Kazimierz Błociszewski

Kazimierz Błociszewski
Herb Ostoja
powstaniec wielkopolski 1848 roku
Rodzina	Błociszewscy herbu Ostoja
Data i miejsce urodzenia	13 X 1823 Witów
Data i miejsce śmierci	23 V 1878 Paryż
Ojciec	Stanisław Leonard
Matka	Anna Manugiewicz
Żona	Anna Beaumont
Dzieci	Józef Kazimierz, Zofia Anna Ludwika Le Forestier
Rodzeństwo	Ludwik Tadeusz Ignacy, Edward Kazimierz Konstanty, Aleksander Konstanty Kazimierz, Konstantyn Stanisław Romuald, Tadeusz Alojzy Stanisław, Tomasz Franciszek

Kazimierz Błociszewski herbu Ostoja (13 X 1823 - 23 V 1878) – powstaniec wielkopolski 1848 roku, historyk, autor czterotomowej "Historii powszechnej dla uczącej się młodzieży"^[1], członek zarządu Instytucji Czci i Chleba oraz Towarzystwa Pomocy Naukowej.

Życiorys

Kazimierz Błociszewski (stojący) w towarzystwie brata Tadeusza

Kazimierz Błociszewski urodził się w Witowie, dnia 13 X 1823 r. w rodzinie szlacheckiej Błociszewskich h. Ostoja, wywodzącej się z Błociszewa w dawnym pow. kościańskim województwa poznańskiego^[2][3]. Był synem Stanisława Leonarda, majora wojsk polskich i Anny Manugiewicz h. Wiernik^[3]. Ożenił się z Anną Beaumont, z którą miał dwójkę dzieci^[4] - syna Józefa Kazimierza, męża Pauliny Julii Chabrier, oraz córkę Zofię Annę Ludwikę, małżonkę René Le Forestier'a.

Kazimierz Błociszewski kształcił się w Instytucie Wyższym Męskim Jana Biskupskiego w Zgierzu. W roku 1845 podjął studia na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Błociszewski uczestniczył w przygotowaniach powstania w Wielkim Księstwie Poznańskim^[4]. W roku 1846 został aresztowany za działalność spiskową i osadzony w Sonnenburgu, a później w Moabicie pod Berlinem^[3]. Skazany został wyrokiem sądowym na dożywotnie więzienie. Po dwóch latach został uwolniony, podobnie jak wielu innych więźniów politycznych, w wyniku nacisku społecznego (demonstracji i wystąpień mieszkańców Berlina i Wiednia zwanych rewolucją marcową). Po powrocie do Wielkopolski walczył w powstaniu 1848 roku. Uczestniczył w zwycięskiej bitwie pod Miłosławiem. Podczas walk został ciężko ranny w prawą nogę. Leczenie nie przyniosło efektów i zaistniała konieczność amputacji kończyny. Po upadku powstania osiadł w Iwnie, przyjąwszy zaproszenie starościny Franciszki Mielżyńskiej i oddał się badaniom historycznym. Owocem jego pracy był czterotomowy podręcznik szkolny pt. "Historia powszechna dla uczącej się młodzieży". W roku 1852 został wydalony z Wielkopolski przez władze pruskie i wyjechał do Paryża, gdzie brał aktywny udział w życiu emigracji. Spotkał tam wielu swoich towarzyszy broni, a wśród nich brata Tadeusza (również brał udział w powstaniu - stracił rękę w bitwie pod Książem). Kazimierz Błociszewski był członkiem zarządu Instytucji Czci i Chleba, powstałej w celu wspierania we Francji Polaków niezdolnych do pracy. Udzielał się także w pracach Towarzystwa Naukowej Pomocy. Zmarł 23 V 1878 r. w Paryżu. Pochowany został na cmentarzu polskim w Montmorency^[5][3][4].

Zobacz też

• Ród Ostojów (Mościców)
• Ostoja (herb szlachecki)
• Błociszewscy herbu Ostoja

Przypisy

Bibliografia

• Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka PAN, Kórnik-Poznań 1995–2019 - Teki Dworzaczka.
• S. P. Koczorowski, Błociszewski Kazimierz (1823-1878), "Polski Słownik Biograficzny", t. II, s. 135-136.
• Rocznik Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rok 1873-1878, Poznań 1879, t. II, s. 227-231
• Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929.
• K. Błociszewski, Historia powszechna dla uczącej się młodzieży, Poznań 1852.

Linki zewnętrzne

• Dzieła Kazimierza Błociszewskiego w bibliotece Polona