:2
7.	15/05/2016	Trnawa	ITF	100 000	Ceglana	Anastasija Sevastova	7:6(4), 5:7, 6:0
8.	07/08/2022	Kozerki	ITF	100 000	Twarda	Magda Linette	6:4, 6:1

Gra podwójna

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	11/06/2012	Jablonec nad Nysą	ITF	10 000	Ceglana	Wiktorija Kan	Martina Borecká Petra Krejsová	6:4, 6:3
2.	23/06/2013	Lenzerheide	ITF	25 000	Ceglana	Belinda Bencic	Wieronika Kudiermietowa Diāna Marcinkēviča	6:0, 6:2
3.	11/08/2013	Hechingen	ITF	25 000	Ceglana	Barbora Krejčíková	Laura Ioana Andrei Laura Thorpe	6:1, 6:4
4.	01/06/2014	Maribor	ITF	25 000	ceglana	Barbora Krejčíková	Cindy Burger Daniela Seguel	6:0, 6:1

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Czechy
I runda	Barbora Krejčíková [1]	Chińskie Tajpej: Hsieh Yu-chieh / Hsu Chieh-yu	6:2, 6:1
II runda		Hiszpania: Paula Badosa / Sara Sorribes Tormo	6:2, 5:7, 10–5
Ćwierćfinał		Australia: Ashleigh Barty / Storm Sanders [6]	3:6, 6:4, 10–7
Półfinał		Rosyjski Komitet Olimpijski: Wieronika Kudiermietowa / Jelena Wiesnina	6:3, 3:6, 10–6
O złoty medal		Szwajcaria: Belinda Bencic / Viktorija Golubic	7:5, 6:1

Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2013	Australian Open	Twarda	Ana Konjuh	3:6, 4:6

Gra podwójna (3)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2013	French Open	Ceglana	Barbora Krejčíková	Doménica González Beatriz Haddad Maia	7:5, 6:2
Zwyciężczyni	2013	Wimbledon	Trawiasta	Barbora Krejčíková	Anhelina Kalinina Iryna Szymanowicz	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	2013	US Open	Twarda	Barbora Krejčíková	Belinda Bencic Sara Sorribes Tormo	6:3, 6:4

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-11-07]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-11-07]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-11-07]  (ang.).