Katharina Fröhlich

Katharina Fröhlich Kathi, Kathy, Katty
Obraz autorstwa Moritza Michaela Daffingera, 1823
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1800 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	3 marca 1879 Wiedeń
Narodowość	austriacka
Język	niemiecki

Katharina Fröhlich (ur. 10 czerwca 1800 w Wiedniu, zm. 3 marca 1879 w Wiedniu) – austriacka piosenkarka, filantropka i mecenas artystów i pisarzy, narzeczona pisarza Franza Grillparzera, założycielka fundacji Schwestern-Fröhlich-Stiftung^[1].

Życiorys

Katharina Fröhlich urodziła się w Wiedniu w 1800 roku jako trzecia z czterech córek Matthiasa Fröhlicha (1756-1843) i Barbary Mayr (1764-1841)^[2]:

• Anna (1793-1880)
• Barbara (1797-1879)
• Josephine (1803-1878)

Podobnie jak jej siostry była wyjątkowo uzdolniona muzycznie. Już w 1815 roku znalazła się na liście członków Wiedeńskiego Towarzystwa Muzycznego (Gesellschaft der Musikfreunde), gdzie razem z Anną i Barbarą śpiewała w 1819 roku wystąpiły podczas koncertu jako trio w utworze Domenico Cimarosy. Najmłodsza, Josephine została cenioną śpiewaczką operową. Katharina towarzyszyła jej kilka razy podczas tras koncertowych, m.in. w 1826 roku w Pradze i w 1831 roku w Mediolanie. W 1821 roku zaręczyła się z Franzem Grillparzerem. W 1849 roku Grillparzer wynajął mieszkanie wraz z Kathariną Fröhlich i jej siostrami Anną, Josephine i Barbarą w Wiedniu przy Spiegelgasse 21, gdzie mieszkali razem do śmierci pisarza w 1872 roku. Pisarz zapisał siostrom cały swój majątek^[3].

Katharina była bohaterką wielu utworów Franza, m.in. w dramacie König Ottokars Glück und Ende uwiecznił jej imię^[4]. Katharina miała również talent aktorski, który rozpoznała u niej Sophie Schröder, ale Grillparzer był przeciwny karierze aktorskiej swojej narzeczonej. Z powodu nieporozumień i sporów, Franz wielokrotnie chciał odejść. Prawdopodobnie rozwiązał swoją obietnicę małżeństwa, ze względu na to aby choroba psychiczna w jego rodzinie nie mogła przejść dalej. Ponadto jego sytuacja finansowa przez długi czas była niewystarczająca, aby utrzymać rodzinę^[2].

Siostry Fröhlich przekazały dziedzictwo Grillparzera miastu Wiedeń i ufundowały nagrodę Franz Grillparzer Preis, za najlepsze dzieła dramatyczne, która aż do 1971 roku była przyznawana co trzy lata. Tuż przed śmiercią założyła fundację Schwestern-Fröhlich-Stiftung w celu promowania artystów i naukowców. Fundacja wspierała m.in. pisarkę Marie Eugenie Delle Grazie (1864–1931) i powieściopisarza Jacoba Davida Juliusa (1859–1906)^[1].

Katharina Fröhlich zmarła w 1879 roku i została pochowana na cmentarzu Hietzinger Friedhof w Wiedniu. Na przełomie 1928 i 1929 wybudowano kompleks mieszkalny w wiedeńskim Malfattigasse, składający się z 149 mieszkań, który nazwano Fröhlichhof na cześć Kathariny. Majątek sióstr Fröhlich i oryginalny wygląd pokoju Grillparzera znajdują się w Wien Museum^[1].

Przypisy