Kazimieras Garšva
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1950 |
| doktor habilitowany | |
| Odznaczenia | |
 | |
Kazimieras Garšva (ur. 11 listopada 1950 w Linkowie) – litewski językoznawca, przewodniczący nacjonalistycznego stowarzyszenia „Vilnija”.
W latach 1968–1973 studiował literaturę i filologię litewską na Wileńskim Uniwersytecie Państwowym, naukę kontynuował na Uniwersytecie im. Łomonosowa (1973–1976). W 1973 roku podjął pracę w Instytucie Języka Litewskiego.
W 1977 roku obronił dysertację na temat samogłosek w języku litewskim (Priegaidės fonologinėje sistemoje remiantis lietuvių kalbos medžiaga). W 1993 roku uzyskał habilitację[1].
Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych i 5 książek oraz współautorem „Gramatyki współczesnej języka litewskiego”. Zajmuje się badaniem dialektów języka litewskiego oraz jego historią, fonetyką i zagadnieniami etymologii.
Stoi na czele radykalnej antypolskiej organizacji „Vilnija”, broniącej rzekomo zagrożonej litewskości Litwy Wschodniej. Stowarzyszenie wsławiło się m.in. żądaniem delegalizacji Akcji Wyborczej Polaków na Litwie za działania sprzeczne z konstytucją, dyskryminację języka litewskiego w samorządach Wileńszczyzny oraz rozniecanie waśni narodowych[2].
Nagrodzony Krzyżem Oficerskim Orderu „Za Zasługi dla Litwy”[1]
Wybrane publikacje
- Lietuvos rytai (1993)
- Armija Krajova Lietuvoje (cz. I. II – 1995, 1999)
Przypisy
- ↑ a b Kazimieras Garšva. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-10-14]. (lit.).
- ↑ Stanisław Tarasiewicz. Przed wyborami kosa zawsze znajdzie kamień. wybory.kurierwilenski.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-28)]. w: „Kurier Wileński”. 29.08.2008, dostęp [2019-11-01].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Oficerski Orderu Za Zasługi dla Litwy.