Katedra św. Mikołaja we Fryburgu

W najniższej strefie, w detalach okien apostolskich, w niesamowity sposób ukazane jest umieranie męczenników. Mauritius - szyja przecięta mieczem, czerwona krew zalewa mu klatkę piersiową; Sebastian - przeszyty strzałami, co również powoduje, że krew leje mu się strumieniami po sterczącej klatce piersiowej. Każdemu z dwóch umierających mężczyzn towarzyszy kobieca postać lamentująca. Podprogowy erotyzm tych obrazów jest niewątpliwy, co wywołało kontrowersje w społeczeństwie po zainstalowaniu okien.

Detal pokazuje środkową strefę prawego podwójnego okna. W lewym panelu okna przedstawiona jest św. Katarzyna. W rękach trzyma gałązkę palmową. To czyni z niej męczennicę. Koło jest typowym atrybutem św. Katarzyny od połowy XIII wieku.

W tym witrażu Józef Mehoffer przedstawia Adorację Magów pod sklepieniem gwiaździstego nieba. Trzej królowie padają na kolana przed Matką Bożą i Dzieciątkiem Jezus. Nad nimi świeci Gwiazda Betlejemska, a anioł z szeroko rozpostartymi skrzydłami trzyma sztandar. Na nim widnieje napis: "Gloria in excelsis Deo".

Charakterystyczne dla tego obrazu są elementy sztuki ludowej. Jest bogata w kontrasty stylistyczne i formalne. Przypomina to ludowe szopki i tradycyjne przedstawienia bożonarodzeniowe, jakie miały miejsce w Polsce.

Detal pokazuje środkową strefę prawego podwójnego okna. Fragment prawej kwatery okna przedstawia św. Barbarę. Ojciec grozi jej zaciśniętą pięścią, jeśli nie wyrzeknie się wiary chrześcijańskiej. Za nią wznosi się wieża. Jest to znany znak rozpoznawczy św. Barbary. Wieża, którą Mehoffer tu przedstawia, jest także nawiązaniem do jego ojczyzny. Modelem była wieża stolarzy w Krakowie.

Detal pokazuje najniższą strefę prawego podwójnego okna. Umieranie męczennic Katarzyny i Barbary jest przedstawione w sposób niewiarygodny. Obie święte, namalowane w całkowitej nagości na białym szkle, ukazane są w momencie śmierci: Katarzyna z odsłoniętym łonem spada z koła, a Barbara leży bokiem na ziemi z podciągniętymi nogami. Każdej z postaci świętych towarzyszy kobieca postać lamentująca.

Okno jest w całości w stylu Jungenstil. Styl ten czerpie inspirację z form świata roślinnego i zwierzęcego. Postacie są często stylizowane na język formalny składający się z falistych linii. Świat kwiatów jest dominujący. W kolorze złotym, rozciąga się pomiędzy środkową a dolną częścią okna. Do tego dochodzą fantazyjne, kolorowe kwiaty, które przypominają motyle lub których płatki wyglądają jak usta. Oprócz kształtów kwiatów, symboliczne są również kolory. Kwiatowy dywan, na którym leżą ciała męczenników, oznacza błogosławione nasiona chrześcijaństwa. Czerwień i fiolet wyrażają śmierć i żałobę. Mehoffer wykorzystał w tej pracy całą paletę barw, zestawiając najmocniejsze kolory z najdelikatniejszymi tonami. Mimo tych napięć zachowana jest jedność całości.

Szczegół obrazu przedstawia personifikacje zła pokonane przez George'a i Michaela. Z lewej strony księżniczka w fantastycznym nakryciu głowy, wołająca o pomoc z podniesionymi rękami, a przed nią smok zaciekle gryzący w lancę. W prawej części obrazu przedstawiony jest pokonany Lucyfer, który upada, a jego włócznia jest złamana na trzy kawałki. Obok niego czarny ogar piekielny szczerzy zęby.

Strefa figuralna przedstawia po lewej stronie apostoła Piotra, który skrycie chowa twarz w dłoniach. Stojący obok niego kogut przypomina nam o zdradzie Chrystusa przez Piotra. Po prawej stronie Jan, z uniesioną prawą ręką, wskazuje w niebo na wizję z Apokalipsy