Kazimiera Klimczak

Kazimiera Klimczak
Data i miejsce urodzenia16 kwietnia 1934
Łukowo
Data i miejsce śmierci3 października 2018
Stamford
Narodowośćpolska
Tytułydelegatka na Miss Europe 1954

Kazimiera Sperling z domu Klimczak (ur. 16 kwietnia 1934 w Łukowie[1][2], zm. 3 października 2018 w Stamford[3]) – maklerka giełdowa, reprezentantka Polski na konkursie Miss Europe w 1954 r.

Życiorys

Po wybuchu II wojny światowej rodzina Kazimiery Klimczak została zesłana na Syberię, a następnie szlakiem Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych Władysława Andersa dotarła do Iranu. Stamtąd Kazimiera z siostrą Danutą i matką Eugenią przedostały się do Francji. W 1954 została wybrana przez francuską Polonię jako reprezentantka Polski na odbywających się w Vichy wyborach Miss Europe. Na konkursie otrzymała wyróżnienie. Niedługo potem wyjechała z rodziną do Stanów Zjednoczonych[4].

W 1979 rozpoczęła działalność na amerykańskiej giełdzie towarowej. Jako pierwsza kobieta udziałowiec w historii firmy wykupiła uczestnictwo w Coffee, Sugar and Cocoa Exchange, a następnie w giełdzie złota, srebra i miedzi Comex i giełdzie paliwowej Nymex. W latach 1992–1993 pełniła funkcję wiceprezesa Giełdy Poznańskiej, a następnie założyła własną firmę konsultingową KKS Consulting[5]. W marcu 1996 została prezesem Fundacji Rozwoju Infrastruktury Rynku Rolnego, zajmującej się wspieraniem rozwoju giełd towarowych i promowania rynków transakcji terminowych w Polsce[6].

Przypisy

  1. United States Public Records, 1970-2009. Family Search. [dostęp 2018-07-08].
  2. E. K. Czaczkowska, Nauczyć się patrzeć pozytywnie. Rozmowa z Kazimierą Sperling, maklerem z Nowego Jorku, „Rzeczpospolita”, 24 listopada 1993.
  3. Kaziz Klimczak Sperling Obituary. Lawrence Funeral Home. [dostęp 2018-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)].
  4. Miss Europe 1948-1959. pageantopolis.com. [dostęp 2018-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-08)].
  5. M. Pokojska, Futures – zaproszenie do gry, „Rzeczpospolita”, 3 stycznia 1997.
  6. A. S., Rynek transakcji terminowych, „Rzeczpospolita”, 9 marca 1996.