Kawo Greko

Etniko Dasiko Parko Kawo Greko

Kawo Greko
Państwo	Cypr
Data utworzenia	18 lutego 1993[1]
Powierzchnia	3.85 km²
Położenie na mapie Cypru Etniko Dasiko Parko Kawo Greko
35°00′N 34°01′E/35,000000 34,016667

Kawo Greko (gr. Κάβο Γκρέκο, ang. Cape Greco) – przylądek będący najdalej na południowy wschód wysuniętą częścią Cypru. Znajduje się na wschód od miejscowości Ajia Napa, stanowiącej ważny ośrodek turystyczny. Od 18 lutego 1993 wraz z całym skalistym półwyspem podlega ochronie jako Etniko Dasiko Parko Kawo Greko (gr. Εθνικό Δασικό Πάρκο Κάβο Γκρέκο; na powierzchni 384,9 ha)^[1] (II kategoria w klasyfikacji IUCN^[2]). Stanowi także obszar Natura 2000 oznaczony kodem CY3000005^[3].

Celami ochrony obszaru jest zachowanie krajobrazu, środowiska naturalnego i bioróżnorodności oraz promocja rekreacji i turystyki. Znajduje się tutaj 16 km oznakowanych szlaków turystycznych, szlak do jazdy konnej i rowerowy, liczne punkty widokowe, z których podziwiać można krajobraz półwyspu, efektowne plaże i skalne urwiska z jaskiniami na brzegu morza^[1]. Klify w skałach wapiennych osiągają ok. 10 m wysokości. Nad jedną z jaskiń zbudowano niewielką cerkiew pod wezwaniem Aji Anarjiri (gr. Άγιοι Ανάργυροι)^[4].

Półwysep pokrywają głównie zimozielone i sklerofityczne zarośla – makia, tutaj zdominowane przez jałowca fenickiego Juniperus phoenicea. W sumie występuje tu ok. 400 gatunków roślin, w tym 14 endemitów wyspy i 14 gatunków zagrożonych^[1]. W wodach morskich otaczających półwysep ochronie jako siedlisko przyrodnicze w obszarze Natura 2000 podlegają podmorskie łąki z Posidonia oceanica. W lukach zarośli jałowcowych (także stanowiących siedlisko o kodzie 5212) występują unikatowe zbiorniki wiosenne (siedlisko przyrodnicze o kodzie 3170*, ang. Mediterranean vernal pools). To specyficzne, drobne i płytkie zagłębienia wypełniające się wodą (do 20 cm głębokości) w okresie zimy i wiosną, przechodzące latem w fazę lądową. Wykształcają się zwykle na skałach wapiennych i zasiedlane są przez takie typowe dla nich gatunki roślin jak: Ophioglossum lusitanicum, Crassula alata, Crassula vaillantii, namulnik brzegowy Limosella aquatica, krwawnica wąskolistna Lythrum hyssopifolia i Telmissa microcarpa. W obszarze ochronie i restauracji podlega także roślinność półpustynna ze świetlistymi zaroślami Zizyphus lotus (siedlisko przyrodnicze o kodzie 5220)^[3].

W obszarze tym występują spośród ssaków: lis rudy Vulpes vulpes, zając szarak Lepus europaeus i stepojeż uszaty Hemiechinus auritus dorotheae. Stwierdzono tu różne gatunki węży i jaszczurek oraz liczne motyle. Spośród 80 gatunków ornitofauny większość tu obserwowanych stanowią ptaki migrujące^[1].

W wodach otaczających skalny cypel występować ma kryptyda, czasem utożsamiana ze Skyllą^[4].

• 

  Zachód słońca

• 

  (c) Dmitry Panov, CC BY 3.0

  Most skalny

• 

  Przejrzyste, błękitne wody przy cyplu

Przypisy