Kazarka reuniońska

Kazarka reuniońska
Alopochen kervazoi
(Cowles, 1994)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

kaczki

Plemię

Tadornini

Rodzaj

Alopochen

Gatunek

kazarka reuniońska

Synonimy
  • Mascarenachen kervazoi Cowles, 1994
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
Status iucn3.1 EX pl.svg

Kazarka reuniońska[2] (Alopochen kervazoi) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Występował na wyspie Reunion, wymarł przed rokiem 1700.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Graham C. Cowles w 1994. Holotypem były szczątki subfosylne odkryte w 1974 przez Bertranda Kervazo około 1,5 km na południowy zachód od Saint-Paul na Reunionie. Kazarka reuniońska otrzymała nazwę Mascarenachen kervazoi[3]. Obecnie (2019) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza ją w rodzaju Alopochen, wraz z kazarką egipską (A. aegyptiaca) i wymarłą kazarką maurytyjską (A. mauritiana)[4]. Pierwsze historyczne stwierdzenie pochodzi z 1619, stanowi jednak lakoniczną wzmiankę o obfitości gęsi na wyspie[3]. Szczątki subfosylne są przechowywane w zbiorach w Saint-Denis, stolicy Reunionu[5].

Morfologia

Wymiary ciała oraz skrzydeł były podobne do tych u magelanek skalnych (Chloephaga hybrida[3]: długość ciała 55–65 cm, masa ciała 2,00–2,58 kg[6]). Dubois opisał kazarkę reuniońską jako nieco mniejszą od europejskich gęsi o identycznym upierzeniu, ale z czerwonym dziobem i nogami[5].

Status

IUCN uznaje kazarkę reuniońską za gatunek wymarły (EX, Extinct)[7]. Bontekoe w 1619 odnotował na wyspie dużą liczebność nieokreślonych gęsi. Dubois w latach 1671–72 najdokładniej z ówczesnych autorów opisał wciąż żyjące na Reunionie gęsi. Wcześniej, w 1667, Martin zaobserwował intensywną trzebież i spadek liczebności gęsi na stawie Étang de Saint-Paul[3] (obecnie jest to rezerwat przyrody rangi państwowej). Współcześnie na Reunionie nie występują dzikie gęsi[3]. Kazarki reuniońskie musiały wymrzeć przed 1700[8]. Prawdopodobnie główną przyczyną wymarcia był nadmierny odłów, ponadto wprowadzone drapieżniki zjadały jaja i pisklęta[5].

Przypisy

  1. Alopochen kervazoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  2. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tadornini Reichenbach, 1849-50 (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-26].
  3. a b c d e Cowles, Graham S.. A new genus, three new species and two new records of extinct Holocene birds from Réunion Island, Indian Ocean. „Geobios”. 27 (1), s. 87–93, 1994. DOI: 10.1016/S0016-6995(06)80215-9. 
  4. Frank Gill & David Donsker: Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List (v9.1), 20 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-25].
  5. a b c Julian P. Hume: Extinct Birds. Bloomsbury Publishing, 2017, s. 50. ISBN 978-1-4729-3745-2.
  6. Carboneras, C. & Kirwan, G.M.: Kelp Goose (Chloephaga hybrida). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-01-25].
  7. Reunion Shelduck Alopochen kervazoi. BirdLife International. [dostęp 2019-01-25].
  8. H. Glyn Young, Simon J. Tonge, Julian P. Hume. Review of Holocene wildfowl extinctions. „Waterfowl”. 47. s. 173. 

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 EX pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5